Ο Φώτης Ιωαννίδης παραχώρησε συνέντευξη στον Ντέμη Νικολαΐδη και εξήγησε για ποιο λόγο καθυστέρησε η μεταγραφή του από τον Παναθηναϊκό σε ομάδα του εξωτερικού, ενώ παράλληλα αναφέρθηκε και στον Ράφα Μπενίτεθ και τις συνεχείς αλλαγές προπονητών στους «πράσινους».
Ο διεθνής Έλληνας φορ αποχώρησε το περασμένο καλοκαίρι από το «τριφύλλι» για να συνεχίσει την καριέρα του στη Σπόρτινγκ Λισαβόνας, με τον ίδιο να εξηγεί τώρα τους λόγους για τους οποίους δεν έφυγε νωρίτερα για το εξωτερικό.
«Ήταν συνδυασμός παραγόντων. Εγώ από την πλευρά μου είχα ψιλοπιέσει να κάνω το βήμα. Δεν ήμουν σίγουρος μέσα μου. Με τον πατέρα μου έχω πολύ ωραία σχέση. Πιο πολύ με συμβουλεύει σε θέματα σχετικά με το πώς να αντιδράσω σε μία κατάσταση ή πώς να διαχειριστώ μία δύσκολη περίοδο. Δεν μου είπε ποτέ φύγε ή κάτι τέτοιο. Με ρωτούσε τι νιώθω. Αν επέλεγα μόνος μου θα έλεγα να φύγω. Αλλά δεν είμαι σίγουρος, γιατί αγαπούσα και τον Παναθηναϊκό. Μου άρεσε η καθημερινότητα. Και το comfort zone έπαιζε σημαντικό ρόλο. Οι αλλαγές τρομάζουν», είπε αρχικά ο Ιωαννίδης και συνέχισε.
«Τώρα που το βλέπω λέω πως δεν έπρεπε να φοβάμαι τόσο πολύ. Γιατί κάποια στιγμή θα γινόταν. Εκείνη την χρονιά που δεν έγινε ήταν επειδή είχα και μια συζήτηση με τον πρόεδρο, τον οποίο ευχαριστώ πολύ γιατί με βοήθησε σε όλα μου τα θέματα, όλες τις χρονιές. Ήταν δίπλα μου έμπρακτα και πίσω από τις κάμερες. Είναι πάντα δίπλα σε όλους τους παίκτες κι ας μην φαίνεται, επειδή δεν θέλει.
Έπαιξε ρόλο γιατί μου είπε ότι θα ήθελε να μείνω άλλη μια χρονιά να βοηθήσω την ομάδα, γιατί ήθελε να πάρουμε πρωτάθλημα μαζί. Τελικά αυτό δεν συνέβη για διάφορους λόγους. Ο πρόεδρος ήταν ένας από τους λίγους, γιατί δεν ήταν και δική μου επιλογή, είχα συμβόλαιο. Έπρεπε να τον ακούσω και να σεβαστώ την άποψή του».
Από εκεί και πέρα, σχετικά με τον Μπενίτεθ που βρίσκεται πλέον στον πάγκο του Παναθηναϊκού, ο Ιωαννίδης είπε τα εξής…
«Είναι μεγάλος προπονητής ο Ράφα Μπενίτεθ, έχω την εντύπωση ότι θα βοηθήσει. Από ό,τι μου λένε τα παιδιά, είναι ένας ήρεμος άνθρωπος, γνωρίζει την κατάσταση, καταλαβαίνει γρήγορα το περιβάλλον. Τώρα, ποδοσφαιρικά, ακόμα δεν θα δούμε μαγικά πράγματα. Κάθε φορά που αλλάζει προπονητής στον Παναθηναϊκό, δεν μπορούμε να περιμένουμε σε έναν-δύο μήνες να έρθει κάποιος και να δούμε άλλο ποδόσφαιρο. Δεν θα γίνει ποτέ. Νιώθω πως θέλει πολλά πράγματα για να φτιαχτεί ο οργανισμός.
Δεν γίνεται να αλλάζει προπονητές ο Παναθηναϊκός κάθε δύο ή τρεις μήνες. Δεν θα βγει πουθενά. Πρέπει να βρει έναν άνθρωπο σοβαρό και καλό προπονητή. Πρέπει μια μεγάλη ομάδα να έχει καλό προπονητή, να μπορεί να διαχειριστεί τους παίκτες, να διαχειριστεί τα μεγάλα ονόματα, τα αποδυτήρια, τον κόσμο, τη διοίκηση.
Θεωρώ ότι αυτά είναι πιο σημαντικά και μετά έρχεται το ποδόσφαιρο. Αν δεν μπορείς να τα κάνεις αυτά, οι παίκτες δεν θα έχουν ψυχολογία, εσύ δεν θα έχεις ψυχολογία, θα μεταφέρεις εκνευρισμό και ένταση στους ποδοσφαιριστές. Κάτι που το είχαμε τα προηγούμενα χρόνια. Όσο καλός προπονητής κι αν είναι κάποιος μέσα στο γήπεδο, αν αυτό που ζητάει και οι παίκτες του δεν είναι έτοιμοι να το δεχτούν, όσο τέλειο κι αν είναι, δεν θα γίνει.
Αυτό λείπει από τον Παναθηναϊκό. Ο κόσμος βάζει πίεση στο κλαμπ, που είναι απολύτως φυσιολογική μετά από όλα αυτά τα χρόνια χωρίς πρωτάθλημα. Αυτό που αντιλαμβάνομαι εδώ είναι πως με ρωτάνε οι συμπαίκτες μου: «Κέρδισες πρωτάθλημα με τον Παναθηναϊκό;» και τους απαντάω: «Όχι, μόνο δύο Κύπελλα». Όταν με ρωτάνε πόσο καιρό έχει να κερδίσει πρωτάθλημα ο Παναθηναϊκός και τους λέω 15 χρόνια, γουρλώνουν τα μάτια.
«Είναι λίγο δύσκολη η κατάσταση», τους έλεγα. Δεν μπορούν να το πιστέψουν, δεν μπορούν να αντιληφθούν πώς μια ομάδα τέτοιου βεληνεκούς έχει τόσα χρόνια να πάρει πρωτάθλημα. Αυτό είναι κάτι που ο προπονητής πρέπει να το αντιληφθεί και οι άνθρωποι του Παναθηναϊκού να του δώσουν να καταλάβει τι γίνεται.
Το ποιος θα λύσει το πρόβλημα δεν είναι πάντα ένας μεγάλος προπονητής. Μπορεί να έρθει και κάποιος νέος. Δεν χρειάζεται να είναι ο Μουρίνιο ή ο Γκουαρδιόλα».