Με διαφορετικό τρόπο σε σχέση με το παρελθόν, λόγω της πανδημίας του κορονοϊού, θα πραγματοποιηθεί απόψε (24/07) στον κήπο του Προεδρικού Μεγάρου η δεξίωση για την 46η επέτειο αποκατάστασης της Δημοκρατίας στην Ελλάδα. Συγκεκριμένα, στο πλαίσιο εφαρμογής των μέτρων ο αριθμός των καλεσμένων θα περιοριστεί στους 500.

Η πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κατερίνα Σακελλαροπούλου, θα υποδεχθεί τους πολιτικούς αρχηγούς, 22 υπουργούς, 60 βουλευτές, 90 αντιστασιακούς, 70 εκπροσώπους των Γραμμάτων και του Πολιτισμού, καθώς και 40 προσκεκλημένους από τον χώρο της υγείας αλλά και της παροχής υπηρεσιών, οι οποίοι με τη δουλειά τους στήριξαν την ελληνική κοινωνία την περίοδο του lockdown.

Σε αυτό το πλαίσιο, για πρώτη φορά έχουν προσκληθεί στη δεξίωση για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας υπάλληλοι σούπερ μάρκετ, υπάλληλοι στην καθαριότητα, υπάλληλοι delivery, νοσηλευτές και νοσηλεύτριες, οδηγοί ασθενοφόρων, καθώς και πυροσβέστες. Πρόκειται, δηλαδή, για επαγγελματίες, που υπήρξαν οι «ήρωες» της καθημερινότητας κατά τη διάρκεια των περιορισμών εξαιτίας της πανδημίας, στο πρόσωπο των οποίων η Προεδρία επιθυμεί να τιμήσει όλους εκείνους που με αυταπάρνηση στάθηκαν δίπλα στον συνάνθρωπο σε δύσκολες στιγμές για την ελληνική κοινωνία.

Παράλληλα, έχουν προσκληθεί οι αρχηγοί των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας, πρυτάνεις των Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων της χώρας, ανώτατοι δικαστικοί, εκπρόσωποι παραγωγικών τάξεων, επαγγελματικών οργανώσεων και επιμελητηρίων (ΣΕΒ, ΓΣΕΕ κ.λπ.), εκπρόσωποι των μεγάλων ιδρυμάτων της χώρας, μέλη Ανεξάρτητων Αρχών, καθώς και δημοσιογράφοι.

Επίσης, η εκδήλωση θα πλαισιωθεί από τα Μουσικά Σύνολα της ΕΡΤ.

Συμβολικό δώρο προς όλους τους βουλευτές

Παράλληλα, με την ευκαιρία της 46ης επετείου αποκατάστασης της Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας, ο Κωνσταντίνος Τασούλας προχώρησε σε μια συμβολική συλλεκτική εκδοτική ανατύπωση και την προσέφερε ως δώρο σε όλους τους βουλευτές.

Πρόκειται για τους «300 της Βουλής των Ελλήνων», μια έκδοση της εφημερίδας «Καθημερινή», του 1976. Η έκδοση περιλαμβάνει φωτογραφίες, σύντομα βιογραφικά, διευθύνσεις γραφείων και τηλέφωνα των «300» της πρώτης μεταπολιτευτικής Βουλής των Ελλήνων του 1974.

Στην ουσία είναι ένας «κατάλογος»-τεκμήριο Ιστορίας, που ανατυπώθηκε με την ευγενική άδεια της «Καθημερινής», που είχε πρωτοεκδοθεί τον Ιανουάριο του 1976 και που είχε επανεκδοθεί τον Φεβρουάριο του ίδιου έτους.

Παράλληλα, στο μήνυμά του για την επέτειο, ο πρόεδρος της Βουλής ανέφερε πως «η κατάκτηση της προκοπής του ελληνικού λαού και της εθνικής του ασφάλειας, η οποία και πριν 46 χρόνια απειλείτο και σήμερα απειλείται, είναι βέβαιο ότι με αποφασιστικότητα και ενότητα αυτοί οι στόχοι, επίκαιροι όσο ποτέ, θα κατακτηθούν και πάλι».

Επίσης, σύμφωνα με το Αθηναϊκό – Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, ο κ. Τασούλας στην ομιλία του και εκφράζοντας όλο το Σώμα υπογράμμισε πως «η πρώτη φωτογραφία, μετά το ξέσπασμα του στρατιωτικού πραξικοπήματος, είναι το προαύλιο της Βουλής κατειλημμένο από άρματα μάχης».

Υπενθύμισε τα λόγια του Άγγελου Τερζάκη ότι «η Δημοκρατία είναι και αναβαθμός Πολιτισμού», όπως είχε αναφέρει χαρακτηριστικά ο σπουδαίος στοχαστής κατά την ομιλία του στην πρώτη επέτειο της αποκατάσταση της Δημοκρατίας, τον Ιούλιο του 1975, στην εκδήλωση στην Πνύκα. Τόνισε ότι το θεμέλιο της Δημοκρατίας είναι «η λαϊκή κυριαρχία», λέγοντας ότι -όπως έχει σημειώσει σε ένα βιβλίο Συνταγματικού Δικαίου ο Αλέξανδρος Σβώλος- το κύρος του θεμελίου αυτού «προέρχεται και περιβάλλεται με το κύρος της θεϊκής αλήθειας».

Και κατέληξε: «Σήμερα είναι μια άλλη εποχή. Έχουμε βιώσει, με τα σκαμπανεβάσματα που όλοι γνωρίζουμε, την πιο μακροχρόνια περίοδο δημοκρατικής ομαλότητας στην χώρα. Και καθήκον μας προβάλλει, έναντι εκείνης της αποκαταστάσεως, προφανώς η διαφύλαξη αυτής της θεϊκής αλήθειας» της Δημοκρατίας.

Ειδικότερα, ο κ. Τασούλας ανέφερε από την έδρα της Ολομέλειας:

«Συμπληρώνονται σήμερα 46 χρόνια από την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, στις 24 Ιουλίου του 1974. Η πρώτη φωτογραφία, μετά το ξέσπασμα του στρατιωτικού πραξικοπήματος, είναι το προαύλιο της Βουλής κατειλημμένο από άρματα μάχης.

Το πρώτο πράγμα που κατήργησε η δικτατορία ήταν η ελευθερίες των Ελλήνων και ο Κοινοβουλευτισμός. Το πρώτο πράγμα που άνοιξε μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας ήταν το Κοινοβούλιο, το οποίο με Δ’ Ψήφισμά του, διατράνωσε ότι “η Δημοκρατία δικαίω ουδέποτε κατελύθη”.

Η δικτατορία εκείνη ήταν η μακροβιότερη, αλλά σίγουρα η τελευταία στη χώρα μας. Και σήμερα, έχοντας εξασφαλίσει αυτά που κατοχύρωσε εκείνη, η πρώτη, μεταπολιτευτική περίοδος, έχοντας εξασφαλίσει τον Κοινοβουλευτισμό και την ελευθερία, μέσα σε αυτό το πλαίσιο, η χώρα μας, οι πολιτικές δυνάμεις, το Κοινοβούλιο, η Κυβέρνηση, η Αντιπολίτευση, παλεύουμε, ο καθένας από τη δική του έπαλξη, αλλά και με κοινές αναφορές, για την ενίσχυση της πορείας της χώρας προς την προκοπή, προς την ασφάλειά της, προς την ευημερία της.

Η πρώτη επέτειος αποκαταστάσεως της Δημοκρατίας , τον Ιούλιο του 1975, γιορτάστηκε σε ένα ιστορικό μέρος. Γιορτάστηκε στην Πνύκα, εκεί όπου ήταν η εκκλησία του Δήμου. Ομιλητής λοιπόν ήταν ένας σπουδαίος στοχαστής της Γενιάς του ΄30 ο ‘Αγγελος Τερζάκης. Θυμάμαι από την ομιλία του εκείνη μια φράση η οποία αισθάνομαι ότι πρέπει να μας συνοδεύει: ότι, δηλαδή, η Δημοκρατία πέρα από τις θεσμικές της προϋποθέσεις και τις θεσμικές της ρίζες, είναι και αναβαθμός Πολιτισμού, είναι σκαλοπάτι Πολιτισμού που πρέπει συνεχώς να το ανεβαίνουμε. Γιατί είναι μία υψηλής προδιαγραφής ανθρώπινη κατάκτηση.

Και θυμάμαι, επίσης, αυτήν τη στιγμή που σας βλέπω, ότι η λαϊκή κυριαρχία που είναι το θεμέλιο της Δημοκρατίας. Σε ένα σπουδαίο βιβλίο Συνταγματικού Δικαίου του Αλέξανδρου Σβώλου περιγράφεται αυτό της το θεμέλιο, η λαϊκή κυριαρχία δηλαδή, ότι προέρχεται και περιβάλλεται, ακούστε αυτό, με το κύρος της θεϊκής αλήθειας. Η λαϊκή κυριαρχία δηλαδή και η ισχύς της είχε περιβληθεί στα μάτια των συνταγματολόγων το κύρος, την ακτινοβολία και το γόητρο μιας θεϊκής αλήθειας. Τόσο ακλόνητη, τόσο απρόσβλητη, τόσο ακαταμάχητη ήταν η ισχύς της λαϊκής κυριαρχίας.

Σήμερα, λοιπόν, είναι μια άλλη εποχή. Έχουμε βιώσει με τα σκαμπανεβάσματα που όλοι γνωρίζουμε την πιο μακροχρόνια περίοδο δημοκρατικής ομαλότητας στην χώρα. Και καθήκον μας προβάλλει, έναντι εκείνης της αποκαταστάσεως, προφανώς η διαφύλαξη αυτής της θεϊκής αλήθειας: Η κατάκτηση της προκοπής του ελληνικού λαού και η κατάκτηση της εθνικής του ασφάλειας, η οποία και πριν 46 χρόνια απειλείτο και σήμερα απειλείται, αλλά είναι βέβαιο ότι με αποφασιστικότητα και ενότητα αυτοί οι στόχοι, επίκαιροι όσο ποτέ, θα κατακτηθούν και πάλι».