Άλλοτε με τις ενέργειές τους και άλλοτε με τις δηλώσεις τους, οι αρχηγοί των κρατών που εκπροσωπούνται στο Euro 2012 έχουν καταφέρει να τραβήξουν πάνω τους τα φώτα της δημοσιότητας. To «Έθνος της Κυριακής» παρουσιάζει τις σχέσεις των Ευρωπαίων ηγετών με τη στρογγυλή θεά.

ΑΝΓΚΕΛΑ ΜΕΡΚΕΛ
Στο γήπεδο βγάζει τον άλλο της εαυτό
Η Γερμανίδα καγκελάριος δεν συνηθίζει να δείχνει τα συναισθήματά της δημοσίως, όταν όμως πρόκειται για μπάλα, μετατρέπεται σε πιο? Μεσόγεια από τους Μεσόγειους. Χοροπηδάει, χειρονομεί έντονα, χαμογελάει πλατιά (κι όχι από… φωτογραφική υποχρέωση), όταν σκοράρει η εθνική Γερμανίας. Αν και επίτιμο μέλος της Κότμπους (ομάδα της Β’ κατηγορίας), είναι ένθερμη οπαδός της Νατσιονάλμανσάφτ, έχοντας δώσει το «παρών» σε πολλά παιχνίδια της. Δεν θα μπορούσε συνεπώς να λείψει από τη μεγάλη αναμέτρηση της Γερμανίας με την Ελλάδα, παρότι αρχικά ο εκπρόσωπος της Καγκελαρίας είχε δηλώσει πως «ήταν ανθρωπίνως αδύνατο να παραβρεθεί στο Γκντανσκ, αφού θα ήταν στη Ρώμη» (για τη μίνι Σύνοδο).
Κυκλοφόρησαν μάλιστα φήμες ότι ζήτησε από τον οικοδεσπότη της Συνόδου, Μάριο Μόντι, να βάλει τη συνάντηση νωρίτερα, προκειμένου να είναι εγκαίρως στις κερκίδες των επισήμων. Σε αυτό το EURO ήταν η πρώτη της επίσημη εμφάνιση – είχε απλώς επισκεφτεί τους παίκτες στο ξενοδοχείο τους πριν από το πρώτο παιχνίδι και είχε φάει μαζί τους.
Διατηρεί φιλικές σχέσεις με τον προπονητή της εθνικής, Γιόακιμ Λεβ, αν και ο ένας δεν ανακατεύεται στη δουλειά του άλλου, όπως αστειεύτηκε πρόσφατα ο ίδιος, ενώ στέλνει συχνά τηλεφωνικά μηνύματα στους παίκτες, κυρίως στον Μπαστιάν Σβαϊνστάιγκερ, τον οποίο φλερτάρει κι ελαφρώς, όπως τουλάχιστον ισχυρίζονται τα γερμανικά ταμπλόιντ. Εχει βρεθεί ακόμα και στα αποδυτήρια για συγχαρητήρια, αλλά ευτυχώς ή… δυστυχώς όλοι φορούσαν και κάτι… Το μόνο που δεν έχει κάνει ακόμα, είναι να δοκιμάσει κανένα σουτάκι, σε αντίθεση με τον προκάτοχό της, Γκέρχαρντ Σρέντερ, που στα νιάτα του έπαιζε σε ερασιτεχνικό σύλλογο και ποτέ δεν έχανε την ευκαιρία να κάνει καμιά πάσα.

ΝΤΕΪΒΙΝΤ ΚΑΜΕΡΟΝ
Η… Τιμοσένκο τον κράτησε σπίτι
Η πολιτική κράτησε -τουλάχιστον μέχρι και τους προημιτελικούς- τον Βρετανό πρωθυπουργό μακριά από τα γήπεδα της Ουκρανίας, όπου αγωνίζεται η εθνική Αγγλίας, καθώς η κυβέρνηση αποφάσισε να μην παραβρεθεί σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τη φυλάκιση της πρώην πρωθυπουργού και ηρωίδας της «πορτοκαλί επανάστασης» της Ουκρανίας, Γιούλια Τιμοσένκο. Ετσι, ο Κάμερον περιορίζεται να παρακολουθεί τα παιχνίδια τηλεοπτικώς, αν και μεγάλος φαν του ποδοσφαίρου. Αγαπημένη του ομάδα είναι η Αστον Βίλα, την οποία και υποστηρίζει από τα 13 του, όταν ο θείος του και τότε πρόεδρος της ομάδας, σερ Ουίλιαμ Νταγκντέιλ, τον είχε πάρει μαζί του σε ένα παιχνίδι – το πρώτο που είδε ζωντανά.
Οι συμπτώσεις
Και δύο χρόνια αργότερα, ο Ντέιβιντ το έσκασε από το Ιτον για να πάει στο Ρότερνταμ, όπου η ομάδα του έπαιζε στον τελικό του Κύπελλου Πρωταθλητριών, το οποίο και κέρδισε, με αντίπαλο την Μπάγερν Μονάχου. Και συμπτωματικά, τριάντα χρόνια αργότερα, η Μπάγερν έχανε ξανά από μία αγγλική ομάδα, την Τσέλσι αυτήν τη φορά, μόνο που ο Κάμερον δεν το «έσκασε» από το Καμπ Ντέιβιντ (την εξοχική κατοικία του Αμερικανού προέδρου) όπου βρισκόταν για τη Σύνοδο της G-8. Πανηγύρισε, ωστόσο, έξαλλα τη νίκη, ενώ δίπλα του η Μέρκελ στεκόταν απογοητευμένη.

ΜΑΡΙΑΝΟ ΡΑΧΟΪ
Πήγε στο γήπεδο με 100 δισ. € στην τσέπη
Οι «Φούριας Ρόχας» κατέβηκαν στα γήπεδα του EURO θέλοντας να κρατήσουν τον τίτλο του πρωταθλητή Ευρώπης, που κέρδισαν το 2008, ωστόσο, ο Ισπανός πρωθυπουργός, Μαριάνο Ραχόι δηλώνει ήδη «νικητής» στον πολιτικό στίβο βεβαίως. Και η «νίκη» είναι, όπως ισχυρίστηκε, η οικονομική βοήθεια έως 100 δισ. ευρώ που θα πάρει η χώρα για τη διάσωση των τραπεζών της.
Ετσι, σε θριαμβευτικούς τόνους ο Ισπανός πρωθυπουργός αρνήθηκε να αναγνωρίσει ότι πρόκειται για μνημόνιο και διάσωση της χώρας του από τους ευρωπαϊκούς μηχανισμούς στήριξης και διέψευσε κατηγορηματικά ότι ασκήθηκε πίεση στην ισπανική κυβέρνηση από την Ε.Ε. Αντίθετα, χαρακτήρισε το πακέτο ένα «χαλαρό δάνειο» με ευνοϊκά επιτόκια που συνοδεύεται από όρους μόνο για τον χρηματοπιστωτικό τομέα και σημείωσε ότι ο ίδιος ζήτησε αυτή τη βοήθεια.
Μεταρρυθμίσεις
Βέβαια, τόσο η πλειονότητα των Ισπανών και ο Τύπος όσο και οι ΕΕ έχουν ελαφρώς αντίθετη γνώμη, τονίζοντας (οι τελευταίοι) την ανάγκη διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων. Και προφανώς ούτε ο Ραχόι πολυ-πίστευε αυτά που έλεγε αλλιώς δεν θα είχε αφήσει τη «βρόμικη δουλειά» της παρουσίασης της διάσωσης στον υπουργό Οικονομίας, Λουίς ντε Γκίντος, ενώ εκείνος απολάμβανε το πρώτο παιχνίδι της Ισπανίας εναντίον της Ιταλίας, παρέα με τον διάδοχο Φελίπε και τη γυναίκα του, Λετίθια. Γεγονός που χαρακτηρίστηκε από τον Τύπο ως «δειλία», αλλά τουλάχιστον γλίτωσε την ήττα, αφού ο αγώνας έληξε ισόπαλος.

ΜΑΡΙΟ ΜΟΝΤΙ
Οταν μιλά για ποδόσφαιρο, χάνεται… η μπάλα
Δεν είναι λίγες οι φορές που ο ιταλικός Τύπος χαρακτηρίζει τον Μάριο Μόντι ως τον πιο «Αγγλοσάξονα από όλους τους Ιταλούς πολιτικούς σε ό,τι αφορά το στυλ και την ψυχραιμία».
Κι αυτά ακριβώς τα χαρακτηριστικά του τα επιδεικνύει και όταν πρόκειται για την μπάλα -σε αντίθεση με την κατά τα άλλα ψυχρή Μέρκελ- αφού δεν εκδηλώνεται ποτέ. Αν και έχει δηλώσει λάτρης του «παλιού, καλού» ποδοσφαίρου, δεν δίστασε τον προηγούμενο μήνα, κι ενώ οι «Ατζούρι» είχαν ξεκινήσει την προετοιμασία τους για το EURO, να υποστηρίξει πως ίσως είναι καλύτερο να σταματήσει το πρωτάθλημα στη χώρα του για δύο με τρία χρόνια προκειμένου να «καθαρίσει» οριστικά το ιταλικό ποδόσφαιρο από τα σκάνδαλα με τα στημένα παιχνίδια.
Δυσφορία
Οι περισσότεροι πάντως δεν χάρηκαν με αυτήν την πρόταση, μεταξύ των οποίων και η υπουργός Εσωτερικών Αννα Μαρία Καντσελιέρι που προέτρεψε τους ποδοσφαιριστές να μεταβούν ήρεμοι στα γήπεδα της Πολωνίας και της Ουκρανίας. Από εκείνη τη δήλωση και τον σάλο που προκάλεσε, ο Ιταλός πρωθυπουργός έπαψε να τοποθετείται επί ποδοσφαιρικών θεμάτων κι επικεντρώθηκε στη σωτηρία της χώρας το χρέος της οποίας ξεπερνάει το 120% του ΑΕΠ.
Οσο για τους «Ατζούρι» παίζουν σήμερα στους προημιτελικούς, στους οποίους προκρίθηκε σύσσωμος ο χρεοκοπημένος Νότος.

ΟΛΙ ΡΕΝ
Σε αυτή τη διοργάνωση είναι με την Ισπανία
Ο Ευρωπαίος επίτροπος αρμόδιος για τις Οικονομικές Υποθέσεις, Ολι Ρεν, δεν έχει κανένα «εθνικό» ενδιαφέρον για το EURO, καθώς η Φινλανδία δεν θεωρείται ακριβώς υπερδύναμη στο ποδόσφαιρο. Ομως, ο ίδιος λατρεύει την μπάλα, και μάλιστα είχε δηλώσει κάποτε πως «όπως και η Ελλάδα είχε κερδίσει το 2004, έτσι ίσως μπορέσει να το κερδίσει κάποια στιγμή και η Φινλανδία» (καλό κουράγιο, επίτροπε).
Από την προσχολική του ηλικία, ο Ρεν διατηρεί μία ιδιαίτερη σχέση με τη «στρογγυλή θεά». Ξεκίνησε να παίζει σε παιδικές ομάδες μέχρι που στις αρχές της δεκαετίας του ’80 (1979-82) αγωνίστηκε ως επιθετικός στη Μίκελιν Παλοϊλιγιάτ, που τότε έπαιζε στην πρώτη κατηγορία του φινλανδικού πρωταθλήματος. Η αγάπη του για το ποδόσφαιρο είναι τέτοια που διετέλεσε και πρόεδρος της φινλανδικής ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας τη σεζόν 1996-97.
Αλλά και σήμερα συνεχίζει να ασχολείται ενεργά. Ηγείται της ομάδας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, αλλά και της φινλανδικής Βουλής. Με την τελευταία έχει κατακτήσει δύο φορές στις αρχές της δεκαετίας ’90 το Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Κοινοβουλίων. Αγαπημένη του, πάντως ομάδα, είναι η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, ενώ δεν φείδεται εγκωμίων για τον παλαίμαχο Ιταλό άσο της Ρόμα Μπρούνο Κόντι. Πάντως, για το EURO που γίνεται σε Πολωνία και Ουκρανία έχει αποφύγει να φανερώσει τις προτιμήσεις του, αν και σε πολιτικό επίπεδο δείχνει να στηρίζει Ισπανία μετά τις δηλώσεις του ότι «η Ισπανία θα μπορέσει σταδιακά να ξανακερδίσει την εμπιστοσύνη των επενδυτών και των αγορών και να δημιουργήσει τις συνθήκες για μια επάνοδο στη βιώσιμη ανάπτυξη»…