Η ζωή του βρίσκεται στο προσκήνιο και γνωρίζουμε σχεδόν τα πάντα για τον βασιλιά Κάρολο. Ωστόσο, ένα μυστήριο παραμένει: η ανεξήγητη γοητεία του με τη Ρουμανία, τη χώρα της ανατολικής Ευρώπης που συνορεύει με την Ουκρανία. Για λόγους που δεν έχουν ποτέ αποσαφηνιστεί πλήρως, ο Κάρολος έχει αγοράσει όχι ένα, αλλά δύο σπίτια στην περιοχή της Τρανσυλβανίας, τη γη του Δράκουλα. Παρότι δεν υπάρχει καμία βασιλική σύνδεση μεταξύ των δύο χωρών, υπάρχει ένα ιστορικό πρόσωπο που τις ενώνει: η βασίλισσα Μαρία της Ρουμανίας, την οποία ο προπάππους του Καρόλου, ο βασιλιάς Γεώργιος Ε΄, είχε κάποτε ζητήσει να παντρευτεί.

Η ελεύθερη και ατίθαση Μαρία απέρριψε τον Γεώργιο για δύο λόγους, επειδή τον θεωρούσε βαρετό και επειδή ήταν πρώτα ξαδέλφια. Ο πατέρας της, ο δούκας του Εδιμβούργου, ήταν γιος της βασίλισσας Βικτωρίας και η οικογενειακή τους κατοικία βρισκόταν στο Clarence House. Εκείνη, ωστόσο, ήθελε να κοιτάξει μακρύτερα για να βρει σύζυγο. Σε ηλικία μόλις 17 ετών, την υποσχέθηκαν στον διάδοχο του ρουμανικού θρόνου, τον πρίγκιπα Φερδινάνδο, σε έναν κανονισμένο γάμο που αποδείχτηκε καταστροφικός από την πρώτη στιγμή.

Η Μαρία ένιωθε εγκλωβισμένη και ταπεινωμένη, καθώς από τη λαμπρότητα του βρετανικού βασιλικού οίκου βρέθηκε να ζει σε μια «μικρή χώρα» υπό τους αυστηρούς κανόνες του βασιλιά Κάρολου Α΄, θείου του συζύγου της. Ο παππούς του Κάρολου είχε υπάρξει ηγεμόνας ενός μικρού γερμανικού πριγκιπάτου 44.000 κατοίκων, ενώ η γιαγιά της Μαρίας, η βασίλισσα Βικτωρία, κυβερνούσε μια αυτοκρατορία 300 εκατομμυρίων ανθρώπων. Δεν ανεχόταν εύκολα να της επιβάλλονται.

Αποφάσισε να «πληρώσει»

Λίγο μετά τη γέννηση του πρώτου της παιδιού, όταν ικέτευσε τους γιατρούς να της δώσουν χλωροφόρμιο για να απαλύνουν τον πόνο, εκείνοι της απάντησαν ψυχρά: «Οι γυναίκες πρέπει να πληρώσουν με οδύνη για τις αμαρτίες της Εύας». Έτσι, η Μαρία αποφάσισε να «πληρώσει» με τον δικό της τρόπο, αμαρτάνοντας.

Η θεία της, η αυτοκράτειρα Φρειδερίκη, έγραψε αργότερα: «Ο βασιλιάς είναι τύραννος στην οικογένειά του και έχει συντρίψει την ανεξαρτησία του Φερδινάνδου, ώστε κανείς δεν ενδιαφέρεται για αυτόν ούτε για την όμορφη και χαρισματική γυναίκα του. Φοβάμαι πως μπλέκεται σε περιπέτειες και, σαν πεταλούδα, αντί να πετά πάνω από τα λουλούδια, καίει τα φτερά της πλησιάζοντας πολύ στη φωτιά».

Η περιγραφή αυτή ήταν διακριτική. Τουλάχιστον τρία από τα έξι παιδιά που απέκτησε η Μαρία δεν ήταν του Φερδινάνδου. Πιθανοί πατέρες αναφέρονται ο πρωθυπουργός της Ρουμανίας Μπάρμπου Στίρμπεϊ, ο στρατηγός Ζίζι Καντακουζινό, ο Αμερικανός εκατομμυριούχος, Ουίλιαμ Γουόλντορφ Άστορ και ο Καναδός τυχοδιώκτης, Τζο «Κλοντάικ» Μπόιλ. Φήμες για όργια, εραστές, αυτοκτονίες και μέθη στιγμάτισαν τη φήμη της, αν και αυτό δεν εμπόδισε τον βασιλιά Κάρολο να εγκαινιάσει πρόσφατα στο Λονδίνο έκθεση με έργα ζωγραφικής της.

Γοητευμένος από τη Μαρία και την ιστορία της, ο Κάρολος επισκέφθηκε την Γκαλερί Garrison Chapel στο Τσέλσι του Λονδίνου για να δει τις ακουαρέλες της, οι οποίες εκτίθενται δίπλα σε δικά του έργα από τη Ρουμανία. Εκείνη τη βραδιά, κανείς δεν ανέφερε το «πικάντικο» παρελθόν της βασίλισσας.

Η τραγική ιστορία

Όπως αναφέρει η Daily Mail, η τραγική της ιστορία ξεκίνησε σύντομα μετά τον γάμο της, όταν ο 24χρονος αδελφός της, πρίγκιπας Αλφρέδος του Εδιμβούργου, αυτοπυροβολήθηκε. Οι Ρουμάνοι είδαν με καχυποψία αυτή την αυτοκτονία, καθώς κυκλοφόρησαν φήμες ότι ο Αλφρέδος είχε παντρευτεί κρυφά την ανήλικη εγγονή του δούκα του Λέινστερ και είχε προκαλέσει σκάνδαλο στη βρετανική βασιλική οικογένεια. Στην πραγματικότητα, σύμφωνα με ιστορικούς, «ο Αλφρέδος πέθανε από το ποτό». Έτσι, οι Ρουμάνοι παρακολουθούσαν με καχυποψία τη Βρετανίδα πριγκίπισσα, περιμένοντας να διαπιστώσουν αν θα ακολουθούσε τα βήματα του αδελφού της και δεν απογοητεύτηκαν.

Όταν η Μαρία έγινε βασίλισσα στο πλευρό του Φερδινάνδου σε ηλικία 38 ετών, το ζευγάρι είχε ήδη βρει μια ισορροπία. Εκείνος αναγνώριζε όλα τα παιδιά ως δικά του και εκείνη φρόντιζε να αποφεύγει τα δημόσια σκάνδαλα. «Ήταν πιστοί σύντροφοι, αλλά οι ζωές τους συνέπιπταν μόνο σε ορισμένα θέματα», έγραψε κάποιος ιστορικός.

Η Μαρία προσπαθούσε να αντισταθμίσει τον άχρωμο γάμο της με την πολυτέλεια των κοσμημάτων της. Φορούσε εντυπωσιακές εμφανίσεις και ήταν πάντα στολισμένη με στέμματα, παράσημα και πολύτιμους λίθους. Ξεχώριζε ιδιαίτερα ένα τεράστιο ζαφείρι 478 καρατίων, γνωστό ως «Ζαφείρι της βασίλισσας Μαρίας», το μεγαλύτερο στον κόσμο. Όταν πουλήθηκε στον οίκο Christie’s το 2003, έφτασε τα 2 εκατομμύρια λίρες και σήμερα η αξία του θα ανερχόταν στα 10 εκατομμύρια. Ο Φερδινάνδος είχε αναγκαστεί να το αγοράσει με δόσεις, καθώς η Ρουμανία ήταν τότε μια φτωχή χώρα.

Μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, η Μαρία απέδειξε ότι διέθετε και πολιτική οξυδέρκεια. Καθώς οι ηγέτες της Ευρώπης αναθεωρούσαν τα σύνορα, εκείνη εισήλθε θριαμβευτικά στο Παρίσι και διεκδίκησε για τη Ρουμανία τις ρουμανόφωνες περιοχές που την περιέβαλλαν. Όταν έφτασε, η χώρα είχε πληθυσμό 4,4 εκατομμυρίων. Όταν έφυγε, είχε σχεδόν 19,5 εκατομμύρια, μια τετραπλάσια αύξηση. Από τότε, εκείνη φορούσε «το παντελόνι» στο παλάτι του Βουκουρεστίου.

Ωστόσο, μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, η Ρουμανία κατακλύστηκε από τον κομμουνισμό, και τότε οι φήμες για όργια και μέθη διογκώθηκαν. Τα κρατικά προπαγανδιστικά μέσα επιχείρησαν να αποδομήσουν το έργο της, όμως ο λαός συνέχισε να τη θεωρεί ηρωίδα. Η ίδια, προσπαθώντας να διασώσει την εικόνα της, όταν διαγνώστηκε με κίρρωση του ήπατος στα 62 της, δήλωσε: «Τότε θα πρέπει να υπάρχει μη αλκοολική μορφή της νόσου, γιατί ποτέ στη ζωή μου δεν έχω δοκιμάσει αλκοόλ». Ήταν ψέμα, αλλά ο προσωπικός της γιατρός κατέγραψε ότι πέθανε από καρκίνο του παγκρέατος. Μέχρι το τέλος, η βασίλισσα Μαρία παρέμεινε εμμονική με την εικόνα της.

Πέθανε το 1938, ως η πιο γοητευτική και συναρπαστική γυναίκα που κάθισε σε ευρωπαϊκό θρόνο τον 20ό αιώνα. Δεν είναι λοιπόν περίεργο που ο βασιλιάς Κάρολος επέλεξε να αποτίσει φόρο τιμής στη μνήμη της.