Στις 16 Μαΐου το «Sea Satin», που αγαπήθηκε όσο τίποτε άλλο στο νησί των ανέμων θα «ταξιδέψει» μέχρι το Μονακό και θα φιλοξενηθεί στους χώρους του θρυλικού καμπαρέ «Maona» στη λεωφόρο της Πριγκίπισσας του Μονακό, Γκρέις με τους φανατικούς να τσεκάρουν διαθεσιμότητα για τις ελληνικές βραδιές που ετοιμάζεται να προσφέρει.
Ωστόσο, οι ελληνικές βραδιές στο «Maona» ήταν σήμα κατατεθέν από τη δεκαετία του 1960 καθώς όπως ελάχιστοι γνωρίζουν η ιστορία του διάσημου θερινού καμπαρέ του Μόντε Κάρλο είναι συνυφασμένη με δυο ελληνικά ονόματα, έναν μεγάλο έρωτα και μια κοινοπραξία.
Το 1952 φθάνει στο Μονακό ο Αριστοτέλης Ωνάσης και εγκαθιστά την εταιρεία πετρελαιοειδών του στην επονομαζόμενη «Marie Blanc’s old villa» ξεκινώντας ταυτόχρονα και τις business με τον πρίγκιπα Ρενιέ τον τρίτο. Μετά τον γάμο του πρίγκιπα με την Γκρέις Κέλι ξεκίνησαν στο πριγκιπάτο οι «μεγάλοι χοροί» που κράτησαν για σχεδόν μια δεκαετία, από το 1960 έως και το 1969.
Τότε, όπως αναφέρουν οι μυημένοι, ήταν η εποχή που άνοιξαν και τα μεγάλα κλαμπ στο Μονακό, όπως το «Scotch Club» του Henry Rigal. Τον Ιούλιο του 1960 δυο από τους πλέον διάσημους κατοίκους του Μονακό παίρνουν την απόφαση να συνεταιριστούν και να δημιουργήσουν ένα θερινό καμπαρέ χωρίς να υπολογίζουν χρήματα, αρκεί αυτό να γίνει «place to be» για όλο το jet set που περνούσε από το πριγκιπάτο την εποχή της ακμής του.
Στα κοσμικά πηγαδάκια του Μόντε Κάρλο, όπως είχε ειπωθεί, όλοι αναφέρονταν στον μεγιστάνα της ναυτιλίας και στην ερωμένη του που αποφάσισαν να ανοίξουν μια κοινοπραξία: ένα καμπαρέ ανέμελο και ασεβές που όμως έγραψε τη δική του ιστορία στο Μόντε Κάρλο, αλλά και παγκοσμίως. Και πως ονομάστηκε αυτό το μαγαζί;! Μα φυσικά «Maona» από τα αρχικά των ονομάτων του ζευγαριού: το Ma προέρχεται από το Μαρία της Κάλλας και το Ona που προέρχεται από το επίθετο του Αριστοτέλη Ωνάση, γραμμένο στα αγγλικά. Και κάπως έτσι ξεκίνησε η ιστορία που φθάνει μέχρι και σήμερα και αναδεικνύει εκτός των άλλων και το αθάνατο ελληνικό δαιμόνιο.