Διεθνή τιμητική διάκριση για την έρευνά της σχετικά με τους μετεωρίτες πέτυχε ομάδα Ελλήνων επιστημόνων στις αρχές του 2020.

Συγκεκριμένα μια εικόνα από την εργασία της ομάδας NELIOTA επελέγη ως ένα από τα τέσσερα εξώφυλλα σε ένα από τα καλύτερα διεθνή περιοδικά αστρονομίας.

Η εργασία αφορά στην έρευνα των μετεωροειδών και των διαστημικών αντικειμένων που προσκρούουν και επιδρούν στην επιφάνεια της Σελήνης.

Η ομάδα των Ελλήνων επιστημόνων παρουσίασε τα αποτελέσματα της έρευνάς της, που είχε χρονικό εύρος τους 30 μήνες, αναλύοντας τις μεθόδους και τα στατιστικά στοιχεία σχετικά με αντικείμενα που βρίσκονται κοντά στη γήινη ατμόσφαιρα και επηρεάζουν τη Σελήνη, μπαίνοντας στην ατμόσφαιρά της, προσκρούοντας στο έδαφός της και δημιουργώντας αντίστοιχες αντιδράσεις (λάμψεις, θερμότητα).

Με την παρατήρηση μέσω του τηλεσκοπίου «Κρυονέρι» στην Ελλάδα, η ομάδα κατάφερε να εξάγει συμπεράσματα για το μέγεθος και τον όγκο των μετεωροειδών και τον αριθμό αυτών που εισέρχονται στην ατμόσφαιρα της Γης. Τα συμπεράσματα μπορούν να χρησιμεύσουν στη Μηχανική του διαστήματος, όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στην παρουσίαση της μελέτης.

Σε κάθε περίπτωση, η παρουσία της εργασίας σε ένα κορυφαίο διεθνώς περιοδικό αστρονομίας πιστοποιεί την επιστημονική αρτιότητα της μελέτης αλλά και τη σπουδαιότητα συνολικά της έρευνας που διεξάγει η ομάδα.

«Οι Έλληνες αστροφυσικοί που ανακαλύπτουν το σύμπαν»

Σε παλαιότερο εκτενές άρθρο, το Newsbeast.gr παρουσίασε ένα τμήμα της ερευνητικής δουλειάς που κάνουν οι Έλληνες αστροφυσικοί.

Ο Παναγιώτης Μπούμης, κύριος ερευνητής του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών και ο μεταδιδακτορικός ερευνητής Αλέξιος Λιάκος, μέλη της ομάδας NELIOTA συμμετείχαν πριν από 3 περίπου χρόνια στην ανακάλυψη και τον χαρακτηρισμό των εξωπλανητών WASP-113bκαι WASP-114b. Πρόκειται ουσιαστικά για δύο νέα πλανητικά συστήματα, εντός του γαλαξία μας αλλά εκτός του δικού μας ηλιακού συστήματος, που ανακαλύφθηκαν στο πλαίσιο των ερευνών που γίνονται τα τελευταία χρόνια για την εύρεση συνθηκών ευνοϊκών για την ανάπτυξη ζωής και σε άλλα σημεία του σύμπαντος.

Οι δύο Έλληνες επιστήμονες βρέθηκαν για μεγάλο χρονικό διάστημα απομονωμένοι στην κορυφή «Νεραϊδοράχη», πάνω από το Χιονοδρομικό Κέντρο των Καλαβρύτων, όπου δεσπόζει το επιβλητικό τηλεσκόπιο «Αρίσταρχος». Ο «Αρίσταρχος», το μεγαλύτερο τηλεσκόπιο στην Ελλάδα και το δεύτερο μεγαλύτερο στην ηπειρωτική Ευρώπη, με διάμετρο κατόπτρου 2,30 μέτρα, ύψος 8,40 μέτρα και βάρος 34 τόνους, συμμετείχε στην ανακάλυψη των εξωπλανητών.

«Όταν λέμε εξωπλανήτης, εννοούμε πλανήτης που βρίσκεται σε άλλο ηλιακό σύστημα, όχι στο δικό μας. Το πρόγραμμα WASP σκανάρει όλον τον ουρανό και εντοπίζει μικρομεταβολές στη λαμπρότητα αστέρων και τις χαρακτηρίζει υποψήφιες να προέρχονται από διάβαση εξωπλανητών. Μετά δίνει σε μεγαλύτερα τηλεσκόπια, όπως ο Αρίσταρχος υποψήφιους στόχους και αυτά με τα όργανα ακριβείας που διαθέτουν επιβεβαιώνουν ή όχι την ύπαρξη εξωπλανήτη», είχε δηλώσει ο Παναγιώτης Μπούμης.

«Ο στόχος είναι να καλύψουμε τη διάβαση του εξωπλανήτη μπροστά από τον αστέρα από τον οποίο περιφέρεται. Όπως λοιπόν εμείς στις δικές μας εκλείψεις ηλίου βλέπουμε τη σελήνη να διαβαίνει μπροστά από τον ήλιο και να κρύβει το φως του, έτσι αντίστοιχα γίνεται και στους εξωπλανήτες όταν οι πλανήτες που περιφέρονται σε τροχιά γύρω από τα άστρα κρύβουν μέρος του φωτός τους. Βέβαια, το αν θα είμαστε σε θέση να τα ανιχνεύσουμε εξαρτάται από την απόσταση του εξωπλανήτη από τον ίδιο τον αστέρα αλλά και τη διάμετρό του», εξήγησε ο Αλέξιος Λιάκος.

Οι δύο συγκεκριμένοι εξωπλανήτες περιφέρονται γύρω από άστρα παρόμοια με τον δικό μας Ήλιο και το «έτος» τους διαρκεί 4,5 και 1,5 μόλις ημέρες. Αξίζει να σημειωθεί ενδεικτικά πως το έτος του Ερμή, που είναι ο κοντινότερος πλανήτης στον ήλιο μας, είναι περίπου 90 ημέρες. Η απόστασή τους από τη Γη είναι 1.170 και 1.500 έτη φωτός, αντίστοιχα. Είναι πολύ κοντά στους αστέρες τους και οι επιφανειακές τους θερμοκρασίες εκτιμάται ότι είναι 1.500 και 2.000 βαθμούς Κέλβιν αντίστοιχα. Ανήκουν στην κατηγορία των θερμών πλανητών τύπου Δία (Hot Jupiters), είναι αέριοι, ενώ είναι εκτός της ζώνης κατοικισιμότητας (habitable zone), η οποία χαρακτηρίζει το κατά πόσο ένας πλανήτης δύναται να φιλοξενεί συνθήκες παρόμοιες με της Γης, και κατ’ επέκταση ζωή.

Έως τώρα έχουν ανακαλυφθεί περίπου 3.000 εξωπλανήτες και ακόμη 2.500 είναι υποψήφιοι από τη διαστημική αποστολή Κέπλερ.