Τα καλοκαιρινά μπάνια μιας ολόκληρης γενιάς, στη δεκαετία του 80′, για να μην αναφερθούμε στο περιβόητο «τα μπάνια του λαού» -ειπώθηκε εξάλλου λίγο πολύ την ίδια δεκαετία- που ξεκινούσε από όλη την Αττική για να καταλήξει Νότια μέχρι και το Λαύριο ακόμη, είχαν απαραιτήτως στάση στο φούρνο του Γεωργιάδη στη Βάρκιζα, που στο πεζοδρόμιό τουμ εκτός του ότι έπρεπε να κάνει «κανείς τάμα» για να βρει θέση μαζευόταν «λαός και Κολωνάκι» μιας και κανείς συναντούσε από Τζάγκουαρ μέχρι Φιατάκι.
Μόλις κανείς έμπαινε στο εσωτερικό του φούρνου αισθανόταν μια δροσιά, λόγω του ρεύματος που προκαλούνταν από τις ανοιχτές πίσω πόρτες του παρασκευαστηρίου και ενώ στην αριστερή μεριά σχηματίζονταν ουρές για το ψωμί με γλυκάνισο και το τρικολόρε κέικ, στη δεξιά υπήρχε το υπέρτατο αγαθό των παιδικών χρόνων: «καμουφλαρισμένα» μέσα σε ανοξείδωτη σχάρα που τα κρατούσε ζεστά κάτω από ένα γυάλινο θολό τα πιροσκί των καλοκαιρινών χρόνων! Τι και αν ο θόρυβος από τους πελάτες που στέκονταν στην ουρά για ψωμί ή για τον καφέ της δεκαετίας, τον φραπέ, ή όταν ακόμη η μασκότ του μαγαζιού, η μάινα, τρελαινόταν από την κοσμοσυρροή και άρχιζε τα «γαλλικά» στη δική της γλώσσα, το μυαλό κάθε παιδιού μετά τα κάστρα που είχε χτίσει στην παραλία ήταν πίσω από αυτή τη γυάλινη με το θολό βιτρίνα. Και κάπως έτσι ο φούρνος του Γεωργιάδη έγινε τοπόσημο όχι μόνο των «Νοτίων» αλλά και όλης της Αττικής που περνούσε από εκεί!
Πλέον το θρυλικό κατάστημα επί της οδού Βασιλέως Κωνσταντίνου στη Βάρκιζα σήκωσε την ταμπέλα «οριστικά κλειστό» την Τρίτη 6 Μαΐου βάζοντας τίτλους τέλους σε μια διαδρομή 67 ετών. Όπως έγινε γνωστό, οι οικονομικές δυσκολίες ήταν αυτές που έκλεισαν έναν κύκλο που ξεκίνησε το 1957 και έκανε ένα ταξίδι μέχρι και τις ημέρες μας. Η είδηση του κλεισίματος έφερε συγκίνηση και νοσταλγία στους κατοίκους των Νοτίων προαστίων που μόλις χθες πληροφορήθηκαν την είδηση καθώς ο φούρνος του Γεωργιάδη παρ’όλο που κάποια εποχή ήταν ο μοναδικός φούρνος στην περιοχή αποτέλεσε τοπόσημο μιας ολόκληρης εποχής που πλέον αρχίζει σιγά-σιγά να ρίχνει αυλαία.
Σήμερα, όπως αναφέρουν οι κάτοικοι των νοτίων προαστίων, η Βάρκιζα θα είναι εντελώς διαφορετική. Όμως στη μνήμη θα υπάρχει πάντα η φράση «στάση στου Γεωργιάδη για καφέ και πιροσκί»!
