Ο Γυάλινος Κόσμος είναι ένα από τα αριστουργήματα της παγκόσμιας δραματουργίας, το πιο προσωπικό από τα έργα του Ουίλιαμς, έργο που τον καθιέρωσε ως έναν από τους κορυφαίους θεατρικούς συγγραφείς του εικοστού αιώνα.

Ένα τρίγωνο σιωπηλής απόγνωσης-μάνα-γιος-κόρη. Τρεις εγκλωβισμένοι άνθρωποι που καταφεύγουν στη φαντασία ή την ψευδαίσθηση για να ξεφύγουν από την πραγματικότητα.

Η παράσταση που παρουσιάζεται στο Θέατρο Δημήτρης Χορν ακολουθεί μια λιτή, αφαιρετική, αισθητική, γραμμή, επιχειρώντας να απομακρυνθεί από τον ρεαλισμό τον οποίο αποκηρύσσει ο Ουίλιαμς.

Όπως γράφει στον πρόλογο του «Γυάλινου Κόσμου» «το κοινό ρεαλιστικό έργο με το αληθινό ψυγείο και τα αυθεντικά παγάκια, με τους χαρακτήρες που μιλούν όπως ακριβώς μιλούν οι θεατές, ανήκει στο ακαδημαϊκό πεδίο και διαθέτει την αξία μιας στεγνής φωτογραφικής απεικόνισης. Στην εποχή μας θα έπρεπε όλοι να γνωρίζουν την ασημαντότητα της φωτογραφικής απεικόνισης στην Τέχνη: η Αλήθεια, η Ζωή, η πραγματικότητα είναι κάτι οργανικό, κάτι το οποίο η ποιητική φαντασία μπορεί να αποδώσει σε βάθος ή να υποδηλώσει μόνο μεταμορφώνοντας το, μεταλλάσσοντας το σε άλλες φόρμες κι όχι απλώς αντιγράφοντας την καθημερινή όψη του».

Στο ανέβασμα της παράστασης χρησιμοποιείται η αρχική, πρωτοποριακή για εκείνη την εποχή, απαίτηση του Ουίλιαμς για προβολές που θα συμπλήρωναν τη σκηνική δράση.

Το εύρημα αυτό δεν χρησιμοποιήθηκε στο πρώτο ανέβασμα του έργου (Σικάγο, 1944) και ως εκ τούτου ο συγγραφέας αφαίρεσε τις σχετικές οδηγίες από την πρώτη έκδοση του έργου. Αργότερα, στην επόμενη έκδοση, ο Ουίλιαμς πρόσθεσε τις οδηγίες για τις προβολές (σταθερές εικόνες και λεζάντες που θα προβάλλονταν σε ένα τμήμα του σκηνικού) πιστεύοντας ότι ολοκληρώνουν το έργο.

Στην παράσταση εκσυγχρονίστηκε η αρχική ιδέα του συγγραφέα για σλάιντς και λεζάντες που θα σχολίαζαν τη δράση, δημιουργώντας βιντεοπροβολές σε άμεση σχέση με τη δράση και τους χαρακτήρες, αλλά κυρίως σε σχέση με την ονειρική –”αναμνησιακή” διάσταση του ανεβάσματος.

Εκτός από το πρωτότυπο κείμενο του έργου, στην παράσταση χρησιμοποιούνται και μικρά αποσπάσματα από παλαιότερα σχεδιάσματα του συγγραφέα για το έργο, καθώς και από το διήγημα «Πορτρέτο κοριτσιού σε γυαλί», γραμμένο το 1943, που αποτελεί επίσης προσχέδιο για το έργο.

Μετάφραση-Δραματουργική επεξεργασία-Σκηνοθεσία: Κατερίνα Ευαγγελάτου
Σκηνικά-Κοστούμια: Γιώργος Πάτσας
Μουσική: Σταύρος Γασπαράτος
Βίντεο: Μιχάλης Κλουκίνας
Φωτισμοί: Λευτέρης Παυλόπουλος
Βοηθός Σκηνοθέτη: Ελένη Βλάχου
Βοηθός Σκηνογράφος: Λουκία Μινέτου

Διανομή
ΑΜΑΝΤΑ: Ναταλία Τσαλίκη
ΤΟΜ: Αντίνοος Αλμπάνης
ΛΩΡΑ:Αμαλία Νίνου
ΤΖΙΜ:Κωνσταντίνος Γαβαλάς

Στην ηχογράφιση της Μουσικής συνεργάστηκαν:
Διονύσης Βερβιτσιώτης, Βιολί
Αναστάσης Μισυρλής, Τσέλο
Δημήτρης Χουντής, Σοπράνο Σαξόφωνο
Γιώργος Παπαγεωργίου, Βιόλα
Ντίνα Χασάνγκου, Κοντραμπάσο
 
Παραστάσεις αυτής της εβδομάδας
3 Ιανουαρίου στις 20:15
4 & 7 Ιανουαρίου στις 18:45
6 & 8 Ιανουαρίου στις 21:15

Θέατρο Δημήτρης Χορν
Αμερικής 10
τηλ. 210 36 12 500