Με βάρος 53 κιλά η Velvet D’ Amour είχε προσπαθήσει να ακολουθήσει καριέρα μοντέλου όταν ήταν 21 ετών αλλά τα πρακτορεία την απέρριπταν ως… υπέρβαρη!

Η ειρωνεία της υπόθεσης είναι πως τελικά, 17 χρόνια αργότερα, η Velvet έκανε το μεγάλο «βήμα» που περίμενε τόσο τη γαλλική Vogue όσο και ανεβαίνοντας στην πασαρέλα με ρούχα του John Galliano και του Jean Paul Gaultier, αυτή τη φορά με βάρος… 136 κιλά!

Τα τελευταία οκτώ χρόνια η D’ Amour δίνει μάχη για να σπάσει το στερεότυπο των γυναικών με τα πολλά κιλά και χθες κυκλοφόρησε το τέταρτο τεύχος του γυναικείου της περιοδικού Vol Up 2.

Η 46χρονη σήμερα D’ Amour ξεκίνησε το περιοδικό τον περασμένο Φεβρουάριο επιχειρώντας να ενθαρρύνει τις γυναίκες να αγκαλιάσουν τις «ατέλειές» τους και να είναι περήφανες για το σώμα τους. Στο περιοδικό φωτογραφίζονται μοντέλα με το συνηθισμένο βάρος αλλά και μοντέλα μεγάλου μεγέθους.

Μέσω της εργασίας της στη μόδα- ως μοντέλο, φωτογράφος και τώρα ως συντάκτης σε περιοδικό- η D’Amour έχει κάνει πολλές σκέψεις για την κατάσταση στο μόντελινγκ και τις αλλαγές που θα ήθελε να δει να συμβαίνουν.

«Οι γυναίκες που θεωρούμε είδωλα ομορφιάς δεν είναι χαρούμενες. Κι αν δεν είναι αυτές, τότε ποιος», λέει, σύμφωνα με τη Daily Mail.

«Όλες οι εικόνες είναι οι ίδιες, ένα 16χρονο λευκό πολύ αδύνατο κορίτσι. Οι μεγαλύτερες γυναίκες αποκλείονται, ποτέ δεν βλέπουμε άλλες εθνικότητες».

Η γεννημένη στη Νέα Υόρκη D’ Amour πάντα ήθελε να ασχοληθεί με τη μόδα και όταν ήταν μικρή κοίταζε φωτογραφίες των γονιών της, από τη δεκαετία του ’40 για πού την ενέπνεαν. «Μου έγιναν εμμονή τα πιο εκκεντρικά στυλ», λέει.

Στο ξεκίνημά της, με βάρος 63 κιλά, τα πρακτορεία δεν την προσλάμβαναν λόγω βάρους. «Έφτασα στα 53 κιλά αλλά και πάλι με θεωρούσαν υπέρβαρη», αφηγείται.

Στράφηκε στη φωτογραφία και σπούδασε για ένα χρόνο στην Ιταλία. Καθώς έπαιρνε κιλά, ντρεπόταν όλο και περισσότερο για το σώμα της. Αλλά καθώς εργαζόταν με μοντέλα που έδειχναν τέλεια αλλά ήταν δυστυχισμένα, άρχισε να συμβιβάζεται με το μεγάλο… μέγεθός της.

«Φωτογράφιζα γυναίκες που θεωρούνταν η επιτομή της ομορφιάς κι έλεγα ‘ούτε αυτές είναι χαρούμενες’. Αυτό ήταν για μένα μια τεράστια αποκάλυψη», εξηγεί, «αν αυτές οι γυναίκες που ήταν ιδανικά όμορφες για την κοινωνία μας, μισούσαν το σώμα τους, τότε κάτι συνέβαινε».

Όταν άνοιξε στο Παρίσι το πρώτο πρακτορείο για plus-size μοντέλα, το Agence Plus, η D’ Amour που τότε ζούσε στην πόλη τους προσέγγισε ζητώντας δουλειά ως φωτογράφος. «Αλλά εκείνοι με προσέλαβαν ως μοντέλο!», τονίζει.

«Το θεώρησα μια προσωπική νίκη για όλο τον αγώνα που έκανα να αποδεχθώ το σώμα μου και όλες τις δίαιτες που με είχαν κάνει γιο- γιο», προσθέτει.

Τον Οκτώβριο του 2006 μπήκε στα πρωτοσέλιδα μετά την εμφάνισή της στο σόου του Jean-Paul Gaultier στην Εβδομάδα Μόδας του Παρισιού. Κι αυτό ήταν μόνο η αρχή.

Της έχει ασκηθεί κριτική πως προωθεί την παχυσαρκία αλλά εκείνη επιμένει πως παρά τα κιλά της είναι υγιής και δεν έχει προβλήματα πίεσης ή χοληστερίνης. Δεν παίρνει ναρκωτικά, δεν καταναλώνει αλκοόλ και δεν καπνίζει.
«Στο τέλος της μέρας, η αληθινή ομορφιά για όλους μας δεν είναι κρυμμένη σε Dior ή Lanvin, είναι οι απλές πράξεις ευγένειας που έκαναν τη διαφορά στις ζωές των άλλων, κάτι που ούτε η κυτταρίτιδα ούτε οι ρυτίδες μπορούν να σβήσουν», γράφει στο blog της.