Οι Αμερικανοί απεσταλμένοι έτυχαν ιδιαίτερα θερμής υποδοχής κατά την άφιξή τους στη Μόσχα, λαμβάνοντας πλήρη VIP μεταχείριση. Από τη συνοδεία αυτοκινήτων από το αεροδρόμιο έως το γεύμα σε εστιατόριο με αστέρι Michelin και τη βόλτα στην Κόκκινη Πλατεία, όλα έδιναν την εντύπωση ότι ο Στιβ Γουίτκοφ και ο Τζάρεντ Κούσνερ ακολουθούσαν περισσότερο μια τουριστική διαδρομή παρά το μονοπάτι προς την ειρήνη. Ωστόσο, οι συζητήσεις στο Κρεμλίνο ξεκίνησαν μόλις έξι ώρες μετά την άφιξή τους στη Ρωσία και ως εκείνη τη στιγμή ήταν ήδη σαφές ότι ο κύριος σκοπός της επίσκεψής τους, η αποδοχή από τη Ρωσία του νέου αμερικανικού σχεδίου ειρήνης, δεν ήταν εφικτός.
Σύμφωνα με τον Βλαντίμιρ Πούτιν, για την κατάσταση ευθύνεται αποκλειστικά η Ευρώπη. Ενώ οι Αμερικανοί φιλοξενούμενοι απολάμβαναν το γεύμα τους, ο Ρώσος πρόεδρος κατηγορούσε τους συμμάχους της Ουκρανίας ότι εμποδίζουν τη διαδικασία ειρήνευσης επιβάλλοντας απαιτήσεις που είναι απαράδεκτες για τη Μόσχα. Όπως αναφέρει σε ανάλυσή του το Sky News, από την άλλη πλευρά, οι Ευρωπαίοι φυσικά υποστηρίζουν πως ισχύει το ακριβώς αντίθετο. Παρά την εχθρική ρητορική απέναντι στην Ευρώπη, προς τους Αμερικανούς επικράτησε μόνο φιλοξενία, στοιχείο που εντάσσεται στη ρωσική στρατηγική να απομακρύνει τις ΗΠΑ από τους συμμάχους τους στο ΝΑΤΟ και να τις φέρει πιο κοντά στη Μόσχα.
Η Ρωσία θεωρεί ότι βρίσκεται σε πλεονεκτική θέση και επιδιώκει την επιστροφή στο 28-σέλιδο σχέδιο που ικανοποιεί τις απαιτήσεις της, εκτιμώντας πως έχει κάθε δικαίωμα να το διεκδικεί λόγω των εξελίξεων στο πεδίο των μαχών. Δεν είναι τυχαίο ότι παραμονές της επίσκεψης της αμερικανικής αντιπροσωπείας στη Μόσχα, ανακοινώθηκε η κατάληψη της Ποκρόβσκ, ενός στρατηγικής σημασίας στόχου στην περιοχή του Ντονέτσκ. Το μήνυμα ήταν σαφές: επίδειξη ρωσικής κυριαρχίας και, κατ’ επέκταση, ενίσχυση των απαιτήσεών της αντί για υποχωρήσεις.
Ένας ακόμη λόγος για τον οποίο ο Βλαντίμιρ Πούτιν δεν φαίνεται διατεθειμένος να συμβιβαστεί είναι η πεποίθησή του ότι Ρωσία και Ηνωμένες Πολιτείες επιδιώκουν το ίδιο αποτέλεσμα: στενότερες διμερείς σχέσεις, οι οποίες όμως μπορούν να επιτευχθούν μόνο μετά το τέλος του πολέμου. Η εκτίμηση αυτή έχει ενισχυθεί από το γεγονός ότι οι ΗΠΑ, επανειλημμένα, υιοθετούν στάση που ευνοεί τη Μόσχα. Ο τρόπος διεξαγωγής των διαπραγματεύσεων είναι χαρακτηριστικός: στην περίπτωση του Κιέβου, οι Αμερικανοί αναγκάζουν τους Ουκρανούς να ταξιδεύουν σε αυτούς -πρώτα στη Γενεύη και έπειτα στη Φλόριντα-, ενώ με τη Μόσχα συμβαίνει το αντίθετο. Ο Γουίτκοφ δεν διστάζει να κάνει το μακρύ ταξίδι και να περιμένει ώρες πριν από οποιαδήποτε συνάντηση με τον Πούτιν, δίνοντας την εντύπωση ότι, όταν πρόκειται για τη Ρωσία, οι ΗΠΑ προτιμούν να κατευνάζουν αντί να ασκούν πίεση.
Σύμφωνα με το Κρεμλίνο, Ρωσία και Ηνωμένες Πολιτείες συμφώνησαν να μην αποκαλύψουν λεπτομέρειες των συνομιλιών που πραγματοποιήθηκαν χθες στη Μόσχα. Υπό αυτές τις συνθήκες, δύσκολα μπορεί κανείς να πιστέψει ότι ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι αισθάνεται αισιόδοξος.
