Αυτό που ξεκίνησε ως μια απλή ασθένεια κατέληξε σε εφιάλτη για μια οικογένεια στο Τέξας, όταν ο 6χρονος γιος τους έμεινε παράλυτος λίγες ώρες αφότου είχε διαγνωστεί λανθασμένα με γρίπη.

«Νόμιζα ότι θα τον έχανα εκείνη την ημέρα», είπε η Κέισι Ντάνιελ για τον 6χρονο γιο της, Γουίτεν Ντάνιελ, σε μια συνέντευξη με το KCBD.

Το περιστατικό έλαβε χώρα τον Απρίλιο, σύμφωνα με τη New York Post, όταν ο 6χρονος εισήχθη στο νοσοκομείο με ζάλη και πονοκέφαλο. Αρχικά, οι γιατροί απέδωσαν την αιτία στη γρίπη. Ωστόσο, λιγότερο από 24 ώρες μετά την άφιξή του, το νεαρό αγόρι δεν μπορούσε να περπατήσει, να μιλήσει ή ακόμα και να αναπνεύσει μόνο του. Στη συνέχεια έχασε τις αισθήσεις του.

«Δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψουν πόσο φρικτό είναι να βλέπεις το παιδί σου σε τέτοια κατάσταση», είπε η Κέισι.

Οι γιατροί διασωλήνωσαν τον Γουίτεν προσπαθώντας απεγνωσμένα να ανακαλύψουν την αιτία των ανησυχητικών συμπτωμάτων του. Αυτό που βρήκαν ήταν μια σπάνια -και δυνητικά θανατηφόρα- συστάδα αιμοφόρων αγγείων που διέρρεαν μέσα στο εγκεφαλικό του στέλεχος.

Η Post γράφει πως η κατάσταση του 6χρονου επιδεινώθηκε δραματικά και οι γιατροί είχαν πει στη μητέρα πως, αν το παιδί ζούσε, πιθανότατα δεν θα μπορούσε να περπατήσει ξανά, ενώ θα χρειαζόταν αναπνευστήρα και σωλήνα σίτισης για όλη του τη ζωή.

Η απελπισμένη μητέρα, έχοντας στερέψει από επιλογές, άρχισε να ψάχνει στο Google μέχρι που βρήκε ένα άρθρο του δρ Ζακ Μόρκος, νευροχειρουργού στο UTHealth Houston, ο οποίος ειδικευόταν στην πάθηση του γιου της. Του έστειλε ένα email ζητώντας βοήθεια. Λίγο μετά, εκείνος απάντησε, επιμένοντας να διακομιστεί ο Γουίτεν εσπευσμένα στο νοσοκομείο του, όπου οι γιατροί επιβεβαίωσαν ότι είχε μια απειλητική για τη ζωή σπηλαιώδη δυσπλασία.

Λίγο μετά την άφιξή του στο νέο νοσοκομείο, ο 6χρονος μεταφέρθηκε επειγόντως στο χειρουργείο όπου για τέσσερις ώρες ο Μόρκος και ο παιδονευροχειρουργός Μάνις Σαχ πραγματοποίησαν μια επικίνδυνη επέμβαση που στέφθηκε με επιτυχία.

Μετά από λίγες ώρες, ο 6χρονος ήταν ξύπνιος, ανέπνεε μόνος του και μιλούσε ξανά.

Έξι εβδομάδες αργότερα, ο Γουίτεν επέστρεψε στο σπίτι του στο Lubbock για τα έβδομα γενέθλιά του.

«Θέλω να ευχαριστήσω τον δρ Μόρκος και τον δρ Σαχ που μου επέτρεψαν να δω ξανά τους φίλους μου», δήλωσε ο 6χρονος, χαρακτηρίζοντας την ανάρρωσή του «όμορφη».