Σύμφωνα με το υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ, περίπου 10.000 έως 15.000 γυναίκες και κορίτσια από το Νεπάλ διακινούνται στην Ινδία και στη συνέχεια εκμεταλλεύονται σεξουαλικά κάθε χρόνο.
H Geeta ήταν 9 χρονών όταν άρχισε να βάφεται προκλητικά, να μένει ξύπνια μέχρι τις 2 το πρωί και να εξαναγκάζεται να κάνει σεξ με 60 άνδρες ημερησίως. «Ήμουν πραγματικά πολύ λυπημένη και απογοητευμένη από το τι συνέβαινε στην ζωή μου», είχε δηλώσει χαρακτηριστικά το 2010 στο CNN.
Η 35χρονη σήμερα γυναίκα, κόρη φτωχών αγροτών από το Νεπάλ, είχε πουληθεί σε οίκο ανοχής στην Ινδία από μέλος της οικογένειάς της, το οποίο είχε εξαπατήσει την μητέρα της, με προβλήματα όρασης, ότι η μικρή θα εργαζόταν σε εργοστάσιο ρούχων στο Νεπάλ.
«Η ιδιοκτήτρια του πορνείου μας κακοποιούσε λεκτικά, και αν δεν συμμορφωνόμασταν με όσα μας έλεγε αλλά και τις επιθυμίες των πελατών, τότε μας χτυπούσε με καλώδια, ραβδιά, ακόμη και ζεστά κουτάλια».
Το μικρό κορίτσι βίωνε της δική της κόλαση για πέντε χρόνια, μέχρι που στα 14 της ένας αστυνομικός την διέσωσε, πηγαίνοντάς την σε ένα ασφαλές περιβάλλον για κακοποιημένα κορίτσια της μη κερδοσκοπικής οργάνωσης Maiti Nepal. Πίσω από την φιλανθρωπική οργάνωση, που εδώ και 26 χρόνια μάχεται για την διάσωση και την αποκατάσταση χιλιάδων θυμάτων εμπορίας λευκής σαρκός στο Νεπάλ, η «Μητέρα Τερέζα του Νεπάλ».
Σύμφωνα με την κατά κόσμον Anuradha Koirala «οι οικογένειες των κοριτσιών εξαπατώνται συνεχώς, ενώ η παράνομη διακίνηση των κοριτσιών πραγματοποιείται από ανθρώπους του οικείου περιβάλλοντός τους».
Με την επιδρομή στους οίκους ανοχής, την περιπολία στα σύνορα Ινδίας- Νεπάλ και την παροχή ασφαλούς στέγης και ψυχολογικής υποστήριξης, η Koirala και η Maiti Nepal συνέβαλαν στη διάσωση και την αποκατάσταση περισσότερων από 18.000 νεαρών γυναικών και κοριτσιών από το 1993 μέχρι και σήμερα.
Ποια είναι η «Μητέρα Τερέζα του Νεπάλ»
Γεννημένη στις 14 Απριλίου του 1949 στο Νεπάλ, η Anuradha Koirala, γνωστή και ως Diiju, είναι μία από τις πιο δημοφιλείς ακτιβίστριες της Ινδίας, η οποία αποκαλείται και ως η «Μητέρα Τερέζα του Νεπάλ».
Εμπνευσμένη από το ανθρωπιστικό και ιεραποστολικό έργο της καθολικής μοναχής, εξ ου και η ονομασία της ως «Μητέρα Τερέζα του Νεπάλ», η Koirala ήδη από πολύ μικρή ηλικία ένιωθε πως σκοπός της ζωής της δεν ήταν άλλος από το να υπηρετεί τους συνανθρώπους της. Μάλιστα, η προσωπική της ιστορία –και η ίδια κακοποιημένη από τον σύζυγό της με τρεις αποβολές στο ιστορικό της λόγω ξυλοδαρμού– ήταν αυτή που την παρακίνησε να δραστηριοποιηθεί περισσότερο και να γίνει πιο ενεργή αναφορικά με τις κακοποιημένες γυναίκες.
Εξοικονομώντας 100 δολάρια από τον μηνιαίο μισθό της, εργαζόταν ως καθηγήτρια αγγλικών σε σχολείο του Νεπάλ, κατάφερε να δημιουργήσει ένα εμπορικό κατάστημα λιανικής πώλησης, στο οποίο θα προσλάμβανε θύματα σεξουαλικής δουλείας και ενδοοικογενειακής βίας.
Στις αρχές της δεκαετίας του ’90 η αυξανόμενη ζήτηση για βοήθεια και οι επίμονες περιπτώσεις βίας κατά των γυναικών, ανάγκασαν την Koirala να κάνει περισσότερα. Έτσι, η οργάνωση Maiti Nepal, δημιουργήθηκε το 1993, αποτέλεσε το πνευματικό της «παιδί» για την παροχή φωνής, νομικής υπεράσπισης και αποκατάστασης στα θύματα σεξουαλικής σκλαβιάς.
Το έργο της Maiti Nepal
Κατά γράμμα η ονομασία «Maiti Nepal» σημαίνει το «σπίτι της μητέρας». Με την οργάνωση να διαθέτει εγκαταστάσεις σε διάφορες περιοχές του Νεπάλ και της Ινδίας, το μεγαλύτερο μέρος του έργου της λαμβάνει χώρα στην κεντρική πανεπιστημιούπολη του Κατμαντού, πρωτεύουσας και μεγαλύτερης πόλης του Νεπάλ.
Σύμφωνα με δηλώσεις της Koirala στο CNN «τα περισσότερα κορίτσια έρχονται σε εμάς από τους οίκους ανοχής με άδεια χέρια, άρρωστα, πολλές φορές έγκυες ή με μικρά παιδιά και ψυχικά κατεστραμμένες».
Τα περισσότερα από αυτά χρειάζονται τον χρόνο τους για να προσαρμοστούν, να αποκτήσουν αυτοπεποίθηση και τελικά να μιλήσουν για όλα αυτά που έχουν βιώσει ως σκλάβες του σεξ. «Φοβούνται στην αρχή, αλλά τελικά μας τα αποκαλύπτουν όλα μόνες τους», συμπληρώνει η Koirala.
Εκτός από κορίτσια- σκλάβες του σεξ, η οργάνωση δέχεται, επίσης, θύματα βιασμού και ενδοοικογενειακής βίας, καθώς και εγκαταλελειμμένα παιδιά.
Οι εγκαταστάσεις της οργάνωσης φιλοξενούν έως και 400 γυναίκες και παιδιά, ενώ για την διεκπεραίωση των εργασιών απαιτείται πολυάριθμο προσωπικό, το οποίο συμπεριλαμβάνει εκπαιδευτικούς, συμβούλους και ιατρικό προσωπικό.
Αρκετά άτομα του προσωπικού είναι επιζώντες σεξουαλικής εκμετάλλευσης που σώθηκαν από το Maiti Nepal, δεσμευόμενοι, πια, να βοηθήσουν στην αποκατάσταση και άλλων κοριτσιών. Όσο για τα χρήματα που απαιτούνται για την σωστή λειτουργία του οργανισμού; Αυτά προέρχονται από επιχορηγήσεις και δωρεές από όλο τον κόσμο.
Η αποκατάσταση των κοριτσιών
Η αποκατάσταση μετά την διάσωση των κοριτσιών είναι πλήρης στο Maiti Nepal, όπου παρέχεται πλήρης ιατρική περίθαλψη, ψυχολογική υποστήριξη και νομικές υπηρεσίες, με επίσημες δικαστικές καταθέσεις και ποινικές διώξεις, τα οποία παρέχονται όλα δωρεάν.
Ενώ, κάποια από τα κορίτσια μπορούν να επιστρέψουν στις οικογένειές τους, τα περισσότερα από αυτά –και κυρίως όσα έχουν προσβληθεί από HIV ή AIDS και άλλα σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα– καθίστανται κοινωνικά στιγματισμένες, ενώ είναι δυσκολότερο να επανενταχθούν στην κοινωνία και να γίνουν αποδεκτές ακόμη και από τις οικογένειές τους. Σε αυτές τις περιπτώσεις το Maiti Nepal γίνεται το καινούριο, ίσως και το τελευταίο, σπίτι τους, το οποίο τους παρέχει τα πάντα.
«Το πιο δύσκολο κομμάτι για μένα είναι να βλέπω ένα κορίτσι να πεθαίνει ή να έρχεται εδώ άρρωστο σε μία ηλικία που το μόνο που θα την ένοιαζε θα έπρεπε να είναι το παιχνίδι. Αυτές οι καταστάσεις με κάνουν να θέλω να δουλέψω ακόμη πιο σκληρά και αποτελεσματικά», αποκαλύπτει η «Μητέρα Τερέζα του Νεπάλ» στο CNN.
Απώτερος στόχος του οργανισμού είναι να βοηθήσει τα κακοποιημένα κορίτσια να γίνουν, εν τέλει, οικονομικά ανεξάρτητα και να επανενταχθούν ομαλά στην κοινωνία.
Πρόληψη και ενημέρωση του κοινωνικού συνόλου
Εκτός από το έργο της αποκατάστασης, η Koirala μαζί με τουλάχιστον 50 γυναίκες που σώθηκαν από το sex trafficking συμμετέχουν σε ένα πρόγραμμα κοινωνικής προληπτικής εργασίας έξω από την πανεπιστημιούπολη του Κατμαντού, ενημερώνοντας και εκπαιδεύοντας τις οικογένειες σε αγροτικά χωριά και φτωχογειτονιές των πόλεων του Νεπάλ αναφορικά με τους κινδύνους του sex trafficking, ενώ πραγματοποιούν και καθημερινές περιπολίες σε σημεία διέλευσης κατά μήκος των συνόρων Ινδίας- Νεπάλ, σώζοντας με επιτυχία, κατά μέσο όρο, σχεδόν σε καθημερινή βάση τέσσερα κορίτσια.
Η ανάκαμψη της Geeta, συγκαταλέγεται στις επιτυχίες της οργάνωσης. Σήμερα εργάζεται στο Maiti Nepal ως εκπαιδευτικός, ενώ βοηθάει, επίσης, και στις ομάδες ευαισθητοποίησης της οργάνωσης. Αποδίδει στην Koirala και το Maiti Nepal την δύναμη που βρήκε να συνεχίσει να ζει, καθώς και την αυτοπεποίθηση και το κουράγιο για να συμμετάσχει και η ίδια στον αγώνα κατά του sex trafficking.
«Η Anuradha είναι ένας ήρωας. Είναι θαρραλέα. Μου έδωσε πίσω στην πίστη μου, ενώ αν δεν ήταν εκεί για μένα το Maiti Nepal, σήμερα θα ήμουν νεκρή», δηλώνει χαρακτηριστικά η Geeta για την «Μητέρα Τερέζα του Νεπάλ».
