Υπάρχουν χωριά ερειπωμένα και εγκαταλελειμμένα στο έλεος του καιρού, που προκαλούν δέος στον επισκέπτη που θα τα αντικρίσει από κοντά. Εικόνες επιβλητικές, όσο κι αν η ερήμωση είναι παντού αισθητή.

Υπάρχουν, ωστόσο, και χωριά με ακόμη πιο παράλογο θέαμα, όπως αυτά που ακολουθούν και μοιάζουν να αναδύονται από το νερό των τεχνητών λιμνών μέσα στο οποίο βυθίστηκαν εδώ και χρόνια.

Κάλλιο, Φωκίδα

Στο βυθό της λίμνης του Μόρνου, στη Φωκίδα, τα σπίτια ενός πετρόχτιστου χωριού δημιουργούν ένα απόκοσμο θέαμα. Πρόκειται για το χωριό Κάλλιο, το οποίο εγκαταλείφθηκε από τους κατοίκους του, προκειμένου να δημιουργηθεί η τεχνητή λίμνη που θα υδροδοτούσε την Αθήνα.

Οι εργασίες για την δημιουργία του φράγματος της λίμνης του Μόρνου ξεκίνησαν το 1969, με την αρχαία Καλλίπολις (το 1915 μετονομάστηκε από Βελούχοβο σε Κάλλιο) να μετράει αντίστροφα για την οριστική εξαφάνισή της από τον χάρτη της χώρας μας.

Σήμερα, εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι σε περιόδους χαμηλής λειψυδρίας το χωριό μοιάζει να αναδύεται από τα νερά της λίμνης, η στάθμη της οποίας είναι αρκετά χαμηλότερη.

Σφεντύλι, Κρήτη

Το μικρό χωριό στα όρια της τεχνητής λίμνης του φράγματος του ποταμού Αποσελέμη έχει μία ιδιαιτερότητα. Όταν γεμίζει και αδειάζει το φράγμα, εξαφανίζεται και εμφανίζεται αντίστοιχα.

Το φράγμα Αποσελέμη, λοιπόν, με την κατασκευή του να ολοκληρώθηκε το 2012, αποτελεί το μεγαλύτερο υδρευτικό έργο στην Κρήτη, ενώ κατασκευάστηκε για να λύσει ζωτικές ανάγκες ύδρευσης και άρδευσης στις περιοχές των βορείων παραλίων της ανατολικής Κρήτης, από το Ηράκλειο μέχρι τον Άγιο Νικόλαο Λασιθίου.

Καθώς το χωριό Σφενδύλι βρισκόταν εντός των ορίων της τεχνητής λίμνης του φράγματος, τα σπίτια του εκκενώθηκαν και οι κάτοικοι του μικρού οικισμού αποζημιώθηκαν από το κράτος για τις περιουσίες τους. Έκτοτε, αποτελεί ένα από τα πιο εντυπωσιακά και παράλογα θεάματα που μπορεί να συναντήσει κανείς σε ολόκληρη την Ελλάδα.