Με το μεγάλο του «αντίο» να χαράσσεται βαθιά στις καρδιές των Ελλήνων, ο φυσικός ηγέτης του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος αποχαιρέτισε την εθνική μας ομάδα με τη μεγαλύτερή της διάκριση σε Παγκόσμιο Κύπελλο.

Ο μεγάλος αρχηγός της πιο πετυχημένης Εθνικής Ελλάδος όλων των εποχών, της ομάδας που κεφαλαιοποίησε την κατάκτηση του Ευρωπαϊκού το 2004 και κατάφερε να προκριθεί σε ένα ακόμα Ευρωπαϊκό αλλά και σε 2 Παγκόσμια Κύπελλα, έγραψε απλά-απλά ποδοσφαιρική ιστορία στον τόπο μας.

Η λαμπρή παρουσία και η πιστή αφοσίωση του αιώνιου εφήβου (ετών 37 πια!) στο εθνόσημο μετρά 15 συναπτά έτη συνεχούς παρουσίας, στη διάρκεια των οποίων στέφθηκε ρέκορντμαν συμμετοχών, με τις 139 φορές που αγωνίστηκε με τα εθνικά μας χρώματα να κλέβουν τη δόξα από τον Θοδωρή Ζαγοράκη των 120 διεθνών εμφανίσεων.

Ο «Κάρα» ξεκίνησε την εθνική του πορεία ήδη από τα 14 χρόνια της ζωής του! Πρώτα στην Παίδων, μετά στη Νέων, στην Ελπίδων κατόπιν και από το 1999 στην Ανδρών. Και βέβαια τα έχει ζήσει όλα, χαρά, λύπη, στεναχώρια αλλά και φιέστες από τις λίγες: τον ανεπανάληπτο θρίαμβο του 2004, την αμφισβήτηση του επόμενου Ευρωπαϊκού (2008), την επιβεβαίωση του Μουντιάλ του 2010, την «ολική επαναφορά» στο Euro του 2012 και το περήφανο «αντίο» στο πρόσφατο Παγκόσμιο της Βραζιλίας, αποχαιρετώντας τη διοργάνωση με την Ελλάδα στους «16» του κόσμου!

Η πρώτη φορά που έπαιξε λοιπόν για τη «Γαλανόλευκη» ήταν στο ματς με το Ελ Σαλβαδόρ τον Αύγουστο του 1999, αν και το επίσημο ντεμπούτο του με τη φανέλα της Εθνικής έπρεπε να περιμένει έναν χρόνο ακόμα: ήταν τον Οκτώβριο του 2000 όταν ξεκίνησε ως βασικός στο ματς για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2002, στη νίκη της ομάδας μας με 1-0 επί της Φινλανδίας στο ΟΑΚΑ.

Όντας πια σταθερή αξία στις τάξεις της «Γαλανόλευκης», ως η αδιαφιλονίκητη ψυχή της ομάδας, και με τον αέρα του Πρωταθλητή Ευρώπης στο πλευρό του, ο «Τυπάρας» συνέβαλε τα μέγιστα στο να γίνει το μουντιαλικό όνειρο της Ελλάδας πραγματικότητα. Με το περιβραχιόνιο του αρχηγού ήδη από το 2008 στο μπράτσο του, ο «Κάρα» ηγείται της πετυχημένης προσπάθειας της εθνικής στα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου, που θα φέρουν αυτόν και την υπέροχη παρέα του στο Μουντιάλ της Νότιας Αφρικής το 2010.

Το φλογερό του ταμπεραμέντο απαθανατίστηκε στα γήπεδα της Νότιας Αφρικής, με τον μεγάλο ηγέτη να εκπληρώνει έτσι δύο παιδικά του όνειρα: τόσο την παρουσία σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου όσο και τη γνωριμία με το απόλυτο είδωλό του, τον Ντιέγκο Μαραντόνα (προπονητής πια της Αργεντινής)!

Αφού οδήγησε το εθνικό μας συγκρότημα σε άλλη μια πρόκριση, στο Ευρωπαϊκό του 2012, σειρά είχε κατόπιν το Μουντιάλ της Βραζιλίας, όπου οι γαλανόλευκες φανέλες έγραψαν μερικές ακόμα χρυσές σελίδες για το ελληνικό ποδόσφαιρο.

Στα 37 του χρόνια πάλεψε με όλες του τις δυνάμεις στην ιστορική αυτή πορεία της χώρας μας σε Παγκόσμιο Κύπελλο, δείχνοντας τον δρόμο για την πρόκριση στη φάση των «16» του πλανήτη.

Το ρεκόρ των 139 συμμετοχών του Γιώργου Καραγκούνη με τα εθνικά μας χρώματα και το «ταγμένο» της παρουσίας του στην Εθνική Ελλάδας κάνουν όλους μας να τον αποχαιρετούμε με ένα μεγάλο «ευχαριστώ» στο στόμα…