Το Μουντιάλ του 1990 στα γήπεδα της Ιταλίας έχει μείνει στην ιστορία ως η διοργάνωση που σχεδόν όλα τα φώτα της δημοσιότητας έπεσαν επάνω στον Ντιέγκο Μαραντόνα. Κι όμως, ο Αργεντινός παικταράς δεν σημείωσε ούτε ένα γκολ σε όλο το τουρνουά, παρόλο που η «αλπμπισελέστε» έφτασε μέχρι τον τελικό. Αγωνιστικά, ο Ντιεγκίτο δεν έκανε κάτι για να γίνει το πρόσωπο εκείνου του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Χρειάστηκε μόνο η παρουσία του. Βλέπετε, ήταν ο άνθρωπος που δίχασε σε εκείνη τη διοργάνωση όλη την επαρχία της Καμπανίας, όπως και μεγάλο μέρος της νότιας Ιταλίας, που υποστήριζε την ομάδα του αστέρα της Νάπολι και όχι την ίδια του τη χώρα, ως… πράξη αντίδρασης στον πάντα πιο πλούσιο και πιο προνομιούχο ιταλικό Βορρά. Το ματς της 3ης Ιουλίου στο «Σαν Πάολο» έχει περάσει για όλους τους παραπάνω λόγους σε ξεχωριστή σελίδα του ποδοσφαίρου. Όμως, ένας συμπαίκτης του Μαραντόνα βάλθηκε να κλέψει λίγη -έως και πολλή- από τη δόξα του αρχηγού του. Ο λόγος για τον Σέρχιο Γκοϊκοετσέα, τον άνθρωπο που έμελλε να γίνει… από σπόντα ο «ήρωας» της Αργεντινής σε εκείνη τη διοργάνωση. Μπήκε ως αλλαγή στο δεύτερο ματς των ομίλων, με αντίπαλο τη Σοβιετική Ένωση (νίκη με 2-0), επειδή ο Νέρι Πουμπίδο τραυματίστηκε, και πήγε το σύνολο του Κάρλος Μπιγιάρδο μέχρι και ένα βήμα πριν την κούπα. Στους 16» με αντίπαλο τη Βραζιλία κράτησε στην εστία του το μηδέν (νίκη 1-0 για την Αργεντινή), στα προημιτελικά χάρισε την πρόκριση κόντρα στη διαδικασία τω πέναλτι επί της μεγάλης Γιουγκοσλαβίας (0-0 η κανονική διάρκεια και η παράταση), ενώ έκανε το ίδιο και στον ημιτελικό με τη διοργανώτρια (1-1 η κανονική διάρκεια του παιχνιδιού και η παράταση). Ο Γκοϊκοετσέα είχε ένα γούρι πριν τη «ρώσικη ρουλέτα»: πήγαινε προς νερού του, προφανώς για να αποβάλει και το όποιο άγχος. Όμως, κόντρα στους Γιουγκοσλάβους δεν προλάβαινε να πεταχτεί στα αποδυτήρια, με αποτέλεσμα να κάνει την ανάγκη του στο γήπεδο, λίγο πριν δει τους Στοΐκοβιτς, Μπρνόβιτς και Χατζιμπέγκιτς να αστοχούν. Ο Μαραντόνα νικήθηκε στη δική του εκτέλεση, αλλά ο πορτιέρε της «αλμπισελέστε» ήταν εκεί και για αυτόν.

Ο αγώνας κόντρα στην «ατζούρα» έμελλε να πάει και εκείνος στα πέναλτι. Και πάλι ο μέχρι τότε άγνωστος γκολκίπερ κλήθηκε να «φορέσει» τη στολή του σούπερ ήρωα. Ο Μπιγιάρδο, που ήταν ιδιαίτερα προληπτικός, του είπε να κάνει ό,τι έκανε και με στο προηγούμενο ματς: να ουρήσει στο γήπεδο. Το γούρι δεν έσπασε, τα πέναλτι των Ντοναντόνι και Σερένα δεν βρήκαν στόχο και η Αργεντινή έφτασε στον τελικό του «Ολίμπικο».

Εκεί, δεν μπόρεσε να νικήσει τον Μπρέμε στο πέναλτι που κέρδισαν οι Γερμανοί και μετέτρεψε σε γκολ ο μπακ της Ίντερ. Ήταν μάλιστα αργά στο ματς (85’) για να μπορέσουν οι Αργεντινοί να ισοφαρίσουν και έτσι το τουρνουά της ζωής του Γκοϊκοετσέα δεν συνοδεύτηκε και με το παγκόσμιο κύπελλο. Ωστόσο, από τότε έμαθε ποιο ήταν το γούρι του…