Αν υπάρχει μία ομάδα αυτή την στιγμή στη Γερμανία που έχει πάει σε άλλο… επίπεδο το κεφάλαιο «πωλήσεις ποδοσφαιριστών», αυτή δεν είναι ούτε η πανίσχυρη Μπάγερν, ούτε η Ντόρτμουντ (μολονότι ήταν και είναι παραδοσιακά ένα selling-club), ούτε η Στουτγκάρδη ή, η Λειψία, αλλά η Άιντραχτ Φρανκφούρτης.

Ένας απ’ τους πλέον παραδοσιακούς συλλόγους της Bundesliga, ο οποίος ωστόσο, έχει αλλάξει στρατηγική εδώ και λίγα χρόνια. Κι από ομάδα που έμπαινε κάθε καλοκαίρι σε διαδικασία πολλών και – σχετικά «ακριβών» για τα… κυβικά της – μεταγραφών, έχει μετατραπεί σε ένα κλαμπ που ξέρει που και πώς να αγοράσει σχετικά «φθηνά» και να πουλήσει πανάκριβα στις κορυφαίες ομάδες της Ευρώπης.

Από το 2017, η Άιντραχτ έκανε «στροφή» εξετάζοντας πλέον παίκτες μικρότερων ηλικιών απ’ όλη την ευρωπαϊκή αγορά, τους οποίους αποκτούσε στο κατάλληλο τάιμινγκ και σε τιμές… ευκαιρίας, τους «ζύμωνε» για ένα ή δύο χρόνια κι εν συνεχεία τους πουλούσε σε υπέρ-πολλαπλάσιες τιμές.

Μία στρατηγική επιλογή η οποία είχε ως αποτέλεσμα μία ραγδαία μεταστροφή των ισολογισμών της ανά έτος κι από εκεί που είχε μονίμως αρνητικό πρόσημο, έχει καταφέρει να είναι ένα απ’ τα πλέον κερδοφόρα κλαμπ στη Γερμανία, με τεράστιες πωλήσεις στις μεγάλες «δυνάμεις» του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου.

Τελευταίο μεγάλο «deal» η πώληση του Ουγκό Εκιτικέ στη Λίβερπουλ αντί 95 εκατ. ευρώ, ένα χρόνο μετά την αγορά του απ’ την Παρί αντί 35 εκατ. ευρώ. Με λίγα λόγια μέσα σε 12 μήνες είχε καθαρό κέρδος από έναν και μόνο παίκτη που έφτασε τα 60 εκατ. ευρώ.

Επίσης, μόνο τον τελευταίο χρόνο έχει πουλήσει ακόμα τον Γουίλιαν Πάτσο στην Παρί Σεν Ζερμέν αντί 40 εκατ. ευρώ και τον Ομάρ Μαρμούς στη Μάντσεστερ Σίτι αντί 75 εκατ. ευρώ. Μικρή… λεπτομέρεια; Τον Πάτσο τον αγόρασε μόλις 13,7 εκατ. ευρώ απ’ την Αντβέρπ το 2023, ενώ τον Μαρμούς τον έκανε δικό της την ίδια περίοδο (καλοκαίρι του 2023) ως ελεύθερο απ’ τη Βόλφσμπουργκ.

Η μακρά λίστα των πωλήσεων της Άιντραχτ περιλαμβάνει ακόμη τον Ραντάλ Κολό Μουανί στην Παρί αντί 95 εκατ. ευρώ, τον Γιέσπερ Λίντστρομ στην Νάπολι αντί 30 εκατ. ευρώ, τον Σεμπαστιάν Αλέ στη Γουέστ Χαμ αντί 50 εκατ. ευρώ, ενώ λίγα χρόνια πιο πίσω (2020) παραχώρησε τον Λούκα Γιόβιτς στη Ρεάλ Μαδρίτης με 63 εκατ. ευρώ.

Για τις 9 πιο «ακριβές» πωλήσεις της τα τελευταία 6 χρόνια, η ομάδα της Φρανκφούρτης ξόδεψε 99,3 εκατ. ευρώ για να αγοράσει τους συγκεκριμένους ποδοσφαιριστές. Απ’ τις πωλήσεις όμως έβγαλε 485,7 εκατ. ευρώ. Με απλά λόγια είχε ως όφελος το «μυθικό» ποσό των 386,4 εκατ. ευρώ.

Διόλου άσχημα. Κι όπως φαίνεται έπεται και… συνέχεια, διότι το «εργοστάσιο παικτών» της γερμανικής ομάδας δεν σταματά την παραγωγική διαδικασία.

Πηγή: ΑΠΕ