Απολογισμό 4ετίας της περιφερειακής Αρχής υπό τη διοίκηση της «Δύναμης Ζωής» έκανε η Ρένα Δούρου, κατά την χθεσινή ειδική συνεδρίαση για τον απολογισμό πεπραγμένων 2018, του περιφερειακού συμβουλίου.

Η περιφερειάρχης έδωσε έμφαση, όχι στην απαρίθμηση των έργων, αλλά στο στίγμα των πεπραγμένων μέσα από το κοινωνικό και αναπτυξιακό πρόσημο που «οικοδομήσαμε και υλοποιούμε 4,5 χρόνια στην Περιφέρεια Αττικής», όπως είπε.

Πρόσημο – σημείωσε – που σφραγίζει την Περιφέρεια με δύο τρόπους: Με την αλλαγή του ηθικού υποδείγματος άσκησης διοίκησης, με διαφάνεια, αποτελεσματικότητα, κοινωνική λογοδοσία και παράλληλα με την υλοποίηση εκείνων των πολιτικών που αλλάζουν το πρόσωπο της Αττικής. Είτε μιλάμε για κρίσιμες υποδομές, είτε για κοινωνικές παρεμβάσεις για το καλό των συμπολιτών μας που έχουν ανάγκη.

«Λειτουργήσαμε υπέρ των τοπικών κοινωνιών και όχι των παραταξιακών ή των κομματικών συμφερόντων», υπογράμμισε, τονίζοντας ότι δεν υπήρξε καμία προκατάληψη απέναντι στους δήμους «όπως συνέβαινε ως το 2014». Υπογράμμισε ότι όλες οι παρεμβάσεις που έγιναν σε υποδομές, κοινωνία, παιδεία, αθλητισμό, πολιτισμό, επιχειρηματικότητα, δεν είναι τυχαίες ή αποσπασματικές και ότι «εντάσσονται στον συνολικό, στρατηγικό μας σχέδιο για να κάνουμε την Αττική μοχλό ανάπτυξης και κρίκο κοινωνικής αλληλεγγύης».

Ως ενδεικτικό παράδειγμα ανέφερε τον σχηματισμό της «Αττικής Ριβιέρας», με τη δημιουργία του εμβληματικού και αντιπλημμυρικού έργου στο Φαληρικό όρμο και τις παρεμβάσεις στο Μικρολίμανο και τον περιβάλλοντα χώρο του ΣΕΦ.

Πρόκειται για έναν νέο υπερτοπικό πόλο ανάπτυξης με όρους κοινωνικής συνοχής, που δεν εξυπηρετεί μόνο την Αττική, αλλά συμβάλλει στην παραγωγική ανασυγκρότηση του τόπου, σημείωσε η ίδια.

Η περιφερειάρχης χαρακτήρισε «παράδοξη» την αντιμετώπιση που τυγχάνει από πλευράς μέσων ενημέρωσης το έργο της ανάπλασης του Φαληρικού όρμου, το οποίο «παραδίδεται εντός ολίγων εβδομάδων, προσφέροντας απρόσκοπτη πρόσβαση των πολιτών στη θάλασσα». Παρατήρησε ότι με άλλους περιφερειάρχες το έργο θα είχε χαιρετιστεί ως κεφαλαιώδες σημασίας, ενώ σήμερα, στις περισσότερες ιστοσελίδες, «όλως τυχαίως, παρουσιάζεται ως ένα έργο που… σχεδόν γίνεται μόνο […] Ένα έργο ορφανό, επειδή τρέχουμε εμείς, η σημερινή διοίκηση της Περιφέρειας Αττικής, με το συγκεκριμένο πολιτικό πρόσημο, το πρόσημο της Αριστεράς».

Η αντιμετώπιση αυτή «δεν μειώνει τη σημασία του έργου, αλλά εκείνους που επιχειρούν να συσκοτίσουν ένα επίτευγμα για την Αττική και τον τόπο» σημείωσε η Ρ. Δούρου και διαπίστωσε στη συνέχεια, πως τη συμπεριφορά αυτή δεν την επιδεικνύουν λίγοι άνθρωποι, αλλά «ένα ετερογενές μέτωπο, που συστηματικά βάλλει, χωρίς επιχειρήματα, ενάντια σε κάθε πρωτοβουλία και πολιτική της Περιφέρειας». Συστηματικά, συνέχισε η Δούρου, επιτίθεται με διαστρεβλώσεις και ψέματα – και αυτό γιατί ενοχλούμε, έχοντας επιλέξει να τα βάλουμε με τα μικρά και τα μεγάλα συμφέροντα. Να ξεβολέψουμε καταστάσεις».

Κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης, οι εκπρόσωποι των αντιπολιτευόμενων παρατάξεων προέβησαν σε ολομέτωπη αντιπαράθεση, αμφισβητώντας τα έργα, τις προθέσεις και την αποτελεσματικότητα της Περιφερειακής Αρχής. Εξαίρεση αποτέλεσε ο περιφερειακός σύμβουλος, Γιάννης Μοίρας, από την παράταξη που επρόσκειτο στους ΑΝΕΛ μέχρι πρότινος, ο οποίος τόνισε ότι τα έργα υποδομής, τουλάχιστον στην περιοχή του Πειραιά (Δραπετσώνα, γυναικείες φυλακές στον Κορυδαλλό, οι αναπλάσεις στην Ηετώνεια Πύλη, στο Καστράκι, στο Μικρολιμάνο, στο Σχιστό, στο Κερατσίνι, στο Πέραμα και αλλού) είναι απολύτως ορατά και σημαντικά για την αναβάθμιση της ζωής των τοπικών κοινωνιών. Ο κ. Μοίρας έκανε λόγο για «ετεροβαρή» αξιολόγηση της περιφερειάρχη από τα μέσα ενημέρωσης, συγκρίνοντας τη στάση τους με αυτήν που επιφυλάσσουν στον ομόλογο της στην Στερεά Ελλάδα, η οποία όπως είπε, είτε αποκλείεται από τα χιόνια, είτε καίγεται, «ουδείς αναζητά τον εξαφανισμένο εκλεγμένο».

Αναφερόμενος στο «ταγκό της αλληλεξάρτησης» μεταξύ της Ρ. Δούρου και της κυβέρνησης, όπως της καταλόγισαν οι πολιτικοί της αντίπαλοι, ο κ. Μοίρας επισήμανε ότι «καλά θα ήταν να αποφεύγουν την κριτική οι εκπρόσωποι των συνδυασμών που έχουν άμεση σχέση με την ΚΕΔΚΕ και ΕΝΠΕ, και που αντί να προωθήσουν προτάσεις για την βελτίωση του «Κλεισθένη», προτίμησαν να ασκήσουν χαμηλή αντιπολιτευτική αντιπαράθεση». Σχολιάζοντας τον προσδιορισμό περί «ετερογενούς μετώπου» επιθετικότητας που δέχεται η κ. Δούρου, ο ίδιος το χαρακτήρισε «συμπαγές μέτωπο, το οποίο εκπροσωπεί συστήματα εξουσίας που κυβερνούσαν λυμαίνονταν την εξουσία οδηγώντας τη χώρα στην γνωστή χρεοκοπία».

Αναφερόμενος στην καταστροφή στο Μάτι, ο Γιάννης Σγουρός είπε ότι η Περιφερειακή Αρχή «παρέδωσε καμένη γη», ενώ άλλοι περιφερειακοί εκπρόσωποι απέδωσαν ευθύνες στη Ρένα Δούρου για τα έργα στη Μάνδρα, για υποβάθμιση του ρόλου του ΠΕΣΥ, για ανεπάρκεια στη διαχείριση των απορριμμάτων, για την καθυστέρηση του αποχετευτικού δικτυού της Αν. Αττικής, για έλλειψη αντισεισμικής θωράκισης κ.λ.π..

Νωρίτερα η περιφερειάρχης και πριν αναφερθεί σε αντιπροσωπευτικά έργα, είχε τονίσει ότι το κριτήριό μας ήταν και παραμένει η αντιμετώπιση προβλημάτων που έπρεπε να είχαν λυθεί εδώ και δεκαετίες, από εκείνους που και σήμερα για μια ακόμη φορά αυτοχαρακτηρίζονται «ανεξάρτητοι αυτοδιοικητικοί». Χωρίς ονόματα, «φωτογράφισε» τους ανθυποψήφιούς της, λέγοντας χαρακτηριστικά: «τους ξέρουμε καλά, γιατί είναι στα πράγματα δεκαετίες, είτε στον πρώτο, είτε στον δεύτερο βαθμό αυτοδιοίκησης – και παρότι κράτησαν για χρόνια τα ηνία στον δήμο, στη Νομαρχία ή την Περιφέρεια, δεν εδέησαν να κάνουν τα στοιχειώδη: Να κάνουν αντιπλημμυρικά έργα στη βάση στρατηγικού σχεδιασμού, να διαχειριστούν τα υγρά απόβλητα της Ανατολικής Αττικής για να μην «ταξιδεύουν» ως την Ψυττάλεια. Να προχωρήσουν μια νέα, οικονομικά και οικολογικά δίκαιη και βιώσιμη διαχείριση των απορριμμάτων της Αττικής, ώστε να κλείσει η μεγαλύτερη χωματερή της Ευρώπης, η Φυλή. Να εκπονήσουν ένα συνεκτικό σχέδιο προβολής του τουρισμού της Αττικής. Να προβάλουν σε εγχώριες και διεθνείς εκθέσεις τα αγροκτηνοτροφικά προϊόντα της Αττικής γης. Να στηρίξουν πολιτιστικές και αθλητικές υποδομές, κτίζοντας νέες και αναβαθμίζοντας υφιστάμενες. Να καθιερώσουν τους Εορτασμούς για την Απελευθέρωση της Αθήνας από τους Ναζί, τιμώντας στην πράξη, τα πάνω από 600.000 θύματα της πατρίδας, από τον ιταλικό φασισμό και τον γερμανικό ναζισμό.