Για τα σημεία-κλειδιά στην πορεία των Κώστα Καραμανλή και Ανδρέα Παπανδρέου στην εξουσία και τις αποφάσεις που τους στιγμάτισαν, μίλησε ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Ευάγγελος Βενιζέλος.
Ο ίδιος μιλώντας στην εκπομπή «Mega Stories» την Πέμπτη 13 Νοεμβρίου, είπε αρχικά: «Δεν είναι ηγέτης αυτός που λέει “είμαι πολύ σπουδαίος ηγέτης, οφείλω να ακολουθήσω τους οπαδούς μου”, οπότε μπαίνει σε έναν διάλογο λαϊκιστικού χαρακτήρα. Στην πραγματικότητα λέει στο ακροατήριό του αυτά που θέλει να ακούσει το ακροατήριο και ο ηγέτης έπεται των οπαδών του, ενώ δημιουργεί την εντύπωση ότι ηγείται. Αυτός θα μπορούσε να είναι ένας ορισμός του λαϊκισμού».
«Εάν ο μόνος σου στόχος είναι να παρατείνεις την παρουσία σου στην εξουσία, νομίζω ότι οι κινήσεις είναι εύκολες, σου τις υπαγορεύει ο στόχος αυτός. Το ζήτημα είναι να κινηθείς αντίθετα από αυτή τη φυσική ροπή. Να μείνεις στην εξουσία για να αφήσεις ένα αποτύπωμα ιστορικό», εξήγησε ο ίδιος.
Στη συνέχεια, ο Ευάγγελος Βενιζέλος μίλησε για τον Κωνσταντίνο Καραμανλή και τη σύναψη της Ζυρίχης – Λονδίνου για την ανεξαρτησία της Κύπρου: «Για παράδειγμα, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής έχει αναλάβει την ευθύνη μιας πολύ αντιδημοφιλούς επιλογής που είναι η σύναψη της Συνθήκης της Ζυρίχης και του Λονδίνου για την ανεξαρτησία της Κύπρου».
«Αυτή, όμως, είναι η βάση για την ύπαρξη της Κυπριακής Δημοκρατίας, δεν του αναγνωρίστηκε. Κατηγορήθηκε σχεδόν ως προδότης και αυτός και ο Ευάγγελος Αβέρωφ. Μετά τη μεταπολίτευση αναγκάστηκε -παρότι είμαι βέβαιος ότι ο ίδιος δεν ήθελε- να αποφασίσει την έξοδο της Ελλάδας από το ΝΑΤΟ. Αυτό ήταν κάτι που ανταποκρινόταν στο αίσθημα της στιγμής, στο φρόνημα της κοινωνίας, αλλά δεν ήταν μία απόφαση η οποία προστάτευσε το εθνικό συμφέρον. Γι’ αυτό ο ίδιος πάρα πολύ γρήγορα θέλησε να το αποκαταστήσει με την επιστροφή στο στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ, αλλά ποτέ δεν μπορέσαμε να επανέλθουμε εκεί που ήμασταν το 1974».
Ο ίδιος μίλησε και για την επιλογή του Ανδρέα Παπανδρέου να προσφέρει στη χώρα μια εναλλακτική λύση τότε, διατυπώνοντας αιτήματα, όπως το δημοψήφισμα της Ελλάδας για την ένταξή της στις τότε ευρωπαϊκές κοινότητες. «Από την άλλη πλευρά, ο Ανδρέας Παπανδρέου ήθελε να συγκροτήσει τον άλλο πόλο, να προσφέρει την εναλλακτική λύση, άρα διετύπωσε συνθήματα ή αιτήματα όπως το δημοψήφισμα για την επιβεβαίωση της ένταξης της Ελλάδας στις τότε ευρωπαϊκές κοινότητες ή η αίσθηση ότι είμαστε “αντινατοϊκοί”».
«Αυτά τα αποκατέστησε πάρα πολύ γρήγορα, τάχιστα, μόλις ανέλαβε την εξουσία. Δεν αμφισβήτησε την ευρωπαϊκή θέση της χώρας, δεν αμφισβήτησε τη θέση της χώρας μέσα στο ΝΑΤΟ, την εταιρική σχέση με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Άρα, βεβαίως “έπαιξε” με μια αίσθηση διαφορετικού, ριζοσπαστικού, αλλά και με μια βαθύτερη αίσθηση από αυτό, εκείνη της ιστορικότητας και της γεωπολιτικής θέσης».
Όπως υπογράμμισε ο ίδιος: «Αναμφίβολα, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής είναι μια προσωπικότητα με μεγάλο βάρος, ένας άνθρωπος που επηρέασε τη μοίρα και την κατεύθυνση της χώρας. Νομίζω ότι η Μεταπολίτευση συγκροτείται από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή και τον Ανδρέα Παπανδρέου, δηλαδή το 1/4 της ελληνικής ιστορίας των 200 ετών από την επανάσταση έως σήμερα».
Στη συνέχεια, μίλησε για τη συνεργασία του με τον Ανδρέα Παπανδρέου στην περίοδο που αμφισβητήθηκε από τον ελληνικό λαό, φτάνοντας εντυπωσιακά ξανά στην «κορυφή» με την επανεκλογή του.
Κλείνοντας, αναφέρθηκε στους παγκόσμιους ηγέτες και στη συνύπαρξη της Δημοκρατίας, του αυταρχισμού και του ολοκληρωτισμού που προωθεί το μοντέλο του αυταρχικού ηγέτη.
