Η αφορμή ήταν η πρόσφατη μεγάλη διάκριση που απονεμήθηκε στη Βίκυ Λέανδρος, στη Βαυαρία. Ο πρωθυπουργός του γερμανικού κρατιδίου την τίμησε με το Παράσημο του Τάγματος Αξίας, αφιερώνοντας μάλιστα μια ολόκληρη τελετή αποκλειστικά σε εκείνη – μια στιγμή που η ίδια περιγράφει με συγκίνηση, υπερηφάνεια και θαυμασμό για το πόσο βαθιά γνώριζε ο πολιτικός την πορεία της.

Κι όμως, πίσω από αυτή τη λαμπερή περίσταση υπήρχε κάτι άλλο, πολύ πιο προσωπικό, που ήθελα να συζητήσω μαζί της: ο θάνατος του πατέρα της, του Λεό Λέανδρος.

Για πρώτη φορά, η Βίκυ Λέανδρος μιλά ανοιχτά για την απώλειά του, για την κηδεία, αλλά και για όσα κουβαλά από τη σχέση τους — μια σχέση που τα τελευταία χρόνια είχε δυσκολίες, όπως είχε φανεί και το 2024, όταν με εξώδικο που της είχε απαγορεύσει να ερμηνεύσει τα τραγούδια του στη συναυλία της στην Αθήνα.

Τότε η ίδια μου είχε εξηγήσει: «Το εξώδικο δεν αφορούσε εμένα αλλά την εταιρεία που διοργανώνει τη συναυλία. Από λάθος δεν ανέφεραν το όνομά του και το άλλαξαν βεβαίως αμέσως μόλις το είδαν και για μένα βέβαια είναι κάτι φυσικό να αναφέρω τον πατέρα μου στις συναυλίες μου, γιατί είναι μέρος της προσωπικής και επαγγελματικής μου ζωής».

Σήμερα όμως, αφήνοντας πίσω παρεξηγήσεις, η συζήτηση επικεντρώνεται σε κάτι τελείως διαφορετικό: στη μνήμη, στη συγχώρεση και σε όσα μένουν όταν κάποιος φεύγει.

Μιλήσαμε για τη ζωή του πατέρα της, για όσα έζησαν μαζί και για εκείνα που της λείπουν τώρα που δεν είναι πια εδώ. Και εκεί, μακριά από επίσημες τελετές και παράσημα, η Βίκυ Λέανδρος μίλησε για την περίοδο που εκείνη και ο πατέρας της ήταν το επιδραστικό δίδυμο της διεθνούς μουσικής σκηνής.

Ακολουθεί η συνέντευξη

Η Βαυαρία επιφύλασσε μια τεράστια τιμή για εσάς. Σας απένειμε το παράσημο του Τάγματος Αξίας


Έτσι είναι. Αυτό είναι το μεγαλύτερο που έχουν. Είναι φανταστικό! Και χάρηκα πάρα, πάρα πολύ. Είναι μεγάλη τιμή.  

Έχω και το παράσημο της Γερμανίας. Αλλά αυτό ήταν, αυτό είναι πάρα πολύ δικό βέβαια.

Ήταν μεγάλη χαρά μου και ο πρωθυπουργός της Βαυαρίας ήθελε κάνει ειδική τελετή μόνο με μένα.

Και μίλησε μισή ώρα για το έργο μου. Ήξερε περισσότερα για τη ζωή μου, παρά εγώ . Και ήταν, πάρα πολύ ωραίος ο λόγος που έβγαλε, πρέπει να πω.

Γι’ αυτό ότι ναι, ήμασταν χαρούμενοι. Ήρθαν και τα παιδιά μου. Μπορεί σε μία δυο φωτογραφίες να τα βλέπετε τα παιδιά.

Το παράσημο μου το έδωσε για το μουσικό μου έργο αλλά και για το φιλανθρωπικό έργο που κάνω και στην Βαυαρία.

Εσείς ζείτε στη Βαυαρία;

Όχι, αυτό είναι το φανταστικό. Πήρα από τη Βαυαρία το μεγάλο αυτό παράσημο και δεν ζω στη Βαυαρία. Εγώ ζω στα βόρεια μέρη, έξω από το Αμβούργο.

Το πρόγραμμά σας, το πλάνο σας για το καλοκαίρι περιλαμβάνει καθόλου Ελλάδα;

 Θα έρθω πάλι τέλη Ιανουαρίου. Έρχομαι κάθε τρεις μήνες περίπου, τέσσερις μήνες στην Ελλάδα για διάφορα θέματα. Αλλά καλοκαίρι εννοείται. Για διακοπές;

Για συναυλίες.

Ακόμα δεν έχω κλείσει το συμβόλαιο, αλλά από ότι βλέπουμε θα είμαι μάλλον. Σε μία βδομάδα θα το έχουμε υπογράψει. Δηλαδή κάνουμε τώρα τα συμβόλαια.

Πρόσφατα βρεθήκατε στην Ελλάδα και για έναν δυσάρεστο λόγο. Πέθανε ο πατέρας σας

Ναι, πέθανε ο πατέρας μου και ήμασταν στην κηδεία με τα παιδιά μου. Το ωραίο είναι ότι έζησε και έγινε εκ102 χρονών και νομίζω είχε μια ωραία ζωή. Δηλαδή ήταν μια γεμάτη ζωή θα έλεγα.

Ο ίδιος πιστεύετε έφυγε γεμάτος;

Κοιτάξτε να δείτε, το ελπίζω. Το ελπίζω πολύ. Λυπήθηκα και εγώ βεβαίως και όλη μου οικογένεια, τα εγγόνια του.
Πρέπει να πω ότι όταν ήμουν μικρή, ο μπαμπάς με κοίταξε πολύ, μου έγραψε σαν παραγωγός και σαν πολύ μεγάλος συνθέτης, τα ωραιότερα τραγούδια που γίνανε επιτυχίες, δηλαδή συνεργαστήκαμε πάρα πολύ ωραία μαζί.

Τι θα σας λείψει περισσότερο από τον πατέρα σας;

Το χαμόγελό του και το χιούμορ του.