Το σούπερ μόντελ Μπέλα Χαντίντ, με καταγωγή από την Παλαιστίνη, έσπασε τη σιωπή της και μίλησε για τον πόλεμο Ισραήλ – Χαμάς που ξέσπασε στις 7 Οκτωβρίου. Το μοντέλο, ακόμα και πριν ξεσπάσει αυτή η ένταση, είχε συνηθίσει τους ακολούθους της στο Instagram σε δημοσιεύσεις υπέρ της Παλαιστίνης, και τώρα ζήτηση «συγγνώμη» για την πολυήμερη σιωπή της.

Αρχικά, η Μπέλα Χαντίντ δημοσίευσε ένα βίντεο στο οποίο ακούγεται ένα τραγούδι για την Παλαιστίνη. «Μένουμε σε πόλεις, που δεν θα δείτε ποτέ στις οθόνες σας. Όχι τόσο όμορφες, αλλά σίγουρα ξέρουμε πως να τις διαχειριζόμαστε. Ζούμε στα χαλάσματα των παλατιών των ονείρων μας», αναφέρεται στο τραγούδι που δημοσίευσε το μοντέλο για την Παλαιστίνη.

Στην επόμενη φωτογραφία, η Μπέλα Χαντίντ έγραψε τη γνώμη της για τον πόλεμο Ισραήλ – Παλαιστίνης. Εκεί, γράφει αναλυτικά:

«Συγχωρέστε με για τη σιωπή μου. Δεν έχω βρει ακόμα τις ιδανικές λέξεις για αυτές τις βαθιά περίπλοκες και φρικτές τελευταίες 2 εβδομάδες, εβδομάδες που έστρεψαν την προσοχή του κόσμου σε μια κατάσταση που αφαιρεί αθώες ζωές και επηρεάζει οικογένειες εδώ και δεκαετίες. Έχω πολλά να πω, αλλά σήμερα θα είμαι σύντομη.

Καθημερινά, μου στέλνουν εκατοντάδες απειλές για τη ζωή μου, έχει διαρρεύσει ο αριθμός του κινητού μου και η οικογένειά μου βρίσκεται σε κίνδυνο. Αλλά δεν μπορώ να μείνω σιωπηλή πια: ο φόβος δεν είναι επιλογή. Δεν αξίζει να σιωπάμε για τους ανθρώπους και τα παιδιά της Παλαιστίνης, ειδικά της Γάζας. Δεν είμαστε θαρραλέοι – εκείνοι είναι.

Η καρδιά μου αιμορραγεί από τον πόνο από το τραύμα που βλέπω να εκτυλίσσεται, καθώς και από το τραύμα των γενεών του παλαιστινιακού μου αίματος. Βλέποντας τα επακόλουθα από τις αεροπορικές επιδρομές στη Γάζα, θρηνώ με όλες τις μητέρες που έχασαν τα παιδιά τους και τα παιδιά που κλαίνε μόνα τους, όλους τους χαμένους πατέρες, αδελφούς, αδελφές, θείους, θείες, φίλους που δεν θα ξαναπερπατήσουν ποτέ στη γη. Πενθώ για τις ισραηλινές οικογένειες που αντιμετωπίζουν τον πόνο και τα επακόλουθα της 7ης Οκτωβρίου. Ανεξάρτητα από την ιστορία του τόπου, καταδικάζω τις τρομοκρατικές επιθέσεις εναντίον οποιουδήποτε αμάχου, οπουδήποτε. Το να βλάπτεις γυναίκες και παιδιά και να προκαλείς τρόμο δεν ωφελεί και δεν πρέπει να ωφελεί το κίνημα της Ελεύθερης Παλαιστίνης. Πιστεύω βαθιά μέσα μου, ότι κανένα παιδί, κανένας άνθρωπος οπουδήποτε, δεν πρέπει να απομακρυνθεί από την οικογένειά του είτε προσωρινά είτε επ’ αόριστον. Αυτό ισχύει τόσο για τους Ισραηλινούς όσο και για τους Παλαιστίνιους.

Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε τις δυσκολίες του να είσαι Παλαιστίνιος, σε έναν κόσμο που μας βλέπει σαν τρομοκράτες που αντιστέκονται στην ειρήνη. Είναι επιβλαβές, είναι ντροπιαστικό και είναι κατηγορηματικά αναληθές».

Στη συνέχεια, η Μπέλα Χαντίντ συνέχισε περιγράφοντας την εμπειρία του πατέρα της, ως Παλαιστίνιου που γεννήθηκε στη Ναζαρέτ το 1948, τη χρονιά που οι Παλαιστίνιοι αποκαλούν Νάκμπα, κατά την οποία 750.000 Παλαιστίνιοι εκτοπίστηκαν. «9 μέρες μετά τη γέννησή του, ο πατέρας μου, στα χέρια της μητέρας του, και όλη η οικογένειά του εκδιώχθηκαν από την Παλαιστίνη και αναγκάστηκε να γίνει πρόσφυγας, μακριά από το μέρος που ήταν το σπίτι τους. Ποτέ δεν τους επιτράπηκε να επιστρέψουν».

Στη συνέχεια, πρόσθεσε πως «πρέπει να συνεχίσουμε να πιέζουμε τους ηγέτες μας, όπου κι αν βρισκόμαστε, να μην ξεχάσουν τις επείγουσες ανάγκες του λαού της Γάζας και να διασφαλίσουν ότι οι αθώοι Παλαιστίνιοι πολίτες δεν θα είναι τα ξεχασμένα θύματα αυτού του πολέμου».

«Μια τεράστια ανθρωπιστική κρίση λαμβάνει χώρα στη Γάζα. Οι Παλαιστίνιοι πρέπει να έχουν πρόσβαση σε νερό και φαγητό. Τα νοσοκομεία χρειάζονται καύσιμα για τις γεννήτριες τους για να περιθάλψουν τους τραυματισμένους και να κρατήσουν τους ανθρώπους στη ζωή», έγραψε.

Τέλος, η Χαντίντ κατέληξε στο ότι «οι πόλεμοι έχουν κανόνες και πρέπει να τηρούνται. Στέκομαι στο πλευρό της ανθρωπότητας, γνωρίζοντας ότι η ειρήνη και η ασφάλεια ανήκουν σε όλους μας».