Ελπιδοφόρα μηνύματα για τη δημιουργία ανοσοθεραπευτικού εμβολίου που θα καταπολεμά τον διαβήτη τύπου 1 και αυτή τη στιγμή γίνονται δοκιμές τελικής φάσης στο Χάρβαρντ, δίνει ο γνωστός παθολόγος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών και πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Διαβήτη, Μεταβολικού Συνδρόμου και Παχυσαρκίας Σωτήρης Αδαμίδης, με συνέντευξη του στο Πρακτορείο Fm και στην εκπομπή «104,9 Μυστικά Υγείας».

Ο δρ. Αδαμίδης μίλησε στο Πρακτορείο Fm με αφορμή το 4ο Πανελλήνιο Συνέδριο της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Διαβήτη, Μεταβολικού Συνδρόμου και Παχυσαρκίας που ξεκίνησε χθες και ολοκληρώνεται σήμερα στο Ζάππειο Μέγαρο, και εξηγεί πώς συσχετίζεται ο καρκίνος με την παχυσαρκία, αλλά και ποιες είναι οι αιτίες που οι παχύσαρκοι είναι ευάλωτοι στην καρκινογένεση.

Επίσης αναφέρθηκε στο πόσο σημαντικός παράγοντας πρόγνωσης καρδιαγγειακού κινδύνου, είναι ο υψηλός αριθμός σωματιδίων που «κουβαλούν» την κακή χοληστερίνη, και τόνισε ότι ενίοτε δεν εντοπίζεται στις κλασσικές εξετάσεις.

Ακολουθεί ολόκληρο το κείμενο της συνέντευξης που παραχώρησε ο δρ. Σωτήρης Αδαμίδης στο Πρακτορείο Fm και την Τάνια Μαντουβάλου

Γνωρίζουμε ότι η παχυσαρκία συνδέεται με τον καρκίνο μάλιστα υπάρχει μία ομιλία στο συνέδριο για καρκίνο στο συκώτι, που δεν είναι από τις εύκολα διαχειρίσιμες κακοήθειες. Θέλω λοιπόν να μου πείτε από ποιες μορφές καρκίνου κινδυνεύουν περισσότεροι οι παχύσαρκοι;

Ο καρκίνος του στήθους και του τραχήλου της μήτρας είναι συνδεδεμένοι με παχυσαρκία. Και από τους άλλους καρκίνους δεν υπάρχει κανένας που να μην έχει αυξημένη επίπτωση σε άνδρες και γυναίκες, σε σχέση με το στάδιο της παχυσαρκίας. Δηλαδή όσο πιο προχωρημένη η παχυσαρκία και όσο μεγαλύτερη η ηλικία, τόσο πιο εύκολα αναπτύσσονται ογκογενετικά χαρακτηριστικά.

Ποια είναι η αιτία που αναπτύσσεται καρκίνος στους παχύσαρκους;

Υπάρχουν μεταβολικές διεργασίες, οι οποίες έχουν να κάνουν με την τοξικότητα που εισπράττει ο παχύσαρκος σε κυτταρικό επίπεδο, δηλαδή άθροιση οξειδωτικών ουσιών, και μείωση αντιοξειδωτικής προστασίας. Ωστόσο οι περιπτώσεις αυτές μπορούν να αντιμετωπιστούν σε πρώιμο στάδιο, πολύ αποτελεσματικά, παρεμβαίνοντας στο life style και κυρίως στο σωματικό βάρος, και διορθώνοντας τις παραμέτρους του μεταβολικού συνδρόμου.

Όσον αφορά τη χοληστερίνη οι μετρήσεις τελικά τι ρόλο παίζουν; Γιατί και για αυτό το θέμα έγιναν αναφορές στο συνέδριο σας.

Οι κλασσικές μετρήσεις που κάνουμε δεν αποδίδουν πάντα τον λεγόμενο υπολειπόμενο καρδιαγγειακό κίνδυνο. Βλέπουμε σε πολλά στατιστικά δεδομένα στις ΗΠΑ ότι το 50% των εμφραγμάτων και των εγκεφαλικών συμβαίνει σε άτομα που έχουν φυσιολογικές τιμές χοληστερίνης.

Και πώς συμβαίνει αυτό;

Έχουμε πολλές μεγάλες μελέτες προς αυτή την κατεύθυνση, οι οποίες υποδεικνύουν τον σημαντικό ρόλο των σωματιδίων που «κουβαλούν» την κακή χοληστερίνη (LDL paricles). Αν ο αριθμός αυτών των σωματιδίων είναι πολύ υψηλός, πάνω από 700, ο κίνδυνος για έμφραγμα και εγκεφαλικό πολλαπλασιάζεται. Πρόκειται για έναν πρόσθετο παράγοντα που βοηθάει στην καλύτερη κατανόηση του φαινομένου του καρδιαγγειακού κινδύνου.

Κάτι που δεν μας δείχνει πάντα ο απλός τρόπος, με τον οποίο μετράμε σήμερα χοληστερίνες, τριγλυκερίδια κλπ.

Υπάρχει δηλαδή άλλη εξέταση;

Ναι η εύρεση σωματιδίων της κακής χοληστερίνης (advanced cholesterol test).

Με βάση κάποιες κλινικές μελέτες, η εξέταση αυτή, θεωρείται ότι είναι πιο αξιόπιστη για να μας δείξει, αν θα πρέπει να δώσουμε ή να μην δώσουμε φαρμακευτική αγωγή σε ένα άτομο. Ωστόσο εφαρμόζεται μόνο στις ΗΠΑ. Στην Ελλάδα δεν είναι καν γνωστή. Πρόσφατα έχω κάνει κάποιες κινήσεις σε κάποια εργαστήρια να την φέρουν κι έχουν τελεσφορήσει.

Υπάρχει καμία εξέλιξη για οριστική θεραπεία του διαβήτη από όσα έχουν ανακοινωθεί αυτές τις δύο ημέρες στο συνέδριο; Γιατί οι διαβητικοί που είναι και αρκετοί όπως γνωρίζουμε, βαθιά μέσα τους κάτι τέτοιο προσμένουν.

Είναι αρκετοί και βεβαίως ταλαιπωρούνται από τις φαρμακευτικές θεραπείες, κυρίως τις ενέσιμες. Εκείνο το οποίο ξέρουμε είναι ότι υπάρχουν κάποιες πολλά υποσχόμενες μελέτες σε πολλά επίπεδα, με ενδεικτική αυτή της Denise Faustman από το Harvard, η οποία χρησιμοποιεί έναν πολύ απλό τρόπο διέγερσης του ανοσοποιητικού, κάτι άλλωστε που είναι πολύ της «μόδας» τελευταία για διάφορες μορφές καρκίνου ή αυτοάνοσα νοσήματα και είναι και πολύ σωστό. Από τη μελέτη της συναδέλφου, που βρίσκεται σε κλινική φάση 3, έχει βρεθεί, ότι το ανοσοποιητικό διεγείρεται με έναν παράγοντα, ο οποίος ανήκει στην ομάδα των εμβολίων. Και σε περιστατικά τα οποία η Faustman έχει παρουσιάσει κατά καιρούς σε συνέδρια, φαίνεται να εξαλείφεται ο σακχαρώδης διαβήτης και μάλιστα ο τύπου 1, χωρίς όμως να γνωρίζουμε ακόμη την επιβίωση αυτής της θεραπευτικής αποτελεσματικότητας.

Δηλαδή τα μηνύματα είναι ελπιδοφόρα κ. Αδαμίδη;

Βεβαίως και πιστεύω ότι θα τα έχουμε πολύ σύντομα, ίσως και μέσα στην επόμενη διετία.