Το Τμήμα Θεολογίας δεν έλαβε πότε απόφαση για την ίδρυση «Τμήματος Ισλαμικών Σπουδών» αναφέρει σε γραπτή του απάντηση ο Υπουργός Παιδείας.
Αντιθέτως το τμήμα Θεολογίας σύμφωνα με τις διαδικασίες που προβλέπει ο νόμος έλαβε απόφαση για την ίδρυση «Εισαγωγικής Κατεύθυνσης Μουσουλμανικών Σπουδών» η οποία εντάσσεται στη γενικότερη επιστημολογική ενασχόληση του Τμήματος Θεολογίας με τον τομέα της Θρησκειολογίας ο οποίος υφίσταται επί δεκαετίες και προάγει επιστημονικά ιστορικά-κριτικά τη μελέτη των θρησκειών και ειδικώς του Ισλάμ.
Συνεπώς, αφενός μεν δεν δημιουργείται κάποιο νέο τμήμα, αφετέρου δε ο χαρακτήρας και η ταυτότητα του υφιστάμενου Τμήματος ούτε αλλοιώνονται, ούτε αμφισβητούνται καθώς, όπως εξελίσσεται και ενισχύεται η Ορθόδοξη Θεολογία, αντιστοίχως εξελίσσεται και προσαρμόζεται στις νέες συνθήκες και η Θρησκειολογία με τον τρόπο που το αντιλαμβάνεται επιστημονικά το ίδιο το Τμήμα Θεολογίας.
Μεταξύ των άλλων ο Υπουργός Παιδείας τονίζει ότι η «Εισαγωγική Κατεύθυνση Μουσουλμανικών Σπουδών» σύμφωνα με την απόφαση του Τμήματος Θεολογίας, δεν έχει κατηχητικό χαρακτήρα ούτε στοχεύει αποκλειστικά στη μόρφωση μουσουλμάνων θρησκευτικών λειτουργών.
Η κατεύθυνση αυτή θα υπηρετεί το γνωστικό αντικείμενο της μουσουλμανικής θεολογίας με ακαδημαϊκούς όρους και προϋποθέσεις. Γι΄ αυτό το λόγο θα λειτουργήσει κανονικά και θα είναι προσβάσιμη σε όλους τους ενδιαφερόμενους/νες ανεξαρτήτως θρησκεύματος, καταγωγής, φύλου κλπ. Θα αναγράφεται στο μηχανογραφικό δελτίο των Πανελληνίων Εξετάσεων, θα επιλέγεται από τους διαγωνιζόμενους/νες, η εισαγωγή θα γίνεται μέσω Πανελληνίων κλπ.
Οι απόφοιτοι θα είναι ειδικευμένοι στη Μουσουλμανική Θεολογία και φυσικά όσοι εξ αυτών είναι μέλη της μουσουλμανικής μειονότητας της Θράκης θα μπορούν να εργαστούν ως Ιεροδιδάσκαλοι Ισλαμικής Θρησκείας.
Αξίζει να αναφερθεί ότι στη Θεολογική Σχολή του ΑΠΘ στεγάζεται και λειτουργεί χώρος προσευχής για τους μουσουλμάνους φοιτητές από το 1983. Η συγκεκριμένη πράξη της Θεολογικής Σχολής αποδεικνύει με τον πιο σαφή τρόπο ότι η Θεολογική Σχολή σέβεται στην πράξη την ελευθερία του ανθρώπου – δηλαδή την ελευθερία αλλά και την ευθύνη των επιλογών του – και την αντιμετωπίζει ως δώρο θεόσδοτο όπως ακριβώς την προσεγγίζει η Ορθόδοξη Θεολογία.