Για τα δύο «βασανιστικά» χρόνια μέχρι την πρόσφατη αθώωσή της για υπόθεση διακίνησης κοκαΐνης στην οποία ενεπλάκη το όνομά της μίλησε η ηθοποιός Χριστίνα Παππά στην εκπομπή «Μαζί Σου» του ΣΚΑΪ.
Ευχαριστώντας την ελληνική Δικαιοσύνη, η ηθοποιός ανέφερε: «Δύο χρόνια βασανιστικά, άσχημα. Να το ξέρει η καρδούλα μας, να τρέχουμε στα νοσοκομεία, έχω τη μητέρα μου άρρωστη, να ακούμε διάφορα από τον κόσμο».
«Ήταν δυο χρόνια, τα πιο άσχημα χρόνια της ζωής μου, που εύχομαι ούτε στον χειρότερό μου εχθρό να μην συμβεί. Ξέρω ότι μια ολόκληρη οικογένεια να τρέχουμε στα νοσοκομεία, να μας πιάνει η καρδιά μας, να μας πιάνει το κεφάλι μας. Νομίζω ότι ήμουν ζωντανή νεκρή για πρώτη φορά στη ζωή μου. Να προσπαθώ να κρατηθώ γιατί έχω και τον γιο μου, να φτάνεις στα όρια της αυτοκτονίας, να λες όχι, έχεις το παιδί, έχεις μια οικογένεια… Δεν μπορώ να το περιγράψω όλο αυτό που νιώθω», δήλωσε ακόμα, ενώ για τους δημοσιογράφους και τα ΜΜΕ που την κατηγόρησαν άδικα ανέφερε: «Ειλικρινά, υπάρχει Θεός εκεί πάνω και από το Θεό θα το βρούνε. Δεν είμαι άνθρωπος που κρατάω κακίες».
Για τη σχέση της με το γιο της είπε: «Αν σου δείξω το κινητό μου θα γελάσεις με τα μηνύματα, είμαι η μητέρα που αν δε γυρίσει ο γιος μου στο σπίτι δεν κοιμάμαι, στην ηλικία που είναι. Τον μεγάλωσα μόνη μου από 16 χρονών, έχω δώσει τα πάντα για αυτό το παιδί και φαντάσου λοιπόν να βλέπω το γιο μου στο εδώλιο. Δεν έκλαψα την πρώτη φορά που ήρθα, τώρα δεν ξέρω… Δε μου αρέσει να κλαίω, αλλά… Εύχομαι σε καμία μητέρα να μη βιώσει τέτοιο πράγμα και να μην τύχει ούτε στον χειρότερό μου εχθρό αυτό το πράγμα. Σαν μητέρα έβλεπα τον γιο μου να απολογείται, ο οποίος ανέβηκε και τα είχε χαμένα. Εκείνος ήθελε να προστατεύσει εμένα και εγώ τον Δημήτρη. Ήταν σαν ένα σπουργιτάκι που το έχεις παρατήσει και έχει εγκλωβιστεί και δεν ξέρει από ποιο παράθυρο να φύγει. Άλλα τον ρωτούσαν, άλλα απαντούσε. Δηλαδή κι εγώ σαν μητέρα μου ‘φυγε αυθόρμητα, πετάχτηκα εγώ και απάντησαν για εκείνον. Δεν μπορούσα να το διαχειριστώ κι εγώ. Δεν μπορώ να περιγράψω, τα έχω λίγο χαμένα»
«Για τον γιο μου κόβω το χέρι μου, κάθομαι να με πατήσει αυτοκίνητο, να με πατήσει τρένο, είμαι απόλυτα σίγουρη. Και απέναντι στον Δημήτρη νιώθω άσχημα, νιώθω ενοχές και του ζητάω ένα μεγάλο συγγνώμη. Όφειλα να τον προστατέψω».
