Με μία οργισμένη ανακοίνωση αντιδρά η Επιτροπή Αγώνα Διανομέων Θεσσαλονίκης στον 12ο θάνατο διανομέα εν ώρα εργασίας αυτή τη φορά στα Χανιά. Ο 21χρονος ντελιβεράς συγκρούστηκε με δεύτερο μηχανάκι που ήταν επίσης διανομέας φαγητού.

Ο άτυχος 21χρονος είναι ο δεύτερος νεκρός διανομέας στην περιοχή των Χανίων, σε διάστημα μόλις 17 ημερών, και ο 12ος νεκρός «ντελιβεράς» σε όλη την Ελλάδα, στο διάστημα 2018-2019.

Διαβάστε την ανακοίνωση της Επιτροπής Αγώνα Διανομέων Θεσσαλονίκης:

«Η αφαίμαξη των διανομέων δυστυχώς συνεχίζεται… 12ος νεκρός συνάδελφος διανομέας

Η αυγή του νέου χρόνου μας βρίσκει ως κλάδο μπροστά σε ένα ακόμη προμελετημένο έγκλημα. Ο μόλις 21 ετών συνάδελφος μας σκοτώθηκε εν ώρα εργασίας το βράδυ της Πέμπτης στα Χανιά. Το 12ο εργατικό δυστύχημα –δολοφονία έχει ΕΝΟΧΟΥΣ!

Α) Τους εργοδότες μας οι οποίοι μας έχουν ανασφάλιστους ή υποασφαλισμένους, αρνούνται να μας πληρώνουν τις προσαυξήσεις από αργίες, νυχτερινά, υπερωρίες, ενώ τα τελευταία χρόνια μας κλέβουν κυριολεκτικά και τα Δώρα κι όταν διαμαρτυρόμαστε μας ξυλοκοπούν, μας μηνύουν για συκοφαντική δυσφήμιση κτλ. Απαιτούν να εργαζόμαστε δεκάωρα/δωδεκάωρα, πολλές φορές χωρίς ρεπό, να πηγαίνουμε γρήγορα τις παραγγελίες γιατί λειτουργούν στις περισσότερες περιπτώσεις με λιγότερους διανομείς απ όσους απαιτούνται. Κι όλα αυτά με δικό μας μηχανάκι, βενζίνες, εξοπλισμό κτλ.

Β) Την κυβέρνηση που καταρρέει, χρησιμοποιώντας τους νεκρούς διανομείς για τα πολιτικά της παιχνίδια και μόνο, χωρίς να προσπαθεί στην πράξη να λύσει το πρόβλημα εκδίδοντας γενικόλογες εγκυκλίους.

Κάτω από την πίεση των δεκάδων παρεμβάσεων μας/ κινητοποιήσεων, μοτοπορειών τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, το υπ. Εργασίας αναγκάστηκε να εκδώσει μια εγκύκλιο η οποία είναι σημαντική, ωστόσο αφήνει αρκετές ασάφειες.

Απαιτούμε από το υπ. Εργασίας να ξεκαθαρίσει ότι οι εργοδότες είναι υποχρεωμένοι να μας παρέχουν το μηχανάκι, να πληρώνουν τις βενζίνες, τα ασφάλιστρα κτλ. και να αφήσουν τα μισόλογα και τις γενικολογίες. Απαιτούμε, το κράνος να είναι υποχρέωση του εργοδότη σαν Μέσο Ατομικής Προστασίας!».