Με ιδιαίτερη αναφορά στο θέμα των προσφυγικών και μεταναστευτικών ροών, που όπως τόνισε δοκιμάζει τις αρχές και τις αξίες που θεμελιώνουν τον πολιτικό πολιτισμό της Ευρώπης, ξεκίνησε τον χαιρετισμό του στην έναρξη εργασιών του 36ου συνεδρίου της ΓΣΕΕ, ο πρόεδρος της Συνομοσπονδίας Γιάννης Παναγόπουλος, επισημαίνοντας πως δημιουργούνται όροι ανθρωπιστικής κρίσης εντός των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και κυρίως της Ελλάδας, με ορατό τον κίνδυνο να μετατραπεί η χώρα μας σε αποθήκη ψυχών.
«Πρόκειται για την επιτομή της ανθρωπιστικής κρίσης, που ήρθε μέσα στο σπίτι μας να μας θυμίσει, πως τα προηγούμενα χρόνια ο όρος αυτός στην Ελλάδα με επιπόλαιο τρόπο κακοποιήθηκε στο όνομα κομματικών επιδιώξεων και σκοπιμοτήτων», τόνισε μεταξύ άλλων ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, τονίζοντας επίσης ότι «παρ’ ότι η χώρα έχει απόλυτη ανάγκη οικονομικής στήριξης από ευρωπαϊκούς πόρους, είναι πολιτικά κρίσιμο ζήτημα η μη σύγχυση του θέματος του χρέους και του διεθνούς δανεισμού της χώρας με τις χρηματοδοτικές ανάγκες για την αντιμετώπιση του προσφυγικού».
Στο πλαίσιο αυτό, το συνδικαλιστικό κίνημα προτείνει, όπως τόνισε ο Γιάννης Παναγόπουλος τα εξής:
● Προτάσσει την προστασία της ανθρώπινης ζωής και αξιοπρέπειας στην αντιμετώπιση των προσφυγικών ροών: αυτό σημαίνει διάσωση, όπως και υποδοχή και φιλοξενία με σεβασμό στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια όπως χαρακτηριστικά τόνισε.
● Αυτό σημαίνει απρόσκοπτη πρόσβαση σε όλα τα στάδια και τις διαδικασίες διεθνούς προστασίας και παροχής ασύλου στην Ελλάδα, αλλά και σε όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ – και άμεση εφαρμογή σταθερού και συνεκτικού προγράμματος μετεγκατάστασης (relocation) από την Ελλάδα και την Ιταλία προς τα κράτη μέλη της Ε.Ε.
● Απαιτούμε είπε ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ την θέσπιση ασφαλών και νόμιμων διόδων για τους πρόσφυγες (κυρίως ανθρωπιστική βίζα -που προϋποθέτει συνεννόηση με όμορες χώρες μη κράτη- μέλη της Ε.Ε., όπως την Τουρκία.
● Ζητάμε την καθιέρωση ενός ευρέος πανευρωπαϊκού προγράμματος επανεγκατάστασης (resettlement) προς κράτη μέλη της ΕΕ.
● Εφιστούμε την προσοχή των αρμόδιων αρχών στο θέμα της «επιστροφής» ατόμων που δικαιούνται άσυλο, ανέφερε ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, που αποτελεί ιδιαίτερα κρίσιμο ζήτημα και απαιτεί προσεκτικούς χειρισμούς με βάση συγκεκριμένα κριτήρια για το ποιες χώρες μπορούν να θεωρηθούν ως «ασφαλείς».
Ο Γιάννης Παναγόπουλος έκανε ιδιαίτερη αναφορά στο θέμα της κοινωνικής ένταξης των ανθρώπων αυτών που θα μείνουν στη χώρα μας.
Η ΓΣΕΕ είπε, είναι έτοιμη με εμπειρία και προτάσεις να συμμετάσχει σε κοινωνικό διάλογο για πολιτικές ένταξης, με κύρια την ένταξη στην αγορά εργασίας και με άξονες:
– την αντιμετώπιση των υφιστάμενων προβλημάτων από τη μη δυνατότητα νόμιμης απασχόλησης και ασφάλισης των αιτούντων άσυλο,
– την προστασία τους από την εργασιακή εκμετάλλευση, το σχεδιασμό και υλοποίηση προγραμμάτων εκπαίδευσης και επαγγελματικής κατάρτισης,
– την παροχή εξειδικευμένων υπηρεσιών για την πρόσβασή τους στην απασχόληση.
«Το κρίσιμο και εθνικά πολυδιάστατο προσφυγικό – μεταναστευτικό πρόβλημα σε συνδυασμό με την εντεινόμενη οικονομική και κοινωνική κρίση δημιουργούν ένα «εκρηκτικό» μείγμα», επεσήμανε ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, ο οποίος επιτέθηκε στη κυβέρνηση κάνοντας λόγο για δραματοποιημένη θεατρική παράσταση, δήθεν σκληρής διαπραγμάτευσης, επισημαίνοντας ότι στη κλίνη του Προκρούστη βρίσκονται
– το ασφαλιστικό
– το φορολογικό
– τα εργασιακά και
– ο εθνικός πλούτος.
Κατηγόρησε επίσης την κυβέρνηση ότι κατασκευάζει εχθρούς αναφερόμενος στην στάση της απέναντι στη ΓΣΕΕ, τονίζοντας ότι θεωρεί πως τα συνδικάτα οφείλουν να είναι πειθήνια όργανα των επιλογών της.
Καταλήγοντας ο Γιάννης Παναγόπουλος, επεσήμανε την ανάγκη να «αγωνιστούμε όλοι μαζί ώστε το μέλλον της Ελλάδας και των λαών της Ευρώπης να μη γίνει βορά των αγορών», τονίζοντας ακόμα, ότι «ενάντια στις αποτυχημένες και κοινωνικά επικίνδυνες πολιτικές αργού θανάτου, εμείς επιμένουμε στην ανάπτυξη, στην απασχόληση, στην κοινωνική δικαιοσύνη, στη βιωσιμότητα και πως ενάντια στη βαρβαρότητα που θέλει να επιβάλλει ο νεοφιλελευθερισμός, αντίθετα και κατά της κοινωνίας, εμείς αγωνιζόμαστε για οικονομικά βιώσιμες και κοινωνικά αποδεκτές λύσεις, για ένα κοινό Ευρωπαϊκό κοινωνικό και πολιτικό πολιτισμό αλληλεγγύης και ανάπτυξης με συμμετοχή των εργαζομένων, με ισότητα και με σεβασμό των εθνικών και Ευρωπαϊκών θεσμών».
