Τις τελευταίες μέρες, οι φωτιές που μαίνονται στην Ελλάδα δείχνουν πόσο γρήγορα και απρόβλεπτα μπορεί να εξαπλωθεί η πυρκαγιά. Ένα από τα βασικά φαινόμενα που επιταχύνουν αυτή την εξάπλωση είναι η «κηλίδωση», μια διαδικασία που πολλαπλασιάζει τις εστίες και δυσκολεύει τους πυροσβέστες να ελέγξουν τις φλόγες.
Η κηλίδωση είναι η διαδικασία κατά την οποία οι φωτιές δημιουργούν νέες, μικρές εστίες μακριά από το κύριο μέτωπο της πυρκαγιάς, αποτελώντας έναν από τους βασικούς παράγοντες που μπορούν να οδηγήσουν σε γρήγορη και απρόβλεπτη εξάπλωση της πυρκαγιάς. Αυτό συμβαίνει όταν θερμά σωματίδια -όπως αναζωπυρώματα ή καυτές στάχτες- μεταφέρονται με τον άνεμο σε άλλες περιοχές και προκαλούν νέες εστίες ανάφλεξης.
Το φαινόμενο αυτό δυσχεραίνει σημαντικά τις προσπάθειες κατάσβεσης, καθώς οι πυροσβέστες καλούνται να αντιμετωπίσουν ταυτόχρονα πολλές εστίες.
Τι είναι το φαινόμενο της κηλίδωσης
Σύμφωνα με την ΕΡΤ, όπως είχε εξηγήσει ο πυρομετεωρολόγος Θοδωρής Γιάνναρος σε ανάρτησή του στο παλαιότερα: «Καθώς η βλάστηση που καίγεται δεν περιέχει μεγάλα ποσά υγρασίας (είναι δηλαδή πολύ ξερή), αυξάνεται η παραγωγή καυτρών (οι «σπίθες» που φαίνονται να αιωρούνται πάνω από τη φλόγα). Με τη βοήθεια και του ανέμου, οι καύτρες αυτές μπορούν να μεταφερθούν σε μεγάλες αποστάσεις και όταν πλέον πέσουν επάνω σε άκαυτη, ξερή βλάστηση να οδηγήσουν άμεσα στην έναρξη μιας νέας εστίας.
Σε περιπτώσεις όπου πνέουν ισχυροί άνεμοι και η βλάστηση είναι σε κρίσιμα εύφλεκτη κατάσταση, όπως δυστυχώς συμβαίνει με τη δασική πυρκαγιά του Βαρνάβα, οι κηλιδώσεις που εκδηλώνονται μπορούν να έχουν χαοτικό χαρακτήρα, επιταχύνοντας τον ρυθμό εξάπλωσης της φωτιάς και αυξάνοντας τη διακινδύνευση όσων επιχειρούν από το έδαφος».
