Σε συνθήκες εντεινόμενου ανταγωνισμού για την προσέλκυση και διακράτηση εξειδικευμένων εργαζομένων, η πλειονότητα των εταιρειών του κλάδου της τεχνολογίας σχεδιάζει αυξήσεις αποδοχών για το 2025. Η πίεση για αναπροσαρμογές στις αμοιβές είναι πλέον εμφανής, καθώς αυξάνεται η απόσταση ανάμεσα στις προσδοκίες των υποψηφίων και στις οικονομικές δυνατότητες των επιχειρήσεων. Παράλληλα, παραμένει έντονο το έλλειμμα στην προσφορά ταλέντου, κυρίως σε τεχνικούς ρόλους υψηλής εξειδίκευσης.
Σύμφωνα με την ετήσια έρευνα της Randstad για τις τάσεις στην αγορά εργασίας στον τεχνολογικό τομέα, το 86% των επιχειρήσεων δηλώνει ότι προγραμματίζει αυξήσεις μισθών εντός των επόμενων 12 μηνών. Οι περισσότερες από αυτές κινούνται σε εύρος 1% έως 10%, με στόχο τη συγκράτηση των υπαρχόντων στελεχών και την ενίσχυση της ελκυστικότητας έναντι του ανταγωνισμού.
Ωστόσο, το εύρημα που ξεχωρίζει είναι ότι μόλις το 23% των ερωτηθέντων πιστεύει πως οι αμοιβές που προσφέρει είναι υψηλότερες από τον μέσο όρο της αγοράς. Το 64% τοποθετείται σε επίπεδα «ίσα με τον ανταγωνισμό», ενώ ένα σημαντικό 13% αναγνωρίζει ότι κινείται κάτω από τον μέσο όρο. Παράλληλα, το 76% των εργοδοτών χαρακτηρίζει τις οικονομικές απαιτήσεις των υποψηφίων «μη ρεαλιστικές», στοιχείο που αντανακλά το υφιστάμενο χάσμα προσφοράς και ζήτησης.
Εξειδίκευση και έλλειψη προσωπικού
Η προσέλκυση εξειδικευμένου προσωπικού παραμένει η μεγαλύτερη πρόκληση για δεύτερη συνεχή χρονιά. Σύμφωνα με τα στοιχεία της έρευνας, το 66% των εταιρειών δηλώνει ότι δυσκολεύεται να καλύψει ανοιχτές θέσεις εργασίας λόγω περιορισμένης προσφοράς ταλέντου. Οι ειδικότητες που παρουσιάζουν τη μεγαλύτερη ζήτηση είναι στην Τεχνολογία (94%), τη Μηχανική (64%), τις Πωλήσεις (59%) και τις Οικονομικές Υπηρεσίες (41%).
Ενδεικτικό της κατάστασης είναι ότι ακόμα και οι μεγαλύτερες επιχειρήσεις, με καλύτερη εικόνα στην αγορά, δυσκολεύονται να ανταποκριθούν στις προσδοκίες των υποψηφίων, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά τις αμοιβές, την ευελιξία και τα πρόσθετα οφέλη. Οι εταιρείες καλούνται να σταθμίσουν προσεκτικά τον αντίκτυπο των μισθολογικών αυξήσεων στο λειτουργικό τους κόστος, με φόντο την αβεβαιότητα για το ευρύτερο οικονομικό περιβάλλον.
Πωλήσεις και δυναμική απασχόλησης
Παρά τις προκλήσεις, το 71% των εταιρειών τεχνολογίας δηλώνει αισιοδοξία για την πορεία των πωλήσεων εντός του 2025, ποσοστό που παραμένει σχεδόν αμετάβλητο σε σχέση με πέρυσι (72%). Η αναμενόμενη αύξηση πωλήσεων μεταφράζεται και σε προθέσεις ενίσχυσης της απασχόλησης: το 79% των εργοδοτών σχεδιάζει νέες προσλήψεις, κυρίως σε θέσεις παραγωγικές και τεχνολογικά απαιτητικές.
Από την άλλη πλευρά, η συγκράτηση του υφιστάμενου προσωπικού φαίνεται να αποτελεί εξίσου σημαντικό ζήτημα. Το 58% των εργοδοτών αναφέρει ότι δυσκολεύεται να διατηρήσει τα πιο αποδοτικά στελέχη του, γεγονός που αποδίδεται τόσο στις προτάσεις από ανταγωνιστικές εταιρείες όσο και σε εσωτερικούς λόγους – όπως η έλλειψη εξέλιξης, η στασιμότητα αμοιβών και η κόπωση από τις υψηλές απαιτήσεις.
Αποδοχές, ευελιξία και άλλοι παράγοντες
Η βελτίωση των αμοιβών αναδεικνύεται ως βασικός μοχλός για τη διατήρηση και προσέλκυση προσωπικού. Το 62% των εταιρειών την εντάσσει στις κορυφαίες προτεραιότητές του για το 2025, ενώ παράλληλα εξετάζονται εναλλακτικά ή συμπληρωματικά εργαλεία: τηλεργασία, υβριδικά μοντέλα, επιπλέον άδειες και παροχές όπως ιδιωτική ασφάλιση ή εκπαιδευτικά προγράμματα.
Ωστόσο, το ποσοστό των εταιρειών που παρέχει πραγματικά ευέλικτες συνθήκες εργασίας έχει μειωθεί. Το 51% δηλώνει ότι εφαρμόζει πολιτική απομακρυσμένης ή υβριδικής εργασίας – έναντι 57% το 2024 – με τους αναλυτές να αποδίδουν τη μείωση αυτή στην προσπάθεια πολλών εργοδοτών να ενισχύσουν τη φυσική παρουσία στα γραφεία, παρά τις αντιδράσεις των εργαζομένων.
Η εικόνα που διαμορφώνεται στον τεχνολογικό τομέα υποδεικνύει ότι οι επιχειρήσεις καλούνται να επανεξετάσουν τη στρατηγική τους συνολικά. Οι συγκρατημένες αυξήσεις – έως 10% για την πλειονότητα – ενδέχεται να μην επαρκούν, εφόσον δεν συνδυαστούν με άλλες ενέργειες όπως η βελτίωση της εργασιακής κουλτούρας, η ενίσχυση των παροχών και η ενθάρρυνση της επαγγελματικής ανέλιξης.
Καθώς η προσφορά παραμένει περιορισμένη και η ζήτηση για εξειδικευμένα στελέχη αυξάνεται, οι επιχειρήσεις τεχνολογίας βρίσκονται μπροστά στην ανάγκη μιας πιο ολιστικής και μακροπρόθεσμης προσέγγισης. Η ισορροπία ανάμεσα στην οικονομική βιωσιμότητα και την ενίσχυση της ελκυστικότητάς τους ως εργοδότες καθίσταται κρίσιμη για τη διατήρηση της ανταγωνιστικότητάς τους.
