Στο Γουότκινς Γκλεν το 1975 οι θεατές τον θυμούνται να ακυρώνεται επειδή έκλεινε την Μaclaren του Φιτιπάλντι, στο Μπραντς-Χατς του 1976 ο Χαντ τον είδε ξαφνικά μπροστά του εκεί που δεν έπρεπε να βρίσκεται.
Στην πρώτη περίπτωση ένας κριτής γρονθοκοπήθηκε από τον Μοντετζέμολο επειδή βγήκε η μαύρη σημαία για ένα αυτοκίνητο της Ferrari. Στην δεύτερη περίπτωση ακολούθησε για μήνες ένας πόλεμος ενστάσεων και εφέσεων ανάμεσα στην Scuderia και την Μaclaren. O Στιούαρτ θα είχε εδώ να προσθέσει και τον άκομψο τρόπο με τον οποίο ο Ελβετός του έκοψε τον δρόμο για την δεύτερη θέση στο Νίρμπουργκρινγκ το 1972. Το πρόβλημα με τον Ρεγκατσόνι ήταν πως δεν επέτρεπε σε κανέναν να τον προσπεράσει και έκανε ο,τιδήποτε για να μην συμβεί αυτό.
Είπαν πως ήταν ένας από τους πιο αντιαθλητικούς οδηγούς, το πιθανότερο όμως είναι πως στον «Ρέγκα» περίσσευε το πάθος μέσα στον αγώνα. Νίκησε για πρώτη φορά στην Μόντσα, μια μέρα μετά τον θάνατο του Ριντ στις δοκιμές. Ξεκίνησε την σταδιοδρομία του την ημέρα που ο Φρανκ Γουίλιαμς δοκίμασε την μεγαλύτερη πίκρα της ζωής του, βλέποντας τον Πιρς Κούρατζ να χάνεται στο Ολλανδικό Γκραν Πρι του 1970. Τα συναισθήματα του Βρετανού ήταν τελείως διαφορετικά εννέα χρόνια αργότερα στο Σίλβερστον, όταν ο Κλέι ανεβαίνοντας για τελευταία φορά στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου του έδωσε το πρώτο νικηφόρο αποτέλεσμα ως κατασκευαστή.
Παραλίγο όλα να τελειώσουν στο Λονγκ Μπιτς το 1980, όταν βγήκε με την Εnsign χωρίς φρένα στην «φουρκέτα της βασίλισσας» και έπεσε με δύναμη σε έναν τοίχο. Όμως ο Ρεγκατσόνι ήταν δύσκολος αντίπαλος ακόμη και για τον θάνατο. Με σοβαρά κινητικά προβλήματα από τότε, εξακολούθησε να αντιμετωπίζει την ζωή με το ίδιο πάθος ως τον Δεκέμβριο του 2006, που χάθηκε άδοξα σε ένα δρόμο κοντά στην Πάρμα.
ΝΙΚΕΣ ΣΤΗ FORMULA 1
Monza 1970: Ferrari 312B
Nurburgring 1974: Ferrari 312B3
Monza 1975: Ferrari 312T
U.S. GP West 1976: Ferrari 312T
Silverstone 1979: Williams FW07
Πηγή: 4troxoi.gr
