Όταν η μικρή Μπέιλι Σανκς ήταν μόλις τριών ετών, οι γονείς της την πήγαν στον γιατρό, επειδή παραπονιόταν για πόνο στο πόδι. Ο γιατρός καθησύχασε την οικογένεια λέγοντας ότι δεν χρειάζεται να ανησυχεί, καθώς οι πόνοι θεωρήθηκαν οι συνηθισμένοι «πόνοι ανάπτυξης».
Δύο εβδομάδες αργότερα, η μικρή διαγνώστηκε με καρκίνο. Τώρα, η Μπέιλι, οι γονείς της, Βίκι και Τόμας, και η μεγαλύτερη αδελφή της, Σκάιλερ, προσπαθούν να χαίρονται κάθε στιγμή που έχουν μαζί.
Η Μπέιλι, που πλέον είναι πέντε ετών και ζει στο Άιρντρι του βόρειου Λανάρκσαϊρ, άρχισε να παραπονιέται για πόνους στο πόδι το 2023. Τις επόμενες μέρες, οι πόνοι εξελίχθηκαν από ένα απλό «αχ» σε κραυγές έντονου πόνου, σύμφωνα με τη Βίκι, η οποία κατάλαβε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά.
Η 39χρονη μητέρα πήγε την Μπέιλι σε γενικό γιατρό, όπου τους είπαν ότι πιθανόν επρόκειτο για «πόνο ανάπτυξης». Στη συνέχεια, η οικογένεια παραπέμφθηκε στο Νοσοκομείο Wishaw, όπου οι γιατροί υπέθεσαν ότι ο πόνος μπορεί να προέρχεται από μόλυνση, και τελικά μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο Παίδων Queen Elizabeth στο Γκλάσγκοου.
Εκεί, η οικογένεια υπέστη σοκ, καθώς τους ανακοινώθηκε ότι η Μπέιλι είχε μεταστατικό νευροβλάστωμα, μια σπάνια μορφή καρκίνου που προσβάλλει μικρά παιδιά.
Ύστερα από δύο χρόνια χημειοθεραπείας, η οικογένεια ενημερώθηκε ότι ο καρκίνος της Μπέιλι έχει εξαπλωθεί στον εγκέφαλο και ότι πλέον βρίσκεται στο τελικό στάδιο.
Η Βίκι δήλωσε στην Daily Mail: «Σε δύο εβδομάδες πήγαμε από ένα πονεμένο πόδι στη διάγνωση καρκίνου. Η καρδιά σου ραγίζει. Όταν το ακούς για πρώτη φορά, είναι απλώς ένας ψίθυρος λέξεων. Καταλαβαίνεις ότι είναι καρκίνος και ότι είναι πολύ σοβαρό. Δεν συνειδητοποιείς πλήρως την κατάσταση μέχρι να πάρεις τα χαρτιά και να δεις ότι πρόκειται για σπάνιο και επικίνδυνο είδος καρκίνου».
Η Βίκι επαίνεσε την Μπέιλι για το θάρρος της κατά τη διάρκεια της χημειοθεραπείας: «Έχει υπάρξει απίστευτη μαχήτρια. Για κάποιον τόσο μικρό, να περνάει τον μισό της χρόνο αντιμετωπίζοντας όλα αυτά. Το κάνει τόσο καλά, με σωλήνες σίτισης, βελόνες. Πραγματικά, τα καταφέρνει. Όταν της πήραν μυελό των οστών από την πλάτη, την επόμενη μέρα ήταν πάνω στο ποδήλατό της, απολαμβάνοντας τη ζωή. Για εκείνη, ο καρκίνος είναι σαν ένα κρυολόγημα, δεν τη σταματάει. Είναι τυφλή από το ένα μάτι και απλώς συνεχίζει, αποκαλώντας το “κακό μάτι”. Κάθε φορά που βλέπει ένα συντριβάνι ευχών, βάζει ένα κέρμα και λέει ότι εύχεται να φύγει ο καρκίνος της».
Οι γιατροί αρχικά βρήκαν όγκο στη σπονδυλική στήλη και στο στομάχι της Μπέιλι, γεγονός που έδινε στην οικογένεια ελπίδα ότι μπορεί να αναρρώσει. Ωστόσο, όταν ο όγκος εξαπλώθηκε στον εγκέφαλο, η διάγνωση έγινε ακόμη πιο καταστροφική, αναφέρει η Daily Mail.
«Ζούμε μέρα με τη μέρα. Υπάρχουν τόσο πολλοί νέοι όγκοι στον εγκέφαλό της, οπότε μας είπαν να παίρνουμε κάθε μέρα όπως έρχεται. Αλλά δεν υπάρχει επιστροφή από αυτό. Είναι φρικτό. Μέχρι τώρα υπήρχε ελπίδα, ήταν σταθερή, είχε σχεδόν ολοκληρώσει τη θεραπεία για το νευροβλάστωμα. Αλλά ξύπνησε ένα πρωί και δεν μπορούσε να περπατήσει, σερνόταν στο πάτωμα σαν μωρό και καταλάβαμε ότι κάτι είχε ξαναπάει στραβά», πρόσθεσε η μητέρα.
Ενόψει των έκτων γενεθλίων της, η οικογένεια σχεδιάζει να διοργανώσει πάρτι με θέμα τον αγαπημένο χαρακτήρα της, Wednesday Addams.
Από τότε που η διάγνωση έγινε τελική, ο πατέρας της Μπέιλι, Τόμας, 43 ετών, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη δουλειά του ως σεφ για να περνά περισσότερο χρόνο με την κόρη του.
«Το γεγονός ότι οι άνθρωποι συγκεντρώνουν χρήματα για να βοηθήσουν είναι καταπληκτικό, σημαίνει ότι μπορούμε να επικεντρωθούμε στο να τη φροντίζουμε. Είναι πολύ συγκινητικό. Έκλαιγα επειδή νιώθεις ότι οι άνθρωποι είναι με την Μπέιλι. Άγνωστοι που δεν ξέρεις καν θέλουν το καλύτερο για εκείνη», είπε η Βίκι.
Η διάγνωση ήταν δύσκολη για ολόκληρη την οικογένεια, συμπεριλαμβανομένης της οκτάχρονης αδελφής της, Σκάιλερ. Η Βίκι συμπλήρωσε: «Είναι δύσκολο, γιατί δεν καταλαβαίνει γιατί έχει μόνο έναν από τους γονείς, όταν ο άλλος είναι στο νοσοκομείο για μεγάλο χρονικό διάστημα. Όταν είμαστε στο σπίτι, υπάρχουν τόσο πολλά που δεν μπορούμε να κάνουμε. Δεν μπορούμε να πάμε σε εστιατόρια και σε παιδότοπους. Υπάρχει πολύ μεγάλος κίνδυνος μόλυνσης. Είναι δύσκολο και για τις δύο».
