Η Σίγουαρ Ασούρ γεννήθηκε στον πόλεμο και την πείνα και δεν έχει γνωρίσει τίποτα άλλο. Τώρα, κινδυνεύει να πεθάνει χωρίς να έχει ζήσει ποτέ ούτε μία στιγμή ειρήνης και ασφάλειας.
Η έξι μηνών Παλαιστίνια, το σώμα της οποίας είναι εξαιρετικά εξασθενημένο, συμβολίζει τη σκόπιμη λιμοκτονία στη Γάζα και, σύμφωνα με τον Guardian, γεννήθηκε στις 20 Νοεμβρίου πέρυσι, με βάρος μόλις 2,5 κιλά.
Από τη γέννησή της, η Σίγουαρ είχε πρόβλημα με τον οισοφάγο της, το οποίο καθιστά δύσκολη την κατανάλωση μητρικού γάλακτος, με αποτέλεσμα να εξαρτάται από ειδικό βρεφικό γάλα, το οποίο όμως είναι σε έλλειψη.
Το σπίτι των γονιών της στην περιοχή αλ-Νουσεϊράτ, στη μέση της Γάζας, βομβαρδίστηκε στον πόλεμο που ξεκίνησε τον Οκτώβριο του 2023, όταν η Χαμάς σκότωσε 1.200 ανθρώπους στο Ισραήλ, οδηγώντας στην ισραηλινή αντεπίθεση που έχει προκαλέσει τον θάνατο περισσότερων από 52.000 ανθρώπων στη Γάζα. Η οικογένεια έζησε σε σκηνές για ένα διάστημα, αλλά ήταν σχεδόν αδύνατο να βρουν φαγητό ή νερό στο στρατόπεδο, το οποίο δέχτηκε και ισραηλινά πυρά.
Προσπάθησαν να επιστρέψουν στο αλ-Νουσεϊράτ για να μείνουν στο σπίτι των παππούδων της Σίγουαρ, αλλά και αυτό βομβαρδίστηκε. Το μόνο που είχε απομείνει από το κτίριο ήταν ένα δωμάτιο, το οποίο μοιράστηκαν με 11 άλλους ανθρώπους. Εκεί γεννήθηκε η Σίγουαρ.
«Ήμουν εξαντλημένη συνέχεια. Δεν υπήρχε ιδιωτικότητα και δεν μπορούσα να ξεκουραστώ», δήλωσε η 23χρονη μητέρα της Σίγουαρ, Νάτζουα Αράμ. «Δεν υπήρχε φαγητό και, όταν τη γέννησα, δεν ήταν σαν τα άλλα μωρά».
«Όταν γεννήθηκε, ήταν όμορφη παρά την αδυναμία που φαινόταν στα χαρακτηριστικά της», είπε. «Αλλά τώρα είναι αφύσικα αδύνατη. Τα μωρά στην ηλικία της πρέπει να ζυγίζουν τουλάχιστον 6 κιλά – όχι μόλις 2 με 4 κιλά», ανέφερε.
Η Νάτζουα ανακάλυψε τον περασμένο μήνα ότι ήταν έγκυος στο δεύτερο παιδί της, αλλά ζει με τον φόβο ότι θα χάσει τη Σίγουαρ πριν γεννηθεί το αδελφάκι της. Μετακόμισε στο Χαν Γιούνις για να μείνει με τη μητέρα της, αλλά τις περισσότερες από τις τελευταίες εβδομάδες τις πέρασε στο νοσοκομείο με την εξασθενημένη κόρη της.
Ο σύζυγός της, Σάλεχ, είναι τυφλός και αναγκάστηκε να μείνει πίσω στο αλ-Νουσεϊράτ. Οι αδιάκοποι βομβαρδισμοί ανάγκασαν την οικογένεια να μετακινηθεί πολλές φορές, όπως σχεδόν όλες οι οικογένειες στη Γάζα.
«Ακόμα κι αν ο πατέρας της Σίγουαρ είναι τυφλός, την έπαιζε συχνά. Μας επισκέφτηκε στο νοσοκομείο μόνο μία φορά, γιατί δεν μπορεί να κινηθεί χωρίς συνοδεία», είπε η Νάτζουα. «Φοβάται για εκείνη περισσότερο από εμένα, είναι βαθιά δεμένος μαζί της».
Η οικογένεια δεν έχει πηγή εισοδήματος και εξαρτάται από τις κουζίνες φιλανθρωπίας για το φαγητό και λίγη ανθρωπιστική βοήθεια, αλλά και αυτή είναι σε εξαιρετική έλλειψη, καθώς ο ισραηλινός αποκλεισμός της Γάζας πλησιάζει τις 70 ημέρες. Ο Φιλίπ Λαζαρινί, επικεφαλής της ανθρωπιστικής υπηρεσίας του ΟΗΕ, δήλωσε αυτή την εβδομάδα: «Η πολιτικά καθοδηγούμενη λιμοκτονία στη Γάζα είναι μια έκφραση απόλυτης σκληρότητας».
Η Νάτζουα και η μητέρα της έχουν μόνο μια σακούλα αλεύρι και λίγες κονσέρβες.
«Όταν τελειώσει αυτό, δεν θα μπορούμε να αγοράσουμε τίποτα λόγω των υψηλών τιμών», δήλωσε η Νάτζουα. «Ακόμα πιο κρίσιμο ζήτημα είναι τα αποθέματα του ειδικού γάλακτος που χρειάζεται η Σίγουαρ, τα οποία είναι όλο και πιο δύσκολο να βρεθούν».
«Υποφέρω κι εγώ από κακή διατροφή. Παρ’ όλα αυτά, προσπαθώ να θηλάσω τη Σίγουαρ, αλλά εκείνη το απορρίπτει και συνεχώς κλαίει», είπε η Νάτζουα. «Γι’ αυτό έχω καταφύγει περισσότερο στο γάλα φόρμουλας. Όταν τη θήλαζα, ένα δοχείο φόρμουλας διαρκούσε έναν μήνα. Τώρα τελειώνει σε λιγότερο από μία εβδομάδα».
Η Νάτζουα και η κόρη της πέρασαν το μεγαλύτερο μέρος του Μαρτίου στο νοσοκομείο του Ντεΐρ αλ-Μπαλάχ, όπου υπήρχε φόρμουλα γάλακτος που φαινόταν να λειτουργεί, ανεβάζοντας το βάρος της Σίγουαρ στα 4 κιλά.
«Παρατήρησα ότι η Σίγουαρ άρχισε να χαμογελάει και να παίζει, κάτι που με έκανε χαρούμενη και μου έδωσε ελπίδα ότι η υγεία της ίσως βελτιωθεί», αναφέρει.
Αλλά εκείνη η εύθραυστη στιγμή ελπίδας καταρρίφθηκε όταν πήραν εξιτήριο και η Σίγουαρ άρχισε ξανά να χάνει βάρος. Παραπέμφθηκε στο νοσοκομείο Νάσερ στο Χαν Γιούνις, όπου μητέρα και κόρη παραμένουν προς το παρόν.
«Οι γιατροί κάνουν ό,τι μπορούν για να τη φροντίσουν, αλλά και εκείνη δεν αντέχει πάντα τη φόρμουλα που ετοιμάζουν για αυτήν», είπε η Νάτζουα. «Η κατάσταση στο νοσοκομείο είναι κακή. Υπάρχουν έξι ασθενείς σε κάθε δωμάτιο. Υπάρχει ένα παιδί σε χειρότερη κατάσταση από τη Σίγουαρ. Αυτή η κατάσταση που βλέπω καθημερινά μου προκαλεί αϋπνία», πρόσθεσε.
«Ανησυχώ συνεχώς και σκέφτομαι υπερβολικά. Κάποιες φορές δεν αντέχω να τη βλέπω έτσι και αρχίζω να κλαίω. Φοβάμαι πολύ ότι θα τη χάσω. Δεν μπορεί ο κόσμος να ανοίξει τα περάσματα για να επιτραπεί η είσοδος γάλακτος, φαγητού και φαρμάκων; Το μόνο που θέλω είναι η κόρη μου να ζήσει σαν τα υπόλοιπα παιδιά του κόσμου», αναφέρει χαρακτηριστικά.
Ο δρ Αχμέτ αλ-Φάρα, διευθυντής του τμήματος παιδιατρικής και μητρότητας του νοσοκομείου Νάσερ, δήλωσε ότι καταγράφονται καθημερινά 5 με 10 νέες περιπτώσεις υποσιτισμού.
«Βλέπουμε σοβαρές περιπτώσεις. Ο υποσιτισμός εμφανίζεται στα παιδιά με έναν τρομακτικό και εξαιρετικά ορατό τρόπο», δήλωσε ο Φάρα. «Δεν έχουμε τίποτα να τους προσφέρουμε. Χρειάζονται πρωτεΐνες, αλλά δεν υπάρχουν. Προσπαθούμε να παρέχουμε λίγο γάλα, ίσως σκόνη γάλακτος, αλλά δεν μπορούμε να προσφέρουμε κάτι παραπάνω. Επιπλέον, η συμφόρηση στα νοσοκομεία οδηγεί σε αυξημένη μετάδοση ασθενειών μεταξύ των παιδιών», πρόσθεσε.
Στο νοσοκομείο Νάσερ υπάρχει μόνο αρκετό καύσιμο για να λειτουργήσουν οι γεννήτριες 48 ώρες ακόμη. Έχουν ήδη αναγκαστεί να κλείσουν το ηλεκτρικό στις διοικητικές πτέρυγες για να το κρατήσουν λίγο περισσότερο, αλλά η παροχή ρεύματος θα πρέπει σύντομα να κοπεί και στις αίθουσες των ασθενών.
«Είμαστε ανίσχυροι απέναντι στις ανάγκες τους, δεν μπορούμε να παρέχουμε φαγητό, συμπληρώματα, φάρμακα ή βιταμίνες κατάλληλες για την κατάστασή τους», δήλωσε ο γιατρός. «Σπούδαζα τον υποσιτισμό στα ιατρικά βιβλία. Πίστευα ότι αυτή η μελέτη θα παρέμενε θεωρητική, κάτι που ποτέ δεν θα βλέπαμε στην πραγματική ζωή. Αλλά τώρα, αυτές οι περιγραφές των βιβλίων έχουν γίνει πραγματικότητα μπροστά μας στη Γάζα», δήλωσε ο Φάρα.
«Καλώ τον κόσμο να μας δει ως ανθρώπους – δημιουργηθήκαμε όπως όλοι οι άλλοι», είπε ο Φάρα.
