Σε μια διεθνή σκηνή που αλλάζει με ταχύτητα και συχνά αιφνιδιάζει ακόμα και τους πιο έμπειρους διπλωμάτες, η Ελλάδα επιχειρεί να χαράξει μια εξωτερική πολιτική πολλών επιπέδων, διεκδικώντας αυξημένο γεωπολιτικό ρόλο και νέα οικονομικά οφέλη.
Η Ελλάδα μετά τις συμφωνίες που έχει υπογράψει το τελευταίο διάστημα με τις ΗΠΑ μετατρέπεται σε ενεργειακό κόμβο για τα Βαλκάνια, την Κεντρική Ευρώπη και την Ουκρανία. Αυτό δεν ενόχλησε μόνο τη Ρωσία – όπως ήταν αναμενόμενο – αλλά και την Κίνα με την τελευταία να διαγκωνίζεται με τις ΗΠΑ για το ποιος θα έχει την καλύτερη θέση όχι μόνο στον ενεργειακό αλλά και στο εμπορικό παγκόσμιο χάρτη.
Θέλοντας να περιγράψει τον ρόλο που αποκτά η χώρα πλέον ο Κυριάκος Μητσοτάκης από τη Σιγκαπούρη υπενθύμισε ότι πριν από λίγα χρόνια, δεν ήμασταν καν στον ενεργειακό χάρτη της Ευρώπης και τώρα γινόμαστε πύλη εισόδου για το αμερικανικό LNG στην ευρωπαϊκή αγορά. Αξιοποιούμε τη γεωγραφική μας θέση για να ενισχύσουμε τη γεωπολιτική μας θέση».

Η αντίδραση της Κίνας δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία για την ελληνική κυβέρνηση. Ο πρωθυπουργός έθεσε τις διαχωριστικές γραμμές προσπαθώντας να καθησυχάσει παλαιούς και νέους συμμάχους στην γεωπολιτική σκακιέρα: «Και μπορούμε και θέλουμε να συνεργαστούμε με τις ΗΠΑ», είπε και πρόσθεσε: «Έχουμε ήδη υπογράψει συμφωνίες που αποδεικνύουν ότι μπορούμε να καταλήξουμε σε αμοιβαία επωφελείς ρυθμίσεις χωρίς να αμφισβητούμε τις επενδύσεις που έγιναν στο παρελθόν και των οποίων η δομή πρέπει να γίνει σεβαστή».
Με απλά λόγια το μήνυμα που εστάλη απέναντι στους δυο παγκόσμιους εμπορικούς μονομάχους, τις ΗΠΑ και την Κίνα ήταν ότι η Ελλάδα τιμά τις υπογραφές της.
Η επίθεση της Μόσχας

Κενή περιεχομένου αλλά όχι αμελητέα θεωρούν στην Αθήνα την επίθεση που εξαπέλυσε η Μόσχα με απειλές μέσω της εκπροσώπου Τύπου του υπουργείου Εξωτερικών.
Οι συμφωνίες που υπογράφηκαν ανάμεσα στον Κυριάκο Μητσοτάκη και τον Βολοντίμιρ Ζελένσκι ενόχλησαν την Ρωσία. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Παύλος Μαρινάκης ήταν σαφής: «Ως προς την κυρία Ζαχάροβα, δεν θα πάρουμε την άδεια, προφανώς. Είμαστε ένα κυρίαρχο κράτος και κάποιες φορές, κάποιες οργισμένες δηλώσεις κάποιων άλλων, στους οποίους είναι απέναντι ξεκάθαρα η Δύση, η Ευρώπη, δείχνουν ότι μάλλον κάποιοι άλλοι, δηλαδή εμείς, κάνουν καλά τη δουλειά τους».
Είχαν προηγηθεί διπλωματικές πηγές που σχολίαζαν ως εξής: «Η Ελλάδα στις διεθνείς της σχέσεις ενεργεί πάντοτε με γνώμονα την προσήλωση στο διεθνές δίκαιο και τον σεβασμό των κρατών. Είναι δε αυτονόητο δικαίωμα κάθε κράτους να συνάπτει διακρατικές συμφωνίες. Ιδιαίτερα μάλιστα όταν οι συμφωνίες, όπως αυτή μεταξύ Ελλάδας και Ουκρανίας, εγγυώνται την ενεργειακή επάρκεια και ασφάλεια που συνιστά όρο ανθρώπινης ευημερίας. Απειλές κατά κυρίαρχων κρατών αυτοδικαίως απορρίπτονται».