Η Rebecca Lorch ήταν πρωταθλήτρια και νικήτρια του διαγωνισμού America’s Strongest Woman στην κατηγορία βάρους της, το 2020. Είχε μεταπτυχιακό στη συμβουλευτική διατροφής, έναν μακρύ κατάλογο πελατών και μια ρομαντική ιστορία με τον προπονητή της, ένα από τα κορυφαία ονόματα στο άθλημα. Είχε ένα ημίαιμο σκυλί πιτ μπουλ, με το όνομα Bella που είχε δικό του λογαριασμό στο Instagram. «Αυτός ο σκύλος ήταν η ζωή της», είπε η μητέρα της. Στις 18 Δεκεμβρίου 2022, ενώ η μητέρα και ο πατριός της ήταν έξω, η Lorch διέγραψε τους λογαριασμούς της στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αφαίρεσε τα τρυπήματα στο πρόσωπό της και έβαλε τέλος στη ζωή της. Ήταν μόλις 32.
Η αυτοκτονία της προκάλεσε σοκ, ακόμη και σε όσους τη γνώριζαν καλά. Μόλις δύο μέρες νωρίτερα, είχε δημοσιεύσει ένα βίντεο να πατάει μια τεράστια μπάρα πάνω από το κεφάλι της, λέγοντας ότι βρισκόταν σε ένα «ευτυχισμένο μέρος», μεταδίδουν οι New York Times.
«Όλα έμοιαζαν να πηγαίνουν καλά για εκείνη», είπε ο C.J. Krause, φίλος και συναγωνιστής που είπε ότι μιλούσε με την Lorch τακτικά για την ψυχική της υγεία. «Είχε πολλούς ανθρώπους γύρω της που τη νοιάζονταν. Αλλά χρειάζεται μόνο μια κακή μέρα». Οι λόγοι για μια αυτοκτονία σπάνια είναι σαφείς ή απλοί. Αλλά οι φίλοι της δυνατής γυναίκας «έδειξαν» τον προπονητή της και τη ρομαντική τους σχέση. Πολλοί αθλητικοί φορείς απαγορεύουν τις στενές σχέσεις μεταξύ προπονητών και αθλητών λόγω της εγγενούς ανισορροπίας ισχύος και της δυνατότητας εκμετάλλευσης, αν και οι μεγάλοι οργανισμοί δεν το κάνουν. Λίγες μέρες μετά το θάνατο της Lorch, ένας φίλος της γυναίκας και συναθλητής ξεκίνησε την καμπάνια #JusticeForRebecca στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Ο ανταγωνισμός των αθλητών συνήθως συγκεντρώνεται με το powerlifting. Το Powerlifting είναι κάτι το οποίο μπορείτε να δείτε σε οποιοδήποτε γυμναστήριο με βάρη. Ο Strongman είναι το κάτι άλλο. Οι αθλητές κουβαλούν πέτρες που ζυγίζουν περισσότερο από 90 κιλά σε μεγάλη απόσταση και σηκώνουν σάκους άμμου πάνω στις μπάρες. Επιπλέον, κάποιες φορές για να εξασκηθούν τραβούν ακόμα και φορτηγά. Για πολλούς, ο πόνος και η πειθαρχία λειτουργούν ως συναισθηματική θεραπεία.
Η Jackie Zagrans, μια αντίπαλος και φίλη της Lorch που εργάζεται ως οικογενειακή θεραπεύτρια με ειδίκευση στα τραύματα, μίλησε για το άθλημα αλλά και τις προκλήσεις που έχει. «Δεν είμαστε οι κομψοί, πλούσιοι CrossFitters, δεν είμαστε οι κλασσικοί ολυμπιονίκες. Έχουμε τατουάζ από την κορυφή μέχρι τα νύχια και στην κοινότητα του ισχυρού άνδρα, πάντα άρεσε αυτό».
Το «Infinity Pool» και η μάχη για μια βαθμολογία R
«Το συγκεκριμένο άθλημα ελκύει ανθρώπους που έχουν προβλήματα. Προσελκύει ανθρώπους που έχουν βιώσει τραύματα. Αυτό ελκύει ανθρώπους που δεν ένιωσαν ποτέ ότι ταιριάζουν με άλλους. Επιτέλους βρίσκουν αυτό το άθλημα και λένε, “Α, αυτό είναι αυτό που έψαχνα”» ανέφερε χαρακτηριστικά η αθλήτρια.
Η Rebecca Anne Lorch ανακάλυψε το άθλημα μετά από έναν καταστροφικό τραυματισμό κατά τη διάρκεια του κολεγίου και έγινε ο «κόσμος» της. Μεγαλώνοντας στο Mesquite του Τέξας, τη δεκαετία του 1990, ήταν ένα παιδί, για το οποίο τα πράγματα ήρθαν εύκολα, είπε ο μεγαλύτερος αδελφός της, Jeremy. Ήταν ένα κορίτσι πρόσκοπος και μια άριστη μαθήτρια που ξεσπούσε σε κλάματα αν έπαιρνε Β σε ένα τεστ. «Ό,τι έκανε, ήταν εξαιρετική», είπε ο αδερφός της.
Ωστόσο, ακόμη και τότε, την τραβούσαν εμπειρίες με μεγάλη ένταση. Έπαιζε full-contact ποδόσφαιρο σε μια ομάδα που ήταν σχεδόν όλα αγόρια. Την ημέρα που πήρε τον εξοπλισμό της, κάλεσε τον αδελφό της για αντίπαλο. Έτρεξε και την πλάκωσε. «Νόμιζα ότι αυτό θα ήταν το τέλος», είπε η μητέρα της, Σούζαν Στάινερ. «Αλλά σηκώθηκε γελώντας και είπε, «Κάνε το ξανά».
Στο Πανεπιστήμιο Adelphi, η Lorch σπούδασε θέατρο. Η Lauren Callen, η καλύτερή της φίλη από το θεατρικό πρόγραμμα, είπε ότι η Lorch απολάμβανε να βρίσκεται στη σκηνή επειδή μπορούσε να γίνει κάποια άλλη. «Ήταν αυθάδης και δυνατή», είπε η κα Callen. «Τίποτα δεν την σταματούσε. Ήταν σχεδόν σαν μια πλάκα από μπετόν. Μπορείς να το πετάξεις πολλές φορές, αλλά δεν πρόκειται να σπάσει ποτέ». Η Lorch έδινε αυτή τη δύναμη και στους φίλους της, είπε η Callen.
Το ατύχημα
Αλλά λίγο πριν την αποφοίτηση, η Lorch έσπασε το πόδι της σε ένα ατύχημα με μοτοσικλέτα. Οι γιατροί της είπαν ότι μπορεί να μην περπατήσει ποτέ ξανά κανονικά ή ακόμα και να λυγίσει το γόνατό της. Εργάστηκε εντατικά στην αποκατάστασή της και άρχισε να ενδιαφέρεται για τη διατροφή, επιστρέφοντας στο σχολείο για το μεταπτυχιακό της από το Πανεπιστήμιο Montclair State.
Το γυμναστήριο ήταν ένα μέρος όπου αψηφούσε τους περιορισμούς. Αντί να υποκύψει στις προβλέψεις των γιατρών της, συνέχιζε να εξασκείται και, το 2015, συμμετείχε στον πρώτο της αγώνα δύναμης. Το ότι επέστρεψε από το ατύχημα με τη μοτοσικλέτα της ήταν περιφρόνηση αλλά ήταν ο τρόπος της να πει: «Αρνούμαι να είμαι κάθε άλλο παρά δυνατή», είπε η Σέλμπι Τζόουνς, μια φίλη που εργάζεται ως προπονητής δύναμης στην Καλιφόρνια και πρόσθεσε: «Μερικές φορές μας λείπει η απόχρωση του πώς κάνουμε τον εαυτό μας ευάλωτο με άλλους τρόπους. Το να δίνεις στον εαυτό σου την άδεια να είσαι εύθραυστος και να υπερασπίζεσαι τον εαυτό σου είναι μεγάλη δουλειά ως γυναίκα και ειδικά ως αθλήτρια» εξήγησε.
Η σχέση με τον προπονητή της
Η Lorch ανέβηκε γρήγορα στο άθλημα, και έγινε προπονήτρια διατροφής για άλλους αθλητές. Άρχισε να προπονείται με έναν προπονητή της Νέας Υόρκης, τον Alek Pagan. Δουλεύοντας με τον νέο της προπονητή, η Lorch έγινε σύντομα μια από τις κορυφαίες ερασιτέχνες της χώρας. Αν και ο κύριος Pagan είχε μια κοπέλα, αυτός και η κυρία Lorch ξεκίνησαν μια σεξουαλική σχέση.
Οι προπονητές, όπως οι δάσκαλοι και οι ψυχοθεραπευτές, απολαμβάνουν μια άνιση σχέση δύναμης με τους αθλητές που προπονούν. Με αυτό τον τρόπο κερδίζουν αυτοεκτίμηση αλλά μπορεί επίσης να εξυπηρετήσουν δικούς τους σκοπούς. Αυτή η ανισορροπία «κάνει πραγματικά κάθε είδους ειδύλλιο μεταξύ των δύο, απαράδεκτο», είπε ο Lee H. Igel, κλινικός καθηγητής στο N.Y.U. Tisch Institute for Global Sport και συνεργάτης στην ιατρική δεοντολογία στο NYU Langone Medical Center.
Ο κ. Pagan δεν απάντησε στα αιτήματα για συνέντευξη, αλλά ο δικηγόρος του, David D. Lin, είπε ότι η προσωπική σχέση του κ. Pagan με την Lorch ξεκίνησε πριν γίνει προπονητής της, «και δεν έλαβε ποτέ καμία πληρωμή για να την προπονήσει. Άρα δεν ήταν μια τυπική “πελάτισσα”». Η Abbie Deal, μια ισχυρή γυναίκα και φίλη της κυρίας Lorch, παρακολουθούσε τη σχέση από κοντά. Οι δύο γυναίκες δέθηκαν για το «πώς ήμασταν και οι δύο με άντρες που μερικές φορές δυσκολευόμασταν να αντιμετωπίσουμε», είπε η κα Ντιλ, προσθέτοντας ότι ο σύντροφός της δεν ήταν κακοποιητικός.Ακόμη και μπροστά στην Lorch , ο κ. Πάγκαν «έκανε σχόλια που απαξίωνε την σχέσης τους», είπε . Θυμήθηκε τα λεγόμενά του ότι η Lorch ήταν «απλώς ένα κορίτσι με το οποίο βγαίνει ραντεβού» και ότι δεν την είχε στο «Top 10» των πιο ελκυστικών ισχυρών γυναικών.
Η κα Ντιλ είπε ότι ο κ. Πάγκαν ενθάρρυνε επίσης ανοιχτά την Lorch να χρησιμοποιεί περισσότερα φάρμακα που βελτιώνουν την απόδοση, τα οποία είναι ελεγχόμενες ουσίες που απαιτούν ιατρική συνταγή. «Ο Άλεκ είπε: «Ανυπομονώ μέχρι να σε πάρουμε πραγματικά ναρκωτικά», είπε η κα Ντιλ. «Κάτι που εξέπληξε τους πάντες, γιατί ο Μπεκ έπαιρνε ήδη έναν τόνο φαρμάκων. Περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο ήξερα εκείνη την εποχή».
Τα «βοηθήματα»
Τα ναρκωτικά δεν απαγορεύονται στον ανταγωνισμό ισχυρών ανδρών και χρησιμοποιούνται ευρέως, συχνά χωρίς ιατρική επίβλεψη. Αλλά ο κύριος Pagan τους πίεσε ιδιαίτερα σκληρά, είπε ο Tom Sroka, ο οποίος προπονήθηκε για λίγο με τον κύριο Pagan. Σε μια από τις πρώτες τους συνομιλίες, είπε ότι, ο κ. Pagan τον ρώτησε αν ήταν διατεθειμένος να πάρει αρκετά φάρμακα για να μεγαλώσει ένα «νέο πέος». Αν δεν ήθελες να πάρεις όλα αυτά τα φάρμακα απαντούσε: «Λοιπόν, δεν θέλεις να είσαι τόσο καλός όσο λες, γιατί δεν είσαι διατεθειμένος να κάνεις ό,τι είναι απαραίτητο», είπε ο κ. Σρόκα.Ο δικηγόρος του κ. Pagan απάντησε: «Ο κ. Pagan δεν επέβαλε ποτέ πρωτόκολλα για τα ναρκωτικά».
Όπως και άλλοι αθλητές, η Lorch χρησιμοποίησε τα φάρμακα για να χτίσει μυς και να επιταχύνει την ανάρρωση από τραυματισμό ή υπερβολική εργασία. Αλλά τα αναβολικά στεροειδή συνδέονται επίσης με άγχος και μείζονες διαταραχές της διάθεσης, συμπεριλαμβανομένης της μανίας και της σοβαρής κατάθλιψης.
Η Lorch είπε σε φίλους ότι ο κύριος Pagan έκανε σεξ και με άλλες αθλήτριες που προπονούσε, ακόμη και όταν έμενε ως επί το πλείστον μαζί της στο διαμέρισμά της στο Μπρούκλιν, όπου είπε ότι πλήρωνε το ενοίκιο και όλους τους λογαριασμούς. Ο δικηγόρος του κ. Pagan αναγνώρισε ότι ο κ. Pagan είχε σεξουαλική σχέση με μία άλλη αθλήτρια, αλλά υποστήριξε ότι ο κύριος Pagan και η Lorch είχαν ανοιχτή σχέση και ότι είχε συναινέσει να κοιμηθεί με άλλες γυναίκες. Επιπλέον είπε ότι ο κ. Pagan συμμετείχε στα έξοδα του νοικοκυριού.
Η κυρία Ζάγκρανς, η ισχυρή γυναίκα και ειδικός στα τραύματα, είδε ένα γνώριμο μοτίβο στη συμπεριφορά του κυρίου Πάγκαν και στην ευαισθησία της Λορκ. «Οι προπονητές λένε: «Πιστεύουμε σε εσάς», είπε η κ. Ζάγκρανς. «Αρχίζεις να πιστεύεις ότι για να είσαι αρκετά καλός, πρέπει να κάνεις αυτό που λένε». Στην περίπτωση της κυρίας Lorch, είπε η κ. Zagrans, αυτό επεκτάθηκε πέρα από το γυμναστήριο. «Με ποιους κάνεις παρέα, τι κάνεις κοινωνικά, τι κάνεις σεξουαλικά, τι ναρκωτικά παίρνεις. Επεκτείνεται και νιώθεις πολύ ανίσχυρος να σταθείς απέναντι σε κάποιον σαν τον Άλεκ, γιατί υπάρχει τόσος φόβος». Και πρόσθεσε: «Και οι γυναίκες είναι τόσο ιδιαίτερα επιρρεπείς σε αυτό γιατί τόσες πολλές από αυτές τις γυναίκες βρήκαν επιτέλους μια διέξοδο για το σώμα τους που δεν έχει να κάνει με το πώς φαίνεται το σώμα τους, αλλά με το τι μπορεί να κάνει το σώμα τους.
Η ιδέα ότι “δεν θα είσαι τίποτα χωρίς εμένα” είναι ένα σημαντικό παιχνίδι δύναμης». Τον Ιούλιο του 2021, καθώς η Lorch προετοιμαζόταν για τον διαγωνισμό του World’s Strongest Woman, έκοψε έναν δικέφαλο μυ κατά τη διάρκεια μιας προπόνησης, αφήνοντάς την εκτός ανταγωνισμού για μήνες. Κατηγόρησε τον κύριο Πάγκαν ότι την κούρασε υπερβολικά μια μέρα που χρειαζόταν ένα ελαφρύτερο φορτίο. Ο Andrew Hanus, ένας ισχυρός άνδρας, ήταν μαζί της σε ένα αυτοκίνητο όταν έλαβε μια σειρά από μηνύματα από τον κύριο Pagan, το ένα μετά το άλλο. «Ένας διακόπτης γύρισε στον Άλεκ και απλώς την εξευτέλιζε». Αφού άφησε την κυρία Lorch στο σπίτι, ο κύριος Hanus δεν την είδε για μερικές ώρες. «Όταν την είδα ξανά», είπε, «δυστυχώς, ήταν ψηλά σαν χαρταετός, απλώς γελούσε με την όλη κατάσταση». Δημοσιεύοντας στο Instagram ένα χρόνο αργότερα, η Lorch έγραψε: «Ήταν εκείνη τη στιγμή που αποφάσισα ότι ήταν ώρα να φύγω».
Το τέλος της σχέσης
Ο χωρισμός, όμως, ήταν δύσκολος. Δεν μπορούσε να αγωνιστεί λόγω του τραυματισμού της, επομένως δεν είχε τη συνήθη διέξοδο… «Ακόμη και οι καλύτεροί της φίλοι δεν ήξεραν ότι δυσκολευόταν», είπε η μητέρα της. «Το αντιμετώπιζε ακριβώς όπως αντιμετώπιζε όλα τα άλλα στη ζωή: ήσυχα, μόνη για λίγες μέρες, και μετά έβγαινε από αυτό. Αυτή ήταν απλώς η νοοτροπία της».
Τον Δεκέμβριο του 2021, μεθούσε στο διαμέρισμά της στο Μπρούκλιν και προσπάθησε να αυτοκτονήσει με χάπια. Έγραψε αργότερα στο Instagram: «Η αυτοεκτίμησή μου ήταν τόσο χαμηλή που δεν μπορούσα να βρω ούτε έναν λόγο για να είμαι ζωντανή ή να αντέξω τον πόνο της τεράστιας ντροπής και μίσους για τον εαυτό μου που ένιωσα όταν άφησα κάποιον να μου φερθεί τόσο άσχημα».
Μετακόμισε με τον σκύλο της στο σπίτι της μητέρας της στο Κονέκτικατ, όπου φαινόταν να τα πηγαίνει καλύτερα, είπε η μητέρα της. Έπιασε δουλειά ως εκπαιδεύτρια σε ένα Equinox και διηύθυνε τη δική της επιχείρηση διατροφής και εκπαίδευσης, δουλεύοντας 75 ώρες εβδομάδες για να ξεπληρώσει τα χρέη που είχε όταν ήταν με τον κύριο Pagan. Έβγαινε με έναν νέο άντρα και έπαιρνε πίσω τη δύναμή της μετά από έναν άλλο τραυματισμό.
Στη συνέχεια, τον Ιούλιο του 2022, αποφάσισε να δημοσιοποιήσει τη σχέση της με τον κύριο Pagan. Σε μια σειρά αναρτήσεων στο Instagram, τον κατηγόρησε ότι την απατούσε με άλλους πελάτες, χρησιμοποιώντας την οικονομικά και ψυχολογικά υπονομεύοντάς την: «Πέτρα, γκάζι, επικοινωνιακές τακτικές που θα με έκαναν να νιώθω ότι το κεφάλι μου έκανε κύκλους σε τροχό χάμστερ» είχε γράψει.
Η Gabi Groszyk, η οποία είχε βγει με τον κύριο Pagan πριν από την κυρία Lorch, είδε τις αναρτήσεις στο Instagram και αναγνώρισε τις συνθήκες. «Πέρασα τα ίδια πράγματα που έκανε και εκείνη», είπε η κ. Groszyk σε συνέντευξή της. Ο κ. Pagan απάντησε έξι εβδομάδες αργότερα, τον Σεπτέμβριο του 2022, με μια επιστολή από τον δικηγόρο του προς την κα Lorch, αρνούμενη τις κατηγορίες της και απειλώντας την ότι θα τη μηνύσει για «το μέγιστο ποσό αποζημίωσης που επιτρέπεται από το νόμο».
Δεν προέκυψε τίποτα από το «απειλητικό κοστούμι» του κυρίου Πάγκαν. Αλλά η διάθεση της κυρίας Λορκ άρχισε να σκοτεινιάζει εκείνη τη στιγμή, είπε η μητέρα της. «Ήταν πιο κλειστή», είπε. «Ήθελε να είναι λιγότερο κοντά σε ανθρώπους. Έμοιαζε περισσότερο πιεσμένη. Αλλά αυτή θα μπορούσε να ήταν η δουλειά».
Η αθλήτρια στεναχωριόταν όλο και περισσότερο. Είπε σε φίλους και στη μητέρα της ότι φοβόταν ότι ο κύριος Pagan θα μπορούσε να έρθει στο Κονέκτικατ για να την αντιμετωπίσει. «Δεν μπορούσε να του ξεφύγει», είπε η μητέρα της. Η Lorch παρακολούθησε μαθήματα πιστοποίησης για να αγοράσει ένα πιστόλι και έστειλε μήνυμα σε μια φίλη: «Νιώθω καλά γιατί ο πατριός μου έχει όπλα, αλλά δεν θα μετακομίσω στο δικό μου μέρος μέχρι να αποκτήσω το δικό μου».
H τελευταία της εβδομάδα
Eίχε δείπνο με τη μητέρα της την Τετάρτη και έκανε γυμναστική την Πέμπτη και μετά μαγείρεψε δείπνο για τη μητέρα της και τον πατριό της. «Δεν ήταν υπέροχη», είπε η μητέρα της, «αλλά μιλούσε και διασκεδάσαμε». Την Παρασκευή, αφού ολοκλήρωσε μια βαριά ανύψωση στο γυμναστήριο, δημοσίευσε: «Άλλα λίγα κιλά πίσω στο μπαρ. Άλλο ένα χαρούμενο μέρος. Συνέχισε να προχωράς» Ήταν η τελευταία της ανάρτηση. «Το Σάββατο κατηφόρισε», είπε η κα Στάινερ. Έμεινε στο κρεβάτι, λέγοντας ότι δεν ήθελε να είναι γύρω από κόσμο. Την Κυριακή, την πρώτη νύχτα του Χανουκά, η κα Στάινερ πήγε στο σπίτι του γιου της εκεί κοντά, περιμένοντας την κόρη της να φτάσει αργότερα.
Η Lorch έστειλε μήνυμα για να πει ότι δεν θα πήγαινε. Η κυρία Στάινερ προσπάθησε να τηλεφωνήσει και να στείλει μηνύματα αλλά δεν πήρε απάντηση. Τέλος, έλεγξε τη σελίδα της κυρίας Lorch στο Instagram για να δει αν είχε δημοσιεύσει κάτι. Η σελίδα είχε αφαιρεθεί. Αυτή και ο σύντροφός της έφτασαν στο σπίτι για να βρουν την Lorch νεκρή στο μπάνιο της. Είναι φυσικό να αναζητάτε μια καθαρή εξήγηση μετά από μια αυτοκτονία. Η Lorch αντιμετώπιζε μια σχέση που θεωρούσε καταχρηστική και την αυτοκαταγγελία που συνεπαγόταν η παραμονή σε αυτήν για τρία χρόνια. Αλλά αντιμετώπισε επίσης τον φόβο μιας αγωγής ή σωματικής αντιπαράθεσης, τις επιπτώσεις των στεροειδών, το διπλό πρότυπο που εφαρμόζεται στις αθλήτριες, τις 75 ώρες εργάσιμες εβδομάδες, τον χρόνιο πόνο από προηγούμενους τραυματισμούς, καθώς και οποιαδήποτε συναισθηματική αναταραχή ή κατάθλιψη έφερε μαζί της στο γυμναστήριο.
