Η Λίβερπουλ μετά τον Κουτίνιο

Η κατεύθυνση που η Λίβερπουλ θεωρητικά θα έπρεπε να δώσει στην υπόθεση του Φελίπε Κουτίνιο συνοψίζεται στα λόγια ενός ανθρώπου που γνωρίζει πολύ καλά τον σύλλογο και τις ιδιαιτερότητές του. «Το καλύτερο πράγμα που μπορεί να κάνει η Λίβερπουλ είναι να συμφωνήσει για την μεγάλη αποζημίωση για τον Κουτίνιο το καλοκαίρι. Όπως κάναμε εμείς με τον Κεϊτά. Τι θα πάρει η ομάδα αν τον αφήσει τώρα; Η τετράδα και η πρόκριση στο Champions League μπαίνουν σε ρίσκο αν τον πουλήσει τον Ιανουάριο, ενώ είναι δύσκολο να τον αντικαταστήσει άμεσα. Αν ο ίδιος το πάει στα άκρα και αρνηθεί να παίξει, θα κάνει κακό στον εαυτό του». Ο Τζέιμι Κάραγκερ δεν ανέφερε καν την πιθανότητα να μείνει ο Βραζιλιάνος και να τιμήσει το πενταετές συμβόλαιό του διότι έχει γίνει πλέον κατανοητό σε όλους ότι η κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί. Ήδη από το καλοκαίρι, όταν ο 25χρονος έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι του για να πάει στη Μπαρτσελόνα, ήταν εμφανές πως η σχέση του με τη Λίβερπουλ έχει ημερομηνία λήξης. Η επιρροή του στο παιχνίδι των Ρεντς συνέχισε να είναι σημαντικότατη, γεγονός που δείχνει πως αν συμφωνηθεί η μετακίνησή του από τώρα για το καλοκαίρι δεν θα χάσει το μυαλό και τη συγκέντρωσή του, μιας και δεν το έκανε το καλοκαίρι. Το αντίθετο. Το πιθανότερο είναι να απελευθερωθεί και να χαρίσει στους Μέρσεϊσαϊντερς ένα γεμάτο δεύτερο μισό. Σε τελική ανάλυση, ακόμα κι αν η πληροφόρηση που βγαίνει από Ισπανία πως οι πρόσφατες απουσίες του δεν οφείλονται σε τραυματισμό αλλά στο γεγονός ότι διεμήνυσε στους ανθρώπους της Λίβερπουλ ότι δεν θέλει να παίξει γι’ αυτούς ξανά, δεν γίνεται να το συνεχίσει και να ρισκάρει την αποχή σε μια μουντιαλική χρονιά. Το διακύβευμα είναι τεράστιο. Αν τελικά η πίεση ευοδώσει και ο ποδοσφαιριστής γίνει από τον Ιανουάριο παίκτη της Μπαρτσελόνα, σενάριο που είναι απολύτως ορατό μετά τις τελευταίες εξελίξεις, η Λίβερπουλ χάνει τις ισορροπίες, αλλά όχι τη γη κάτω από τα πόδια της. Οι Ρεντς έχουν εξελιχθεί. Δεν είναι η ομάδα που έχασε τον Σουάρες και έμεινε ξεκρέμαστη, παίζοντας τη χαμένη ζαριά του Μπαλοτέλι. Ο Κουτίνιο δεν είναι καν ο φετινός της σταρ, αφού ο ρόλος έχει μετατοπιστεί στον Μοχάμεντ Σαλάχ, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι το παιχνίδι της Λίβερπουλ βασίζεται όλο πάνω στον Αιγύπτιο. Οι Ρεντς είναι αήττητοι για 16 ματς, ο Κλοπ μοιάζει να έχει βρει ρυθμό στο rotation, ενώ σε όλο αυτό το διάστημα οι Φιρμίνο, Κουτίνιο, Σαλάχ, Μανέ έχουν απόλυτα πρωταγωνιστικό ρόλο. Υπάρχουν φέτος και λύσεις με μεγαλύτερη αξιοπιστία και πολύ σημαντική συνεισφορά, όπως ο Όξλεϊντ Τσάμπερλεϊν. Διορθώνουν έτσι ένα βασικό πρόβλημα -μαζί με αυτό της αμυντικής λειτουργίας- του πρόσφατου παρελθόντος. Την απουσία εναλλακτικού σχεδίου, στη ρίζα του οποίου βρίσκονταν οι περιορισμένες επιλογές στον πάγκο. Η φυγή του Μανέ για το Κύπελλο Εθνών Αφρικής και τρόπος που επηρέασε τους Ρεντς πριν ένα χρόνο είναι ένα πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα. Η Λίβερπουλ είναι επίσης η ομάδα που έσπασε το μεταγραφικό ρεκόρ για αμυντικό, δαπανώντας 75 εκατομμύρια τον Βίρχιλ Φαν Ντάικ, ο οποίος επίσης, όπως ο Κουτίνιο, είχε γίνει σίριαλ από το καλοκαίρι. Θεωρητικά, με το δεδομένο πάντα ότι ο Ολλανδός χρειάζεται χρόνο για να αφομοιώσει την τακτική προσέγγιση του Κλοπ, η Λίβερπουλ οχύρωσε την Αχίλλειο Πτέρνα της με τον διακαή της πόθο, με ένα ποσό που δείχνει αν μη τι άλλο μια διαφορετική δυναμική. Προφανώς αγωνιστικά δεν έχει κάποια σχέση με την πιθανή απουσία του 25χρονου, όμως δείχνει ότι τα δεδομένα έχουν αλλάξει και ότι μπορεί να υπάρξει ρεαλιστική στόχευση σε παίκτες τύπου Λαμάρ για την αντικατάσταση του Βραζιλιάνου. Όλη αυτή η δυναμική έχει επίδραση και στον κόσμο, καθώς σε pole της Telegraph, στο οποίο έλαβαν μέρος περίπου 4.5 χιλιάδες οπαδοί, η απάντηση στο ερώτημα «πιστεύετε ότι η Λίβερπουλ πρέπει να πουλήσει τον Κουτίνιο αν φτάσει πρόταση 130 εκατομμυρίων και πάνω» το 47% ψήφισε «ναι, ας τελειώνουμε με αυτή την ιστορία». Το 43% επέλεξε τη λύση της παραχώρησης του καλοκαιριού και μόλις το 10% ψήφισε να μείνει και μετά το καλοκαίρι. Είναι μια ένδειξη συνειδητοποίησης ότι το σίριαλ φτάνει στο τέλος του και η πρωτιά αντικατοπτρίζει την αίσθηση ότι «φέτος και να χάσουμε έναν σημαντικό ποδοσφαιριστή δεν σημαίνει ότι δεν θα βρούμε λύση». Σε πρώτο στάδιο, η Λίβερπουλ της νίκης με την Μπέρνλι αποτελεί έναν καλό προάγγελο αντιμετώπισης του κενού. Γιατί όλο αυτό το διάστημα οι Ρεντς πορεύονταν χωρίς έναν ποδοσφαιριστή που είχε πολύ σημαντικό ρόλο στο πλάνο του «Κλόπο». Η αξιοποίηση του Άνταμ Λαλάνα ως επιθετικού μέσου στην τριπλέτα του κέντρου και όχι σε αυτή την επίθεσης αποτέλεσε κλειδί για την λειτουργία όλου του κέντρου τόσο σε κατάσταση επίθεσης, όσο και άμυνας. Πέραν των δημιουργικών του ικανοτήτων ο διεθνής Άγγλος έχει αναπτυγμένη τακτική κατανόηση, εργατικότητα και κίνηση χωρίς τη μπάλα, συμμετέχοντας πολύ ενεργά στο πλάνο της γρήγορης επανάκτησης της μπάλας. Ο τραυματισμός του τον Αύγουστο τον κράτησε εκτός για πάνω από δύο μήνες, όμως η επανένταξή του γίνεται μάλλον στο καταλληλότερο τάιμινγκ. Με τις προσθήκες του καλοκαιριού ο πρώην επιθετικός μέσος της Ίντερ φέτος αγωνίζεται σε περισσότερο κεντρικό ρόλο, πίσω ουσιαστικά από την τριπλέτα, έχοντας φυσικά ελευθερία να βρίσκει χώρους και να τους εκμεταλλεύεται. Ο Λαλάνα φυσικά είναι διαφορετικός ποδοσφαιριστής, όμως σε αυτή τη θέση κούμπωσε εξαιρετικά. Από το καλοκαίρι, άλλωστε, η παρουσία του Ναμπίλ Κεϊτά θα δώσει νέες διαστάσεις σε όλο το μεσοεπιθετικό κομμάτι. Προφανώς, όλα τα παραπάνω δεν εστιάζουν στο ότι ο Κουτίνιο δεν θα είναι σημαντική απώλεια για τους Ρεντς και την προσπάθεια που κάνουν τόσο φέτος, όσο και σε βάθος χρόνου. Πηγή: gazzetta.gr