Όσοι δεν συμφωνήσουν σε επιχειρησιακές συμβάσεις καλύπτονται από τις κλαδικές συμβάσεις, υπογράμμισε η υπουργός Απασχόλησης, Λούκα Κατσέλη, η οποία εξήγησε – μιλώντας στο ραδιοσταθμό Flash – το σκεπτικό της ρύθμισης που κατατέθηκε στη Βουλή.

«Βασικός στόχος είναι να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να διατηρήσουμε θέσεις εργασίας, να εξασφαλίσουμε βασικά κοινωνικά δικαιώματα. Δεν θα έλεγα κερδίσαμε. Πρώτα-πρώτα δημιουργήσαμε μια νέα μορφή επιχειρησιακής συλλογικής σύμβασης, ένα εργαλείο το οποίο είναι χρήσιμο για να μπορέσει να διατηρηθεί στη ζωή μια επιχείρηση και να διατηρηθούν θέσεις εργασίας, που είναι ο πρωταρχικός στόχος. Δεύτερον, αποφύγαμε την πλήρη απορρύθμιση και πλήρη αποσυλλογικοποίηση του συστήματος. Δηλαδή, τί κάναμε με απλά λόγια: βάλαμε μια κόκκινη γραμμή στο να κάνει ένας κακόπιστος εργοδότης ό,τι θέλει μόνος του. Τρίτον, βάλαμε ένα κατώτατο δίχτυ ασφάλειας του μισθού, την εθνική γενική συλλογική σύμβαση για όλους και τις κλαδικές συμβάσεις για όσους δεν συμφωνήσουν να μπούνε σ’ αυτές τις ειδικές επιχειρησιακές συμφωνίες. Τέταρτον, κρατήσαμε για τις μικρές επιχειρήσεις τη διαπραγματευτική δύναμη των εργαζομένων, γιατί εκεί πραγματικά, όταν έχεις λίγους εργαζόμενους, δεν υπάρχει οργανωμένο σωματείο, λέγοντας ότι οι εργαζόμενοι εκπροσωπούνται σ’ αυτή τη συλλογική διαπραγμάτευση από σωματείο, κλαδική οργάνωση ή ομοσπονδία», εξήγησε.

Ανέφερε ακόμη ότι η διατήρηση του θεσμού της διαιτησίας είναι σημαντική, καθώς «μπορεί να προσφύγουν ή οι εργοδότες ή οι εργαζόμενοι ώστε να υπάρχει μια απόφαση εάν δεν τα βρουν στο τραπέζι».

Τόνισε, πάντως, ότι με το νέο πλαίσιο επιχειρείται να διατηρηθούν βιώσιμες επιχειρήσεις που αντιμετωπίζουν προβλήματα.

Μιλώντας, στον ίδιο σταθμό ο Πρόεδρος της ΓΣΕΕ, Γιάννης Παναγόπουλος, υπογράμμισε ότι ο νόμος μπορεί να είναι κακός, αλλά διατηρείται η έννοια των συμβάσεων.

«Ο νόμος είναι κακός, χείριστος θα έλεγα, αλλά λέει πάντα τη λέξη σύμβαση. Και σύμβαση σημαίνει δύο, συμφωνία δύο. Το μόνο γραπτό που υπήρχε σε συμφωνία με τους εργοδότες ήταν να επεκτείνονται οι συλλογικές συμβάσεις και αυτό σώθηκε. Αυτό τί εννοούσε; Ξέρετε; Εννοούσε ότι σε 6 μήνες δε θα υπήρχε κανένας εργοδότης να υπογράψει σύμβαση και θα καλούσε σε ατομικές συμβάσεις. Ότι είναι τεθλασμένη μέθοδος για να κόψουν κάπου αμοιβές, αυτό είναι προφανές. Αυτό θέλανε από την τρόικα, αυτό ήταν όλο το παιχνίδι. Άλλο λέω. Μπορούν να κόψουν στους 2 εκατομμύρια 800 χιλιάδες εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα περίπου, να κόψουν οριζόντια σε όλους ένα κοστούμι 10%; Δεν είναι κάτι οριζόντιο, είναι ζήτημα και της δικής μας υπόθεσης πλέον».