Σε αίθουσα συνεδριάσεων κοινοβουλευτικών επιτροπών μετατρέπεται, σύμφωνα με πληροφορίες, η ιστορική αίθουσα Τροπαίων της Βουλής (νυν αίθουσα Ελευθερίου Βενιζέλου). Η σύσταση των ιατρών για παρουσία ενός ατόμου ανά δέκα τετραγωνικά μέτρα στις αίθουσες της Βουλής οδήγησε στην «απενεργοποίηση» μικρότερων αιθουσών του Μεγάρου της Βουλής (150, 151 και 223) οι οποίες φιλοξενούσαν τις συνεδριάσεις των επιτροπών, και με βάση τις οδηγίες θα μπορούσαν πλέον να φιλοξενούν έως δέκα άτομα.

Ως αποτέλεσμα, οι μόνες αίθουσες που μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για τις συνεδριάσεις των κοινοβουλευτικών επιτροπών ήταν η μεγάλη αίθουσα της Ολομέλειας και η επίσης ευρύχωρη αίθουσα Γερουσίας.

Με την πύκνωση του έργου των κοινοβουλευτικών επιτροπών η λύση βρέθηκε στην αλλαγή χρήσης ορισμένων άλλων αιθουσών του Μεγάρου, όπως αυτή της αίθουσας Τροπαίων, που βρίσκεται στον πρώτο όροφο, έχει εμβαδόν 210 τετραγωνικών μέτρων και μπορεί να φιλοξενήσει περίπου 21 άτομα. Ήδη, όπως μεταδίδει το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων, άρχισε από τις αρμόδιες υπηρεσίες η μεταφορά των εκθεμάτων που βρίσκονταν εκεί, και παράλληλα, η τοποθέτηση γραφείων και οπτικοακουστικής υποδομής.

Η αίθουσα Τροπαίων αποτελεί μια από τις πιο ιστορικές αλλά και όμορφες αίθουσες του Μεγάρου. Το 1836 ο Λουδοβίκος Α’ έδωσε εντολή στον γλύπτη Λούντβιχ Μίχελ φον Σβαντάλερ να ετοιμάσει σχέδια για τη ζωφόρο της Αίθουσας Τροπαίων (σημερινή Αίθουσα Ελευθερίου Βενιζέλου) εμπνευσμένα από τον Απελευθερωτικό Αγώνα των Ελλήνων, ενώ το έργο ολοκληρώθηκε το 1843 από τους Γερμανούς ζωγράφους Κλαούντιους φον Σράουντολφ, Ούλριχ Χάλμπράιτερ, Γιόζεφ Κράντσμπεργκερ, Τόμας Γκούγκενμπέργκερ, Φραντς Γιόζεφ Βουρμ και Γιόζεφ Σέρερ ενώ συνεργάστηκαν οι αδελφοί Φίλιππος και Γεώργιος Μαργαρίτης.

Στην ίδια αίθουσα στις 9 Ιουλίου 1961 υπογράφτηκε η συμφωνία σύνδεσης της Ελλάδας με την τότε Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα (ΕΟΚ) ενώ στις 9 Ιουνίου 1975, λίγους μήνες μετά την πτώση της χούντας των Συνταγματαρχών, σε μια πανηγυρική συνεδρίαση υπογράφηκε εκεί το Σύνταγμα της χώρας από τον προσωρινό Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Μιχαήλ Στασινόπουλο, τον πρωθυπουργό, Κωνσταντίνο Καραμανλή, και τον πρόεδρο της Βουλής, Κωνσταντίνο Παπακωνσταντίνου.

Τέλος σημειώνεται ότι στην αίθουσα Τροπαίων είχε τοποθετηθεί το χρυσό στεφάνι αγριελιάς που πρόσφεραν οι δημοτικοί άρχοντες της χώρας στον Ελευθέριο Βενιζέλο στις 15 Σεπτεμβρίου 1920, σε ένδειξη ευγνωμοσύνης για την επιτυχία της υπογραφής της Συνθήκης των Σεβρών. Το στεφάνι που «είχε χαθεί» μετά την αυτοεξορία του Βενιζέλου το 1935, βρέθηκε και αγοράστηκε από τη Βουλή στις 9 Οκτωβρίου 1986, σε δημοπρασία του οίκου Sotheby’s, στο Λονδίνο.