Η Cagiva ετοιμάζεται να επιστρέψει στο διεθνές μοτοσυκλετιστικό στερέωμα έπειτα από χρόνια απουσίας, παρουσιάζοντας στην Έκθεση EICMA που θα πραγματοποιηθεί στο Μιλάνο από τις 6 έως τις 11 Νοεμβρίου του 2018, ένα νέο μοντέλο. Μόνο που αυτό δεν θα εξοπλίζεται με συμβατικό μοτέρ εσωτερικής καύσης, αλλά με ηλεκτροκινητήρα!

Η είδηση ανακοινώθηκε με κάθε επισημότητα από τον Τζοβάνι Καστιλιόνι, τον ιδιοκτήτη της MV Agusta στην οποία ανήκει το brand της Cagiva, κατά τη διάρκεια της παρουσίασης της Brutale 800RR του 2018.

Το πλάνο για την διάσημη εταιρεία από το Βαρέζε είναι να εξελιχθεί σε μάρκα που θα παράγει πλήρως ηλεκτρικές μοτοσυκλέτες.

«Θα είναι μοτοσυκλέτες νεανικές και διασκεδαστικές, μα προπάντων προσιτές», υποσχέθηκε ο Καστιλιόνι. Εικάζεται ότι το πρώτο μοντέλο που θα σηματοδοτήσει την επιστροφή της εταιρείας-σύμβολο των ’80s και μέχρι των 90s θα είναι ένα μοντέλο off-road.

Λεπτομέρειες σχετικά με τον ηλεκτροκινητήρα και τη συστοιχία μπαταριών δεν έγιναν γνωστές. Όπως επίσης δεν έχει γίνει γνωστή και η ονομασία του μοντέλου. Αξίζει να σημειωθεί πάντως ότι η MV Agusta εξακολουθεί να κατέχει ενεργά εμπορικά σήματα σε διάφορες αγορές για πολλά μοντέλα Cagiva, όπως το Mito, το Elephant και το SST. Είναι πιθανό, μάλιστα, κάποιο από τα νέα ηλεκτρικά μοντέλα που θα παρουσιάσει να φέρει κάποιο από αυτά τα ονόματα.

Η ιστορία της Cagiva

Η Cagiva ιδρύθηκε το 1950 από τον Τζοβάνι Καστιλιόνι (παππούς του CEO της MV Agusta) και εδρεύει στο Βαρέζε της Ιταλίας. Το όνομά της προκύπτει από τα αρχικά του ονοματεπώνυμου του ιδρυτή της και της πόλης Βαρέζε (Ca-stiglioni Gi-ovanni Va-rese).

Αρχικά, η εταιρεία δραστηριοποιούταν στην κατασκευή μικρών μεταλλικών εξαρτημάτων, για να στραφεί στην κατασκευή μοτοσυκλετών το 1978 με πρωτοβουλία των γιων του Τζοβάνι Καστιλιόνι, Κλαούντιο και Τζανφράνκο.

Το 1985 η Cagiva απέκτησε τη Ducati και έριξε το βάρος της σε αυτήν μιας και ήταν πιο αναγνωρισμένη μάρκα στο εξωτερικό. Την ίδια χρονιά ενέταξε στο δυναμικό της την Moto Morini, δυο χρόνια αργότερα, την Husqvarna, ενώ το 1991 απέκτησε και το εμπορικό σήμα της MV Agusta.

Το 1996 αποδεχόμενη την πρόταση του Texas Pacific Group προχωρά στην πώληση της Ducati και της Moto Morini. Τρία χρόνια αργότερα, το 1999, η εταιρεία προχωρά σε αναδιάρθρωση με την MV Agusta Motor να γίνεται πια το βασικό εμπορικό σήμα, στο οποίο περιλαμβάνονται η Cagiva και η Husqvarna.

Ακολούθησαν δύσκολα χρόνια για την ιστορική εταιρεία, καθώς το 2008 η MV Agusta Motor αγοράστηκε από την Harley-Davidson η οποία το 2009 έβαλε προς πώληση την Cagiva.

Τελικά τον Αύγουστο του 2009 η εταιρεία επέστρεψε στα χέρια του γιου του ιδρυτή της, Κλαούντιο Καστιλιόνι. Τα τελευταία μοντέλα παραγωγής της Cagiva ήταν το Raptor και το Mito.

Με πλούσια εμπλοκή σε διεθνείς αγώνες, η Cagiva απέκτησε θρυλική υπόσταση έχοντας σημειώσει νίκες στο Ράλι Ντακάρ (με το Elefant), στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα ταχύτητας μοτοσυκλετών -τα σημερινά MotoGP- με το Cagiva GP500, αλλά και κατακτώντας τίτλους στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Motocross (Cagiva WMX).

Κανείς δεν ξεχνά το θρυλικό Mito

Ο υποχρεωτικός «θάνατος» των δίχρονων κινητήρων, στους οποίους ειδικευόταν η Cagiva, αποτέλεσε την αρχή του τέλους της εμπορικής πορείας της. Το πιο δημοφιλές μοντέλο αναμφίβολα ήταν το θρυλικό Mito 125 που πρωτοπαρουσιάστηκε το 1989 γαλούχησε γενιές και γενιές μοτοσυκλετιστών.

Το 1994 ήρθε το Mito Evolution το οποίο επιμελήθηκε ο «πατέρας» της Ducati 916, Μάσιμο Ταμπουρίνι ,γι’ αυτό και εμφανισιακά είχε τα γονίδια της θρυλικής αυτής μοτοσυκλέτας. Δεν ήταν όμως μόνο η εμφάνιση που προκαλούσε… ονειρώξεις στους πιτσιρικάδες, αλλά και οι εντυπωσιακές επιδόσεις του.

Αρκεί να πούμε πως το μονοκύλινδρο δίχρονο μοτεράκι του Mito Evolution απέδιδε 33 ίππους στις 12.000 σ.α.λ. αποτελώντας το αντίπαλο δέος των Aprilia’s AF1 125 Futura και RS125.

Η αυστηρότερη νομοθεσία σχετικά με τις εκπομπές ρύπων που εφαρμόστηκε, έφερε και το τέλος των δίχρονων κινητήρων. Τα τελευταία Mito SP525 βγήκαν στην αγορά «φιμωμένα» αποδίδοντας μόλις 24 hp στις 12.000 σ.α.λ. Η παραγωγή τους σταμάτησε το 2012 λόγω των αυστηρών απαιτήσεων για τις εκπομπές ρύπων αλλά και γιατί η εταιρεία ήθελε να εξοικονομήσει πόρους για την MV Agusta F3.