Ο Αλέξανδρος Αντωνόπουλος, ο οποίος πρωταγωνιστεί στην νέα τηλεοπτική σειρά του MEGA «Συμπέθεροι από τα Τίρανα», η οποία έκανε το βράδυ της Παρασκευής πρεμιέρα στο κανάλι, βρέθηκε στο πλατό της εκπομπής «Ελένη» και συνομίλησε με την Ελένη Μενεγάκη για τη νέα του τηλεοπτική δουλειά, το βιβλίο που θα γράψει για τη Μαρία Κάλλας, αλλά και για την αξεπέραστη γιαγιά του τη Κατίνα Παξινού.

«Έχω μεγάλη αγωνία για το αν θα πάει καλά η σειρά. Όλα εκτυλίσσονται στο Κουδουνάρι στη Στερεά Ελλάδα, φανταστικό χωριό που όλοι μιλάνε με προφορά. Εγώ κάνω έναν βουλευτή που ζει μεν στην Αθήνα για κάποιο διάστημα, αλλά την προφορά την έχει» εξήγησε ο ηθοποιός.

Και για για την πλοκή του έργου ανέφερε:

«Η κοπέλα πάει στην Αγγλία να σπουδάσει, εκεί γνωρίζει τον Άλφρεντ και κάνουν σχέση. Δεν το λέει στη μαμά της γιατί φοβάται την αντίδρασή της. Όλοι νομίζουν ότι ο Άλφρεντ είναι Άγγλος και εκεί αρχίζουν οι παρεξηγήσεις».

Αναφορικά τώρα στο βιβλίο που θα γράψει για την Μαρία Κάλλας διευκρίνισε:

«Η αφορμή ήμουν εγώ για το βιβλίο με την Κάλλας. Ο Μιχάλης Ρέππας το έγραψε βέβαια. Έτυχε να την δω από κοντά, να φάμε μαζί, να την δω στο καμαρίνι της να βάφεται. Την πρώτη φορά που την είδα ήταν με τον Μενεγκίνι, την δεύτερη ήταν με τον Ωνάση. Η Κάλλας είναι ξένο πρόσωπο προς εμένα. Το να γράψω για την γιαγιά μου, την Κατίνα Παξινού είναι πολύ πιο δύσκολο. Είναι σαν να γράφω την αυτοβιογραφία μου. Για την Παξινού δεν έχω διαβάσει πολλά πράγματα, για την Κάλλας τα ξέρω όλα. Όταν γνώρισα τη γιαγιά μου ήταν ήδη πολύ σπουδαία».

Και μιας και ο λόγος για τη διάσημη γιαγιά του Κατίνα Παξινού, φανερά συγκινημένος προέβη στην εξής δημόσια εξομολόγηση:

«Όσο μεγάλωνα, καταλάβαινα πόσο σπουδαία ήταν. Για εμένα ήταν η γιαγιά μου. Ήταν ένας κανονικότατος άνθρωπος. Στο σπίτι, μαγείρευε, έπλεκε, κεντούσε. Έχω κεντήματά της. Μου έκανε όλα τα χατίρια, μπάλωνε τις αταξίες που έκανα. Εγώ κάπνιζα και το ήξερε μόνο αυτή. Με έπαιρνε μαζί της στα ταξίδια. Εγώ την έβλεπα σαν γιαγιά μου», τόνισε και πρόσθεσε:

«Όταν πήγαινα στο θέατρο, ήταν σαν να έβλεπα μία άλλη κι έλεγα: “Είναι αυτή η γιαγιά μου;”. Μεταμορφωνόταν στη σκηνή».