Τα σοβαρά κενά στο ελληνικό πακέτο διάσωσης παραδέχεται το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, αξιολογώντας τους χειρισμούς του για την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας σε περίοδο δημοσιονομικής λιτότητας.

Στο ρεπορτάζ που δημοσιεύει η Wall Street Journal, αναφέρεται ότι σε χαρακτηρισμένο ως «αυστηρά εμπιστευτικό» εσωτερικό έγγραφο του ΔΝΤ, το Ταμείο αναγνωρίζει ότι υποτίμησε τον αρνητικό αντίκτυπο που οι συνταγές της λιτότητας θα είχαν στην ελληνική οικονομία, ωστόσο επισημαίνει ότι η συντονισμένη με την Ε.Ε. απάντηση στην κρίση αγόρασε χρόνο έτσι ώστε να περιοριστεί ο αρνητικός αντίκτυπος στην υπόλοιπη Ευρωζώνη των 17 χωρών-μελών.

Ο διεθνής Οργανισμός τονίζει ότι παρέβη τους κανόνες του για να κάνει το διογκούμενο χρέος της Ελλάδας να φαίνεται βιώσιμο, καθώς η χώρα δεν ικανοποιούσε τρία από τα τέσσερα κριτήρια του ΔΝΤ για να ζητήσει πακέτο διάσωσης. Στο έγγραφο του ΔΝΤ,  αναφέρεται πως η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους δεν ωφέλησε την Ελλάδα, ενώ οι αξιωματούχοι του Ταμείου παραδέχονται τους λάθος υπολογισμούς τους για τις αρνητικές συνέπειες της λιτότητας.

«Οι τελευταίες αλλαγές στους στόχους και η αναδιάρθρωση του χρέους έβλαψαν την Ελλάδα», επισημαίνεται στο έγγραφο που επικαλείται η αμερικανική εφημερίδα.

Το Ταμείο αναφέρει ακόμα ότι υπήρξε υπερβολικά αισιόδοξο για τις προοπτικές της ελληνικής κυβέρνησης να επιστρέψει σε χρηματοδότηση από τις αγορές αλλά και την πολιτική της ικανότητα να εφαρμόσει τους όρους του προγράμματος διάσωσης.

Σύμφωνα με το έγγραφο, η επιβράδυνση των μέτρων λιτότητας θα βοηθούσε την οικονομία της Ελλάδας, όμως κάτι τέτοιο δεν ήταν πολιτικά εφικτό, καθώς σε αυτήν την περίπτωση το ελληνικό πρόγραμμα θα απαιτούσε επιπλέον χρηματοδότηση, όμως ούτε το ΔΝΤ, ούτε και οι κυβερνήσεις της Ευρωζώνης, ήταν έτοιμες να διαθέσουν περισσότερα χρήματα.

Ο διεθνής Οργανισμός επικρίνει την καθυστέρηση στην αναδιάρθρωση του υπέρογκου ελληνικού χρέους, η οποία έγινε τελικά το Μάρτιο του 2012, δύο χρόνια μετά το αρχικό πακέτο διάσωσης, ωστόσο αναγνωρίζει ότι ήταν «πολιτικά δύσκολη» μια μείωση του χρέους νωρίτερα. Αναγνωρίζει ακόμα ότι η ανάλυσή του ως προς τη μελλοντική ανάπτυξη ήταν λανθασμένη «σε μεγάλο βαθμό».

Από την κριτική δεν ξεφεύγει ούτε και η Κομισιόν την οποία χαρακτηρίζει «αναποτελεσματική», υπογραμμίζοντας ότι «δεν είχε εμπειρία στη διαχείριση μιας τέτοιας κρίσης».