Η είδηση, που μετέδωσε χθες το απόγευμα το Ρόιτερς σχετικά με την επικείμενη σημερινή συνάντηση των κορυφαίων Ευρωπαίων αξιωματούχων για την ελληνική κρίση χρέους και τις πιέσεις προς την Ιταλία, απογοήτευσε ξανά τους αναλυτές και δυστυχώς δεν εξέπληξε τους έμπειρους παρατηρητές.

Φαν Ρομπέι, Μπαρόσο, Γιούνκερ, Τρισέ και Ρεν συναντώνται στις Βρυξέλλες στις 9 ώρα Ελλάδος, και λίγες ώρες πριν από τη σύνοδο του Γιούρογκρουπ, σε μια προσπάθεια «να συντονίσουν τις θέσεις τους (!) για το δεύτερο πακέτο βοήθειας προς την Ελλάδα», όπως ανέφεραν πηγές από τη βελγική πρωτεύουσα.

Η συγκεκριμένη εξέλιξη επιβεβαιώνει για ακόμα μια φορά το τεράστιο πολιτικό κενό και κενό ηγεσίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην πιο κρίσιμη ίσως περίοδο από τη σύστασή της:

– αξιωματούχοι άτολμοι, χωρίς κοινή γραμμή και κατεύθυνση, που αδυνατούν (;) να λάβουν άμεσα αποφάσεις, οι οποίες αφορούν όχι μόνο τη χώρα μας, αλλά και ολόκληρη την Ευρωζώνη.

– η Οικονομική και Νομισματική Ένωση παραμένει ένας όμιλος κρατών, που επέλεξαν απλώς να λειτουργούν υπό το ίδιο νόμισμα, χωρίς να φροντίσουν πρώτα την πολιτική ενοποίηση των χωρών μελών.

– ηγέτες, που – κατά συνέπεια – αποφασίζουν ή πορεύονται με βάση (και) την πολιτική τους επιβίωση εσωτερικά.

Υπό αυτό το πρίσμα, έχουν επιλέξει το τελευταίο διάστημα να επιτίθενται μαζικά στους οίκους αξιολόγησης, για τις υποβαθμίσεις και τα σχόλια, που οι τελευταίοι κάνουν σε κάθε τους απόφαση ή μη απόφαση. Αναμφισβήτητα, η κατάρρευση της Λίμαν Μπράδερς έδειξε ότι και οι οίκοι έχουν σοβαρότατες ευθύνες στο πώς αξιολογούν τι. Όμως, οι Ευρωπαίοι εξακολουθούν να αγνοούν ότι:

οι αγορές και οι αναλυτές κάνουν τις κινήσεις τους με βάση τους χρησμούς των οίκων,
οι αγορές και οι οίκοι θέλουν να βλέπουν τους επικεφαλής των χωρών, που αξιολογούν, να οδηγούν τις εξελίξεις και όχι να έπονται αυτών. Και οι Ευρωπαίοι έχουν δείξει ότι διαρκώς ακολουθούν και δεν οδηγούν τις εξελίξεις.

Φράσεις, όπως «να συντονίσουν τις θέσεις τους για το δεύτερο πακέτο βοήθειας προς την Ελλάδα», και κινήσεις όπως η σημερινή έκτακτη σύσκεψη κάθε άλλο παρά σχεδιασμό και ψυχραιμία δείχνουν. Είναι δυνατόν μετά από όσα έχουν συμβεί και τις πιέσεις, που υφίστανται οι χώρες του νότου διαρκώς από τις αγορές, να μιλάμε ακόμα για συντονισμό θέσεων; Τέτοιες αναφορές δείχνουν έλλειψη συντονισμού και πανικό, που κάθε άλλο παρά αρέσει στις αγορές.

Αναμφισβήτητα, η επίθεση εναντίον των οίκων αξιολόγησης αποτελεί ένα πρώτης τάξης επιχείρημα για εσωτερική κατανάλωση σε κάθε χώρα-μέλος. Όμως, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αν θέλουν να πείσουν τις αγορές πως έχουν σχέδιο, οφείλουν να το αποδεικνύουν κάθε μέρα. Οφείλουν ακόμα να κάτσουν στο ίδιο τραπέζι με τους επικεφαλής των οίκων για να βρουν μια κοινή συνισταμένη.

Φανταστείτε τις Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες έχουν δεχθεί απανωτές απειλές από τους οίκους για υποβάθμιση με αφορμή το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν με το χρέος τους, να αρχίσουν να επιτίθενται σε αυτούς. Δεν το έχουν κάνει, πολύ σοφά κατά τη γνώμη μου. Γιατί, πολύ απλά, γνωρίζουν ότι – καλώς ή κακώς – αυτοί θέτουν τους κανόνες του παιχνιδιού. Μέχρι, λοιπόν, να αλλάξουμε το ποιος και υπό ποιες προϋποθέσεις θα ορίζει αυτούς τους κανόνες, οι Ευρωπαίοι οφείλουν να λαμβάνουν ταχύτερα αποφάσεις. Αλλιώς, θα συνεχίσουν να κυνηγούν ανεμόμυλους, σαν σύγχρονοι Δον Κιχώτες.