Όσοι έχουν κοιτάξει προσεκτικά τα σχέδια του κινητήρα της θαυμαστής νέας Ducati Panigale (που έχει συνεπάρει το μοτοσυκλετιστικό στερέωμα με την πρωτοπόρα τεχνολογία της), θα έχουν παρατηρήσει ίσως ότι η σύνδεση εκκεντροφόρων και στροφάλου δεν γίνεται άμεσα, αλλά έμμεσα.
Δηλαδή αντί η αλυσίδα να συνδέει απευθείας τα δύο γρανάζια των εκκεντροφόρων (εισαγωγής και εξαγωγής) με εκείνο του στροφάλου, χρησιμοποιεί ένα πρόσθετο γρανάζι στην κεφαλή. Το σύστημα ονομάστηκε «υβριδική κίνηση των εκκεντροφόρων».
Σε τί χρησιμεύει όμως το 3ο γρανάζι στην κεφαλή; Ποιο το πλεονέκτημα έναντι της άμεσης κίνησης των εκκεντροφόρων; Και αξίζει τόσο αυτό το πλεονέκτημα, ώστε να παραβλέπεται το πρόσθετο βάρος και η πρόσθετη αδράνεια του επιπλέον γραναζιού;
Καταρχήν το υβριδικό σύστημα της Panigale σχεδιάστηκε με ένα βασικά στόχο. Την ελάττωση του όγκου της κυλινδροκεφαλής.
Στο συμβατικό σύστημα μετάδοσης με αλυσίδα, το γρανάζι κάθε εκκεντροφόρου πρέπει να έχει διάμετρο διπλάσια από εκείνη του γραναζιού στο άκρο του στροφαλοφόρου άξονα-έτσι οι εκκεντροφόροι γυρίζουν στις μισές στροφές του κινητήρα.
Όμως ακόμα και με το μικρότερο δυνατό γρανάζι στον στρόφαλο, τα γρανάζια των εκκεντροφόρων είναι τόσο μεγάλα που «σπρώχνουν» τους εκκεντροφόρους μακριά τον έναν από τον άλλο, αυξάνοντας το μέγεθος της κεφαλής.
Στα υβριδικά συστήματα όμως η σχέση 2:1 επιτυγχάνεται με το ενδιάμεσο γρανάζι. Έτσι τα γρανάζια των εκκεντροφόρων μπορούν να είναι μικρότερα. Αυτό με τη σειρά του επιτρέπει στους εκκεντροφόρους να πλησιάσουν και στην κεφαλή να μικρύνει σε όγκο.
Στην περίπτωση του υβριδικού συστήματος της Panigale, ένα μέρος της σωστής σχέσης (2:1) ανακτάται μέσω του κατάλληλου συνδυασμού αλυσίδας – γραναζιού και το υπόλοιπο από τη σχέση των γραναζιών που έρχονται σε επαφή.
Προσέξτε στην εικόνα, ότι και στην περίπτωση της Panigale, το γρανάζι του στροφαλοφόρου είναι το μικρότερο δυνατό σε σχέση με τη διάμετρο του στροφάλου.
Έχουμε διαβάσει σε blog μοτοσυκλετιστές να αναρωτιούνται, μήπως οι παλμοί των V-2 αυξάνουν τη φθορά της αλυσίδας των εκκεντροφόρων. Είναι αλήθεια πως οι δονήσεις από τις εκτονώσεις των κυλίνδρων μεταφέρονται στην αλυσίδα αυτή, και μάλλον είναι εντονότερες σε έναν V-2 από ό,τι σε έναν τετρακύλινδρο.
Ωστόσο δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η Panigale χρησιμοποιεί το δεσμοδρομικό σύστημα κίνησης βαλβίδων, αποφεύγοντας τα συμβατικά ελατήρια που συνήθως ανοιγοκλείνουν τι βαλβίδες. Τα ελατήρια απαιτούν ενέργεια για να συμπιεστούν -όταν ανοίγουν οι βαλβίδες- την οποία επιστρέφουν στο σύστημα όταν οι βαλβίδες κλείνουν και τα ελατήρια αποσυμπιέζονται.
Αυτή η διαρκής εναλλαγή φοράς των δυνάμεων μπορεί να φθείρει πολύ την αλυσίδα. Αλλά με το δεσμοδρομικό σύστημα δεν υπάρχουν βαλβίδες και μεγάλο μέρος αυτών των δυνάμεων απουσιάζει. Έτσι το σύστημα κίνησης των βαλβίδων έχει ευκολότερη δουλειά και μικρότερες φθορές.
