Η Αγία Γραφή αναφέρει ότι, όταν ο Ιησούς πέθανε την «ένατη ώρα», σκοτάδι κάλυψε τη γη και η γη σείστηκε με την τελευταία του πνοή. Αν και οι Γραφές δεν προσδιορίζουν ακριβή ημερομηνία, πολλοί ιστορικοί έχουν συζητήσει εκτενώς ότι ο θάνατός του συνέβη στις 3:00 μ.μ. την Παρασκευή 3 Απριλίου του 33 μ.Χ. και ένα νέο βιβλίο προσφέρει πειστικά στοιχεία που υποστηρίζουν αυτή την ευρέως συζητούμενη ημερομηνία.
Στο έργο του «Η ημέρα που πέθανε ο Ιησούς», ο Γούντροου Μάικλ Κρολ συνδυάζει βιβλικά κείμενα, ιστορικά αρχεία και αστρονομικά δεδομένα, υποστηρίζοντας ότι όλα μαζί συνθέτουν μια συνεκτική αφήγηση που δείχνει αυτήν την ακριβή ημέρα και ώρα.
Τα Ευαγγέλια προσφέρουν λεπτομερείς περιγραφές των γεγονότων που οδήγησαν στον θάνατο του Ιησού, συμπεριλαμβανομένου του Κατά Μάρκον 15:34, το οποίο αναφέρει ότι πέθανε την «ένατη ώρα», δηλαδή στις 3:00 μ.μ. Η αρχαία ιουδαϊκή ημέρα χωριζόταν σε δώδεκα ώρες που ξεκινούσαν με την ανατολή του ήλιου, περίπου στις 6:00 π.μ., κάνοντας έτσι την ένατη ώρα το μέσο του απογεύματος.
Ο Κρολ κατέληξε ότι ο Ιησούς πέθανε Παρασκευή, καθώς και τα τέσσερα Ευαγγέλια περιγράφουν τη σταύρωση ως γεγονός που συνέβη την «Ημέρα της Παρασκευής», την ημέρα προετοιμασίας πριν από το εβραϊκό Σάββατο.
Για να επιβεβαιώσει την ημερομηνία, στράφηκε στον ουρανό, χρησιμοποιώντας αστρονομικούς υπολογισμούς που δείχνουν ότι στις 3 Απριλίου του 33 μ.Χ., μια πανσέληνος φώτιζε την Ιερουσαλήμ, ακολουθούμενη από μερική σεληνιακή έκλειψη το ίδιο βράδυ. Η κοκκινωπή απόχρωση της σελήνης θα εμφανιζόταν λίγες ώρες μετά τη σταύρωση, παραπέμποντας στην αναφορά του Πέτρου στις Πράξεις 2:20 για «τη σελήνη που θα μετατραπεί σε αίμα».
Τα ιστορικά στοιχεία
Τα ιστορικά αρχεία ενισχύουν τη διαπίστωση, καθώς ο Πόντιος Πιλάτος, κυβερνήτης της Ιουδαίας από το 26 έως το 36 μ.Χ., επέβλεπε τη δίκη και την εκτέλεση του Ιησού. Η πολιτική αστάθεια μετά την πτώση του συμμάχου του Σηιανού το 31 μ.Χ. τον καθιστούσε ευάλωτο, εξηγώντας την επιφυλακτικότητά του κατά τη διάρκεια της δίκης. Σύμφωνα με τη Γραφή, αφού ανέκρινε τον Ιησού, ο Πιλάτος δήλωσε επανειλημμένα ότι δεν έβρισκε λόγο για τις κατηγορίες εναντίον του.
Ο Κρολ αναφέρει την Πέτρα του Πιλάτου, που ανακαλύφθηκε το 1961 και επιβεβαιώνει τον ρόλο του, καθώς και ένα οστό φτέρνας σταυρωμένου άνδρα που βρέθηκε το 1968, με τραύματα που συμφωνούν με τις ρωμαϊκές πρακτικές εκτέλεσης, όπως περιγράφονται στα Ευαγγέλια.
Το Κατά Ιωάννην 19:31-33 αναφέρει ότι, επειδή ήταν η Ημέρα της Παρασκευής, οι εβραϊκοί ηγέτες ζήτησαν να κατεβάσουν τα σώματα για να μην παραβιάσουν το Σάββατο. Οι στρατιώτες έσπασαν τα πόδια των άλλων δύο σταυρωμένων, αλλά βρήκαν τον Ιησού ήδη νεκρό, επιβεβαιώνοντας την περιγραφή των Ευαγγελίων.
Ο Κρολ παραθέτει επίσης μη χριστιανούς ιστορικούς, όπως τον Φλέγοντα και τον Θάλλο, που παρέχουν περαιτέρω επιβεβαίωση. Αν και τα έργα τους σώζονται μόνο αποσπασματικά, οι αναφορές τους για μεσημεριανό σκοτάδι και σεισμό κατά τη διάρκεια της 202ης Ολυμπιάδας, περιόδου που έληξε το 33 μ.Χ., συμφωνούν με τις ευαγγελικές περιγραφές, ενισχύοντας τη χρονολογία της 3ης Απριλίου ως ιστορικά πιθανή.
Όπως αναφέρει η Daily Mail, ο συγγραφέας στρέφεται και στην προφητεία του Δανιήλ 9:24-27, υπολογίζοντας 483 χρόνια από το διάταγμα του 445 π.Χ. για την ανοικοδόμηση των τειχών της Ιερουσαλήμ, και καταλήγει στη σταύρωση το 33 μ.Χ. Το εδάφιο 26 προφητεύει ότι ο «Χρισμένος» θα θανατωθεί, κάτι που συμφωνεί με τη χρονική στιγμή του Πάσχα και τη σεληνιακή έκλειψη εκείνης της χρονιάς.
Τη 14η Νισάν, την εβραϊκή ημερομηνία του Πάσχα, ο θάνατος του Ιησού στις 3:00 μ.μ. συνέπεσε με τη θυσία του πασχαλινού αρνιού, αποτυπώνοντάς τον συμβολικά ως τον «Αμνό του Θεού» που πέθανε για την εξιλέωση της αμαρτίας. Το σκοτάδι από το μεσημέρι έως τις 3:00 μ.μ. υπογράμμισε τη σημασία του γεγονότος.
Το Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο αναφέρει ότι ο Ιησούς παρευρέθηκε σε τρία Πάσχα, γεγονός που δείχνει διακονία διάρκειας τριών ετών, από το 29 έως το 33 μ.Χ. Αν και ορισμένοι μελετητές έχουν υποστηρίξει ότι ο Ιησούς ενδέχεται να σταυρώθηκε Τετάρτη, ο Κρολ υποστηρίζει ότι αυτή η θεωρία δεν συμφωνεί ούτε με τα Ευαγγέλια ούτε με τα εβραϊκά έθιμα. Τονίζει ότι τα Ευαγγέλια τοποθετούν με συνέπεια τη σταύρωση ακριβώς πριν από το Σάββατο.
Το χρονοδιάγραμμα της ταφής
Ο Κρολ εξετάζει επίσης το χρονοδιάγραμμα της ταφής του Ιησού. Σύμφωνα με τις Γραφές, ο Ιησούς ετάφη πριν από τη δύση του ήλιου την ημέρα της Παρασκευής και αναστήθηκε την πρώτη ημέρα της εβδομάδας, την Κυριακή. Το χρονοδιάγραμμα αυτό εκπληρώνει την προφητεία των «τριών ημερών και τριών νυχτών» που αναφέρεται στο Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο.
Ο Κρολ εξηγεί ότι, αν ο Ιησούς είχε σταυρωθεί την Τετάρτη, το χρονικό διάστημα από τον θάνατο έως την ανάσταση θα συμπιεζόταν, καθιστώντας αδύνατη τη συμμόρφωση με την περιγραφή τριών ημερών και νυχτών, παραμένοντας ωστόσο σύμφωνη με τα Ευαγγέλια.
Η χρονική στιγμή του Πάσχα υποστηρίζει επίσης τη σταύρωση την Παρασκευή. Τα Ευαγγέλια δείχνουν ότι ο Μυστικός Δείπνος ήταν πασχαλινό γεύμα, που γιορτάστηκε τη 14η Νισάν. Η σταύρωση ακολούθησε τη 15η Νισάν, που αντιστοιχεί στην ημέρα της Παρασκευής. Μια σταύρωση την Τετάρτη θα άλλαζε τη σειρά, τοποθετώντας το Πάσχα και τη σταύρωση σε ημέρες που δεν αντιστοιχούν στο ιουδαϊκό ημερολόγιο, δημιουργώντας ασυνέπειες στην αφήγηση.
Τέλος, ο Κρολ σημειώνει ότι και τα τέσσερα Ευαγγέλια συμφωνούν για τη χρονική στιγμή της Παρασκευής, ενισχύοντας τη συνοχή των περιγραφών. Μια σταύρωση την Τετάρτη θα δημιουργούσε αντιφάσεις μεταξύ των κειμένων, υπονομεύοντας την ιστορική τους αξιοπιστία.
«Με βάση μαρτυρίες αυτοπτών, ιστορικά και λογοτεχνικά στοιχεία, οι αναγνώστες μπορούν να εντοπίσουν την ακριβή ώρα που ο Ιησούς είπε “Τετέλεσται”. Είναι σχεδόν σαν να ήσουν εκεί», γράφει ο Κρολ.
