Δύο χρόνια μετά την επίθεση της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου, το Ισραήλ παραμένει βαθιά διχασμένο. Ο πόλεμος στη Γάζα έχει στοιχίσει τη ζωή σε δεκάδες χιλιάδες Παλαιστίνιους, χωρίς όμως να έχει επιτύχει την πλήρη απελευθέρωση των Ισραηλινών ομήρων, την ώρα που το συλλογικό τραύμα παραμένει ανοιχτό.
Την ίδια στιγμή, το επεκτεινόμενο κίνημα εποίκων έχει υπονομεύσει πλήρως, σύμφωνα με τους New York Times, τις παλαιστινιακές ελπίδες για κρατική υπόσταση, ενώ ο παρατεταμένος πόλεμος έχει αφήσει το Ισραήλ όχι μόνο πιο διαιρεμένο στο εσωτερικό του, αλλά και πιο απομονωμένο στη διεθνή σκηνή από ποτέ.
Οι κατηγορίες για γενοκτονία και η αμφιλεγόμενη λύση του Τραμπ
Ο μακρύτερος και πιο αιματηρός πόλεμος της ατελείωτης ισραηλινοπαλαιστινιακής σύγκρουσης έχει αρχίσει να διαβρώνει όχι μόνο την εικόνα του Ισραήλ στον κόσμο, αλλά και την ίδια την αντίληψη που έχουν οι πολίτες του για αυτό. Σύμφωνα με τοπικούς υγειονομικούς αξιωματούχους, ο ισραηλινός στρατός έχει σκοτώσει περισσότερους από 67.000 Παλαιστίνιους, προκαλώντας καταστροφή σε σχεδόν κάθε πτυχή της ζωής στη Γάζα – σε τέτοιο βαθμό, ώστε πολλές χώρες κατηγορούν πλέον το Ισραήλ για γενοκτονία. Παράλληλα, ο αντισημιτισμός βρίσκεται σε άνοδο διεθνώς, τροφοδοτούμενος από την οργή και την απόγνωση.
Για τους Παλαιστίνιους, η κρατική υπόσταση -αν και αναγνωρίζεται πλέον από έναν αυξανόμενο αριθμό κρατών- παραμένει μια μακρινή, σχεδόν άπιαστη προοπτική. Αυτό είναι το βαθύτερο, άλυτο ζήτημα: το θεμελιώδες ερώτημα που παραμένει αναπάντητο μέχρι σήμερα.
Μέσα σε αυτό το τοπίο, ο Ντόναλντ Τραμπ έχει προτείνει μια αμφιλεγόμενη λύση: μια μορφή διεθνούς κηδεμονίας για τη Γάζα, αγνοώντας πάνω από έναν αιώνα αποτυχημένων δυτικών παρεμβάσεων στη Μέση Ανατολή. Το όραμά του -μια Γάζα μεταμορφωμένη σε παράκτιο εμπορικό κόμβο, με «προνομιακούς δασμούς και ποσοστά πρόσβασης»- συνοδεύεται από περιορισμένη παλαιστινιακή συμμετοχή στη διακυβέρνηση και εξάρτηση από τη φιλανθρωπία «καλοπροαίρετων διεθνών ομάδων».
Όμως η πρόταση αυτή, σύμφωνα με τους Times, όχι μόνο «υποτιμά» τον πληθυσμό της Γάζας, αλλά ταυτόχρονα δεν είναι ρεαλιστική σε πολιτικό και πρακτικό επίπεδο.
«Ένα Ισραήλ με αυτοκρατορικές βλέψεις»
Οι Άραβες γείτονες μιλούν για ένα Ισραήλ με αυτοκρατορικές βλέψεις μετά τα ισχυρά πλήγματα από τον Νετανιάχου κατά της Χεζμπολάχ στον Λίβανο και στο πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν. Όμως στο Ισραήλ, υπάρχει ελάχιστη αίσθηση θριάμβου.
Διαπραγματευτές του Ισραήλ και της Χαμάς ξεκίνησαν χθες συνομιλίες στο Κάιρο σχετικά με μια πιθανή ανταλλαγή Ισραηλινών ομήρων στη Γάζα με Παλαιστίνιους που βρίσκονται σε ισραηλινές φυλακές. Υπολογίζεται ότι 20 όμηροι –και οι σοροί 25 άλλων– κρατούνται στη Γάζα για περισσότερες από 725 ημέρες.
Εκατοντάδες χιλιάδες Ισραηλινοί βγαίνουν συχνά στους δρόμους για να απαιτήσουν από την κυβέρνηση να αναγνωρίσει την αγωνία του έθνους και να δώσει προτεραιότητα στην απελευθέρωση των ομήρων.
«Βλέπουμε την κυβέρνηση Νετανιάχου ως εχθρό μας», δήλωσε ο πατέρας ενός από τους ομήρους, που κατηγορεί μαζί με άλλους γονείς τον Ισραηλινό πρωθυπουργό ότι συνεχίζει τον πόλεμο «μόνο και μόνο για να μπορέσει να επιβιώσει πολιτικά».
«Δεν θέλω η χώρα μου να είναι μια χώρα που κυβερνά τους άλλους», συνεχίζει ο πατέρας. «Δεν θέλω να ζήσω σε μια χώρα της οποίας τα διεθνή σύνορα δεν είναι δηλωμένα και αναγνωρισμένα. Θέλω να ζήσω σε μια κανονική χώρα».
Σε κάθε περίπτωση με έναν στους 34 ανθρώπους στη Γάζα να έχει χάσει τη ζωή του και ολόκληρες γειτονιές να έχουν σβηστεί από τον χάρτη, οι Times αναφέρουν πως οι περισσότεροι κάτοικοι της Γάζας είναι πολύ απασχολημένοι με την επιβίωση σε μια διαλυμένη κοινωνία, για να συλλογιστούν το μέλλον.
