Η επικείμενη συνάντηση του Βλαντίμιρ Πούτιν με τον Ντόναλντ Τραμπ στην Αλάσκα δεν αποτελεί απλώς ένα διπλωματικό γεγονός. Για τη Μόσχα, θεωρείται ήδη μια μεγάλη πολιτική και επικοινωνιακή νίκη – ακόμη και πριν συζητηθεί οποιοδήποτε ειρηνευτικό σχέδιο.
Για να πραγματοποιηθεί η επίσκεψη, το αμερικανικό υπουργείο Οικονομικών θα πρέπει, έστω και προσωρινά, να άρει τις κυρώσεις που έχουν επιβληθεί στον Ρώσο πρόεδρο. Πρόκειται για την ίδια τακτική που εφαρμόστηκε τον περασμένο Απρίλιο, όταν ο απεσταλμένος επενδύσεων του Κρεμλίνου, Κιρίλ Ντμίτριεφ, ταξίδεψε στην Ουάσιγκτον. Μια τέτοια κίνηση, όσο περιορισμένη κι αν είναι χρονικά, στέλνει ένα σαφές μήνυμα: η Ουάσιγκτον, αντί να επιβάλλει νέες κυρώσεις όπως είχε απειλήσει πρόσφατα ο Τραμπ, θα προχωρήσει σε άρση μίας.
Όπως αναφέρει το Sky News, η επιλογή της Αλάσκας – και όχι μιας «ουδέτερης» τοποθεσίας όπως η Σαουδική Αραβία ή τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα – δίνει στον Αμερικανό πρόεδρο την εικόνα του ηγέτη που επιβάλλει στον αντίπαλο να έρθει στην «πίσω αυλή» του. Ωστόσο, η εικόνα αυτή λειτουργεί εξίσου καλά και για τον Πούτιν. Μετά την εισβολή στην Ουκρανία, έχει βρεθεί σε διπλωματική απομόνωση από τη Δύση· μια επίσημη επίσκεψη στις ΗΠΑ θα μπορούσε να ερμηνευτεί ως το τέλος αυτής της περιόδου.
Οι προσδοκίες για μια συμφωνία κατάπαυσης του πυρός είναι υψηλές, με τον Τραμπ να δηλώνει ότι η επίτευξή της είναι κοντά. Παρά τις ασαφείς λεπτομέρειες, κυκλοφορούν πληροφορίες ότι το σχέδιο μπορεί να περιλαμβάνει παραχώρηση εδαφών από την Ουκρανία – κάτι που ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι απορρίπτει κατηγορηματικά. Αν ισχύει αυτό, ο Πούτιν θα έχει τη δυνατότητα να επιτύχει τους στόχους του χωρίς την παρουσία του Κιέβου στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.
Για τη Ρωσία, οι επιδιώξεις δεν περιορίζονται στα εδαφικά κέρδη. Το Κρεμλίνο ζητά τη μόνιμη ουδετερότητα της Ουκρανίας, περιορισμούς στις ένοπλες δυνάμεις της και, κατ’ επέκταση, τον αποκλεισμό της από την επέκταση του ΝΑΤΟ. Μέχρι σήμερα, παρά την αυξανόμενη πίεση των ΗΠΑ, η Μόσχα δεν έχει δείξει διάθεση να τερματίσει τον πόλεμο χωρίς αυτές τις παραχωρήσεις.
Έτσι, μια συνάντηση με τον Τραμπ ενδέχεται να αποτελεί για τον Πούτιν την καλύτερη – ίσως και την τελευταία – ευκαιρία να εξασφαλίσει τους στρατηγικούς του στόχους, με μια συμφωνία που θα φέρει το δικό του αποτύπωμα και θα αλλάξει τις ισορροπίες στον πόλεμο της Ουκρανίας.
