Όλοι γνωρίζουμε πως ένας πυρηνικός πόλεμος μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας θα ήταν καταστροφικός. Αλλά πόσο καταστροφικός ακριβώς; Τι θα συμβεί; Έχει νικητές και ηττημένους και πώς εξαρτώνται οι πιθανότητες επιβίωσης από το μέρος που κάποιος κατοικεί;

Τα πυρηνικά «κροταλίσματα» του προηγούμενου διαστήματος με φόντο τον πόλεμο στην Ουκρανία αλλά και η ένοπλη ανταρσία του Γεβγκένι Πριγκόζιν του περασμένου Σαββατοκύριακου στη Ρωσία, που θα μπορούσε να φέρει τις «πυρηνικές βαλίτσες» σε άγνωστα χέρια, έχουν αναζωπυρώσει τον κίνδυνο ενός πυρηνικού εφιάλτη.

Ο Μαξ Τέγκμαρκ, καθηγητής – ερευνητής της τεχνητής νοημοσύνης στο MIT (Massachusetts Institute of Technology), συνεργάστηκε με μια διεπιστημονική επιστημονική ομάδα για να δημιουργήσει μια από τις πιο ρεαλιστικές προσομοιώσεις των επιπτώσεων ενός πυρηνικού πολέμου, χρησιμοποιώντας δεδομένα και οπτικοποιώντας τα. Για το τελικό αποτέλεσμα οι επιστήμονες συνδύασαν μια λεπτομερή μοντελοποίηση των πυρηνικών στόχων και των τροχιών των πυραύλων, των εκρήξεων και του τρόπου με τον οποίο ο καπνός άνθρακα παράγεται, ανυψώνεται και εξαπλώνεται σε όλη τη Γη, αλλάζοντας το κλίμα και προκαλώντας μαζικούς λιμούς.

Όπως φαίνεται στο βίντεο, το οποίο δημοσιεύθηκε στο Time, δεν έχει μεγάλη σημασία ποιος ξεκινά τον πόλεμο: όταν η μία πλευρά εκτοξεύει πυρηνικούς πυραύλους, η άλλη πλευρά τους ανιχνεύει και πυροδοτεί τα δικά της πυρηνικά πριν από την πρόσκρουση.

Στην προσομοίωση εκτοξεύονται βαλλιστικοί πύραυλοι από τις ΗΠΑ και τα υποβρύχια δυτικά της Νορβηγίας με στόχο τη Ρωσία, ενώ οι Ρώσοι αρχίζουν να χτυπούν τις ΗΠΑ από το βόρειο τμήμα του Καναδά. Από τα πρώτα κιόλας χτυπήματα δημιουργείται ένας ηλεκτρομαγνητικός παλμός που καταστρέφει τον ηλεκτρονικό εξοπλισμό και τα τηλεπικοινωνιακά συστήματα. Τα πλήγματα σταδιακά στοχεύουν κέντρα διοίκησης και ελέγχου και πυρηνικές εγκαταστάσεις. Οι επίγειοι διηπειρωτικοί βαλλιστικοί πύραυλοι χρειάζονται περίπου μισή ώρα για να φτάσουν στον στόχο.

Οι μεγάλες πόλεις στοχοποιούνται τόσο επειδή περιέχουν στρατιωτικές εγκαταστάσεις όσο και για να εμποδίσουν τη μεταπολεμική ανάκαμψη του εχθρού. Κάθε πρόσκρουση δημιουργεί μια πυρηνική σφαίρα περίπου τόσο ζεστή όσο ο πυρήνας του ήλιου, ακολουθούμενη από ένα ραδιενεργό σύννεφο μανιταριού. Αυτές οι έντονες εκρήξεις εξαϋλώνουν τους ανθρώπους που βρίσκονται κοντά και προκαλούν πυρκαγιές και τύφλωση σε όσους βρίσκονται πιο μακριά. Η διαστολή της πυρηνικής σφαίρας προκαλεί στη συνέχεια ένα κύμα που καταστρέφει τα κτίρια, συνθλίβοντας τα κοντινά.

Το Ηνωμένο Βασίλειο και η Γαλλία έχουν πυρηνικές δυνατότητες και είναι υπεύθυνες σύμφωνα με το Άρθρο 5 του ΝΑΤΟ να υπερασπιστούν τις Η.Π.Α. Άρα θα αποτελούσαν στόχο της Ρωσίας.

Ισχυροί άνεμοι, επιπέδου καταιγίδας, τροφοδοτούν τις φλόγες, οι οποίες καταστρέφουν οτιδήποτε μπορεί να καεί, λιώνοντας γυαλί και μερικά μέταλλα και μετατρέποντας την άσφαλτο σε εύφλεκτο καυτό υγρό.

Δυστυχώς, σημειώνει ο Μαξ Τέγκμαρκ στο Time, η έρευνα δείχνει πως οι εκρήξεις, ο ηλεκτρομαγνητικός παλμός, η ραδιενέργεια και οι εκρήξεις δεν είναι το χειρότερο μέρος. Ο μαύρος καπνός άνθρακα και οι πυρηνικές καταιγίδες προκαλούν τον πυρηνικό χειμώνα. Η ατομική βόμβα της Χιροσίμα προκάλεσε μια τέτοια πυρηνική καταιγίδα, αλλά οι σημερινές βόμβες υδρογόνου είναι πολύ πιο ισχυρές.

Μια μεγάλη πόλη όπως η Μόσχα, με σχεδόν 50 φορές περισσότερους κατοίκους από τη Χιροσίμα, μπορεί να δημιουργήσει πολύ περισσότερο καπνό, ο οποίος καθώς θερμαίνεται από το φως του ήλιου, σηκώνεται σαν αερόστατο και παραμένει ψηλά για έως και μια δεκαετία. Τα ισχυρά ρεύματα σε τόσο μεγάλο υψόμετρο θα χρειαστούν μόνο λίγες ημέρες για να εξαπλώσουν τον καπνό σε μεγάλο μέρος του βόρειου ημισφαιρίου.

Αυτό θα οδηγήσει στο πάγωμα της Γης, στον πυρηνικό χειμώνα, που θα φέρει πτώση θερμοκρασιών έως και 35 βαθμών κελσίου σε κάποιες περιοχές. Η παραγωγή και οι καλλιέργειες θα καταστραφούν. Μια πρόσφατη επιστημονική εργασία εκτιμά πως πάνω από 5 δισεκατομμύρια άνθρωποι ενδεχομένως να πεθάνουν από την πείνα, συμπεριλαμβανομένου περίπου του 98% με 99% του πληθυσμού στις ΗΠΑ, την Ευρώπη, τη Ρωσία και την Κίνα. Ο λόγος είναι πως ο περισσότερος μαύρος καπνός άνθρακα παραμένει στο βόρειο ημισφαίριο, όπου παράγεται.

Καταλήγοντας ο Μαξ Τέγκμαρκ αναφέρει: «Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι εξακολουθούν να υπάρχουν τεράστιες αβεβαιότητες, επομένως ο πραγματικός ανθρωπιστικός αντίκτυπος θα μπορούσε να είναι είτε καλύτερος είτε χειρότερος […] Προφανώς δεν γνωρίζουμε πόσοι άνθρωποι ακριβώς θα επιβιώσουν από έναν πυρηνικό πόλεμο. Αλλά αν είναι έστω και τόσο κακό όσο προβλέπει αυτή η μελέτη, δεν υπάρχουν νικητές, αλλά μόνο ηττημένοι».

«Είναι λογικό να αισθάνεστε ανίσχυροι, αλλά τα καλά νέα είναι ότι υπάρχει κάτι που μπορείτε να κάνετε για να βοηθήσετε: βοηθήστε να διαμοιραστεί αυτό το βίντεο! Το γεγονός ότι ο πυρηνικός πόλεμος είναι πιθανό να ξεκινήσει μέσω σταδιακής κλιμάκωσης, ίσως σε συνδυασμό με ατύχημα ή λάθος υπολογισμό, σημαίνει ότι όσο περισσότεροι άνθρωποι γνωρίζουν για τον πυρηνικό πόλεμο, τόσο πιο πιθανό είναι να τον αποφύγουμε».