Για τις πολιτικές εξελίξεις, το σύστημα διακυβέρνησης, το ευρώ και το δημοψήφισμα, μίλησε ο υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού Παύλος Γερουλάνος στο τηλεοπτικό δίκτυο CNBC.

«Τα πράγματα προχωρούν και είμαστε αισιόδοξοι. Επιτέλους τα δυο πολιτικά κόμματα μπορούν να συμφωνήσουν σε έναν οδικό χάρτη, κάτι το οποίο είναι ζωτικής σημασίας και κάτι για το οποίο ο Έλληνας πρωθυπουργός επιμένει εδώ και πολύ καιρό.

Μόλις τώρα η αξιωματική αντιπολίτευση συμφώνησε στην αναγκαιότητα των πολιτικών που εφαρμόζονται και των βημάτων που πρέπει να ακολουθήσουμε. Μια τέτοια κυβέρνηση συνεργασίας θα έχει μια περίοδο μερικών μηνών ώστε να μπορέσει να δρομολογήσει όλα όσα πρέπει να γίνουν ώστε οι νέες συμφωνίες να περάσουν από το Κοινοβούλιο.

Κατόπιν θα έχουμε εκλογές ώστε να δούμε πώς η Ελλάδα θα προχωρήσει από κει και μετά», δήλωσε ο κ. Γερουλάνος.
Για το σύστημα διακυβέρνησης ανέφερε ότι «δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως η εξέλιξη των πραγμάτων οδήγησε σε μια κατάσταση που αποτελεί πρόκληση για τη Δημοκρατία.

Ποιες είναι οι ικανότητες των πολιτικών και αν αυτές μετρώνται με βάση αυτά που επιτάσσουν οι πολίτες ή με όσα επιτάσσουν οι αγορές; Το σύστημα τώρα πιέζεται σημαντικά και αυτό που βλέπετε στην Ελλάδα είναι ένα μέρος αυτής της παράστασης. Αυτό που έχει σημασία είναι η Δημοκρατία να βγει πιο δυνατή από πριν. Και όσο προσπαθούμε να επιτύχουμε κάτι τέτοιο πιστεύω ότι δεν θα πρέπει να επιτιθέμεθα στους αντιπροσώπους των πολιτών».

Ο υπουργός Πολιτισμού αναφέρθηκε και στις δηλώσεις που δημιούργησαν κλίμα αποσταθεροποίησης: «Δεν μιλώ για ανεύθυνες δηλώσεις μόνο από Ευρωπαίους πολιτικούς αλλά και από ανθρώπους μέσα στις δομές τις ΕΕ. Δεν είναι σημαντικό να προσωποποιήσουμε αυτές τις ευθύνες αλλά ίσως έχει περισσότερη σημασία η γενική ιδέα.

Το 2004 ήταν η πρώτη φορά που η ελληνική οικονομία τέθηκε υπό καθεστώς επιτήρησης από την ΕΕ. Είναι λάθος λοιπόν να πιστεύουν κάποιοι ότι η ΕΕ ενεπλάκη το 2009.

Η ΕΕ επιθεωρεί λοιπόν την ελληνική οικονομία από το 2004. Τι είναι όμως αυτό που μεσολάβησε από το 2004 ως το 2009; Οι Έλληνες και η αντιπολίτευση δεν είχαμε επίγνωση των πραγματικών μεγεθών, του τι ακριβώς συνέβαινε. Το 2009 λοιπόν έσκασε στα χέρια μας αυτή η “καυτή πατάτα” την οποία έπρεπε να χειριστούμε. Πού ήταν αλήθεια η ΕΕ όλον αυτόν τον καιρό;».

Για το ευρώ και το δημοψήφισμα δήλωσε ότι στην ΕΕ ωρίμασε η ιδέα πως ένα σχέδιο για τον πυρήνα του ευρώ και όχι για όλο το ευρώ δεν θα οδηγήσει πουθενά.

«Η Ελλάδα είναι το “πρώτο σύνορο”. Τα στοιχήματα δεν έχουν να κάνουν με την Ελλάδα, αποτελούν εξάλλου ένα μικρό μέρος της γενικότερης οικονομίας του Ευρώ. Οι περισσότεροι φοβούνται το ντόμινο που μπορεί να χτυπήσει εν τέλει στην καρδιά του ευρώ. Στο δημοψήφισμα οι Έλληνες θα ψήφιζαν υπέρ του ευρώ.

Το όλο πακέτο υπερβαίνει τις εφήμερες δηλώσεις Μέρκελ και Σαρκοζί. Η Ελλάδα έχει ήδη μια μακρόχρονη και στενή σχέση με το ευρώ και οι Έλληνες γνωρίζουν ότι έχουν ήδη κερδίσει από αυτή τη σχέση. Οπότε και το δημοψήφισμα δεν θα εξέφραζε πίεση, αλλά μια δέσμευση σε μια μακρά πορεία. Και αυτό ακριβώς επεδίωκε ο πρωθυπουργός μέσω του δημοψηφίσματος: τη δέσμευση των πολιτών.

Αντί τούτου τώρα επιδιώκουμε να έχουμε τη δέσμευση τουλάχιστον των δυο μεγαλύτερων κομμάτων αλλά δεν είμαι πολύ βέβαιος ότι στα επόμενα 2 ή 3 χρόνια αυτή η δέσμευση θα είναι εξίσου δυνατή όσο με το αποτέλεσμα ενός δημοψηφίσματος».