Σε διήμερη συνάντηση υψηλού επιπέδου ανωτέρων αξιωματούχων του ΔΝΤ, του ΠΟΕ, του ΟΗΕ και άλλων διεθνών οργανισμών, στη Γενεύη συμμετείχε η πρώην υπουργός Εργασίας, Λούκα Κατσέλη.

Η συνάντηση συγκλήθηκε από το Γενικό Διευθυντής της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ILO) Juan Somavia, για τη σύνταξη μίας έκθεσης, που θα υποβληθεί στον ΓΓ του ΟΗΕ το φθινόπωρο με προτάσεις για τις αλλαγές , που πρέπει να υιοθετηθούν στο σύστημα της παγκόσμιας διακυβέρνησης.

Κεντρικό θέμα της συζήτησης ήταν πώς οι διεθνείς οργανισμοί και οι εθνικές κυβερνήσεις μπορούν να ανταποκριθούν στο αίτημα για μια «πιο δίκαιη, πράσινη και βιώσιμη παγκοσμιοποίηση».

Κοινή ήταν η διαπίστωση ότι η διαδικασία της παγκοσμιοποίησης μέχρι σήμερα προκαλεί χρηματοπιστωτικές κρίσεις καθώς στηρίζεται στο ευμετάβλητο χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο, εντείνει την αβεβαιότητα και το ρίσκο στις αγορές και μετακυλίει το βάρος της προσαρμογής στα πιο αδύναμα στρώματα, κυρίως στους εργαζόμενους, στους συνταξιούχους και στους νέους, με αποτέλεσμα να υπονομεύονται, πολύ συχνά οι δημοκρατικοί θεσμοί διακυβέρνησης.

Στην εισήγησή της η κ. Κατσέλη υπογράμμισε ότι οι ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης και η κοινωνική πολιτική πρέπει να αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της μακροοικονομικής πολιτικής.

Η οικονομική προσαρμογή, ακόμη και η δημοσιονομική εξυγίανση, δεν μπορεί να είναι βιώσιμη, αν δεν διατηρηθούν οι θέσεις εργασίας και δεν προστατευθεί η αγοραστική δύναμη των νοικοκυριών.

Προϋπόθεση γι αυτό είναι η διατήρηση της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας και η διοχέτευση επαρκούς ρευστότητας στην πραγματική οικονομία καθώς και η αποτελεσματική εποπτεία του χρηματοπιστωτικού συστήματος σε διεθνές και εθνικό επίπεδο, σημείωσε.

Πέρα από τη χρηματοπιστωτική αστάθεια, πρόσθεσε η κ. Κατσέλη, στις προκλήσεις που θα κληθεί να αντιμετωπίσει ένα νέο σύστημα παγκόσμιας διακυβέρνησης περιλαμβάνεται η εναρμόνιση της φορολογικής πολιτικής και η πάταξη της φοροδιαφυγής μέσω του ελέγχου φορολογικών παραδείσων , η αποτελεσματική διαχείριση των μεταναστευτικών ροών και η αντιμετώπιση της γήρανσης του πληθυσμού, που λαμβάνει εκρηκτικές διαστάσεις σε ορισμένες περιοχές.

Έτσι κρίνεται επιτακτική η υιοθέτηση ενός νέου κοινωνικού συμβολαίου ανάμεσα στις γενιές, που θα εγγυάται θέσεις εργασίας και θα εξασφαλίζει ένα δίχτυ προστασίας για τις πιο ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, κατέληξε.