Παράγοντες του υπουργείου Ανάπτυξης θεωρούν πως πάνω από 100 εκατ. ευρώ οδηγήθηκαν στη διετία 2006 – 7 σε τέτοιου είδους εξυπηρετήσεις οι οποίες προκαλούν το δημόσιο αίσθημα και –κυρίως– τους σκληρά δοκιμαζόμενους μικρομεσαίους επιχειρηματίες.

Κι αυτό διότι ακόμα και επιχειρήσεις οι οποίες δεν είχαν οικονομική ανάγκη και πρόσφατα οδηγήθηκαν ακόμα και σε επενδύσεις μεγάλης αξίας στο real estate όπως η εταιρεία LAK του γνωστού μόδιστρου Λάκη Γαβαλά, έφθασαν σε καιρούς κρίσης να λαμβάνουν έως και 500 χιλ. ευρώ.

Αυτά την ώρα που για 10–15.000 ευρώ χιλιάδες συμπολίτες μας «έτρωγαν πόρτα» από το ΤΕΜΠΜΕ.

Οι συγκεκριμένες επιχειρήσεις πληρούσαν τις προϋποθέσεις όπως λόγου χάρη, ήταν μικρομεσαίες και κατά πόσο η επιχειρηματική τους λογική υποδείκνυε την ένταξή τους σε ψηφιακά προγράμματα;

Άραγε, επιχειρήσεις του χώρου της τεχνολογίας και πληροφορικής που εξ αντικειμένου θα έπρεπε να τοποθετηθούν εκεί, προτιμήθηκαν ή τις έφαγε το μαύρο σκοτάδι;