Το όνομά του έγινε συνώνυμο του λαϊκού τραγουδιού αλλά και του – καλώς εννοούμενου – «μάγκα» ενώ έχει σημαδέψει το ελληνικό τραγούδι τόσο με τη βαριά χροιά του όσο και με τις απρόσμενες συνεργασίες του και το «φλερτ» του με τη ροκ μουσική. Ο Γιώργος Μαργαρίτης ήταν καλεσμένος στην εκπομπή «Αυτός και ο άλλος» της ΕΡΤ με τους Θοδωρή Βαμβακάρη και Τάκη Γιαννούτσο το βράδυ της Τρίτης (7/6).

Αναφέρθηκε στη νέα του δισκογραφική δουλειά «Εδώ τα καλά τραγούδια», για το πώς προέκυψε η συνεργασία του με τον Φοίβο Δεληβοριά, αλλά και στον εθισμό του στον τζόγο και στο αλκοόλ και άλλες προσωπικές ιστορίες από την πολυετή πορεία του στο ελληνικό τραγούδι.

«Δέκα χρόνια ήμουν με τον τζόγο. Τότε το έπαιρνα σήμερα τα χάνω εγώ τα λεφτά και τα παίρνεις κι εσύ. Αύριο τα χάνεις εσύ και τα παίρνω εγώ. Δεν τα παίρνει κανείς μαζί του. Έτσι σκεφτόμουν», δήλωσε αρχικά ο τραγουδιστής και συνέχισε: «Έρχονταν κι οι ηθοποιοί και ρίχναμε 50.000 τη ζαριά. Ήταν και πάρα πολλοί γνωστοί. Δεν έχει τύχει να τα πούνε. Σε κάποιον που έχει τύχει και δεν έχει πρόβλημα γιατί να μην το πει. Τι έγινε;».

Τα «κουτσάβακια» και η κίνηση όλο νόημα

Έπειτα, μίλησε για τον «πόλεμο του ονόματος στη μαρκίζα των νυχτερινών μαγαζιών» και αφηγήθηκε ένα από τα πολλά απίστευτα περιστατικά που του έχουν συμβεί. «Τραγουδούσα με τη Ρίτα (σ.σ. Σακελλαρίου) και ήταν πέντε – έξι κουτσαβάκια και μου έκαναν κίνηση να πάω εκεί», είπε κάνοντας νόημα πως του έδειξαν ότι έχουν όπλα μαζί τους. «Συνέχισα να κάνω την δουλειά μου, αλλά λέω τώρα εγώ θα σας κανονίσω. Κάνω λοιπόν, “κυρίες και κύριοι το τραγούδι αυτό είναι αφιερωμένο για τον τάδε φίλο μου” και μόλις άκουσαν το όνομα πετάχτηκαν κάποιοι απ’ αυτούς και ήρθαν και με ρώτησαν “που είναι το φιλαράκι μας;”».

Συνέχισε με ιστορίες από τον Βασίλη Τσιτσάνη και τί του έκανε εντύπωση όταν τον είδε για πρώτη φορά ζωντανά, ενώ υπογράμμισε πως ήταν ιδιαίτερα εργατικός και ακριβής.

«Δεν είχαμε να φάμε, ούτε και ρούχα»

Ακολούθως η συζήτηση πέρασε σε ακόμη πιο προσωπικό επίπεδο με τον Γιώργο Μαργαρίτη να μιλάει για την παιδική του ζωή. «Οι ευχάριστες στιγμές των παιδικών μου χρόνων ήταν ο καημός που υπήρχε μέσα μου για το καλό τραγούδι. Στο δημοτικό, που άκουγα μουσική στα καφενεία του χωριού και στους μεγαλύτερους από μένα που γλεντούσαν και τα έσπαγαν με τσιπουράκι και στραγάλια. Αυτό ήταν το καλό μου. Από ‘κει και πέρα δεν θέλω να το θυμάμαι το χωριό μου», δήλωσε χαρακτηριστικά και συμπλήρωσε:

«Συγνώμη, δεν θέλω να θυμάμαι την παιδική μου ηλικία», επανέλαβε. «Τι να πρωτοθυμηθώ… Που δεν είχαμε να φορέσουμε ρούχα; Που δεν είχαμε να φάμε; Δεν εύχομαι στην πατρίδα μας να ξανασυμβεί αυτό το πράγμα», τόνισε.

«Οι γυναίκες δεν είναι αδικημένες, αυτές κάνουν κουμάντο μια ζωή»

Αναφερόμενος στη νέα του δουλειά με τον Φοίβο Δεληβοριά και τη Ρένα Μόρφη, ο Γιώργος Μαργαρίτης ανέφερε πως τα τραγούδια του έχουν στοιχεία αυτοβιογραφίας, ενώ με αφορμή το «Αίνιγμα η Γυναίκα», αναφέρθηκε και στη σχέση του με τις γυναίκες. «Πού να βρεις άκρη με τη γυναίκα. Βρίσκεις ακόμα γυναίκες και λένε είναι αδικημένες. Πουθενά δεν είναι αδικημένες αυτές κάνουν κουμάντο μια ζωή», είπε.