ΟΝΕΙΡΑ. «Μια σειρά ήχων, εικόνων, ιδεών, συναισθημάτων και άλλων αισθήσεων κατά τη διάρκεια του ύπνου. Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην ονειρεύεται», μας ενημερώνει ο ψυχολόγος κ.Ιορδανίδης.

Όλοι μας ανεξαιρέτως ήθους, χαρακτήρα, κοινωνικότητας ή οικονομικής κατάστασης, αφηνόμαστε στα κέφια του θεού Μορφέα. Όταν τα 3/10 της ζωής μας ξοδεύονται στον ύπνο και το 1/10 από αυτό στα όνειρα (50.000 ώρες σε 6 χρόνια), συνειδητοποιούμε πως σπαταλάμε άθελά μας πολύ περισσότερο χρόνο σε αυτά, από όσο νομίζουμε. Αξίζει λοιπόν να τα ερευνήσουμε.

Η διαδικασία του ύπνου και των ονείρων δεν είναι απλή και αυτόματη. Αντίθετα, αποτελείται από μια ιερή προεργασία πολλών σταδίων και φάσεων. Αρχικά, κινητοποιούνται τα εγκεφαλικά μας κύτταρα, τα οποία σπεύδουν να ειδοποιήσουν την καρδιά να χτυπά με λιγότερους παλμούς, ενώ η θερμοκρασία του σώματος μας μειώνεται. Στην πορεία ακολουθεί ο «ελαφρύς ύπνος», ένα στάδιο αφασίας που δεν θεωρούμαστε ούτε ξύπνιοι, ούτε όμως κοιμισμένοι. Στην τρίτη φάση, χαμηλώνει η πίεση του αίματος και το σώμα παύει να είναι ευαίσθητο στη θερμοκρασία του αέρα. Σταδιακά, σώμα και πνεύμα μπαίνει στο στάδιο του “βαθύ ύπνου”. Στο σημείο αυτό, πολύ δύσκολα ξυπνάμε – εύκολα όμως ονειρευόμαστε…

Το επόμενο και σημαντικότερο στάδιο της διαδικασίας του ύπνου, γνωστό και ως REM(Rapid Eye Movement), όπως τονίζει ο κύριος Ιορδανίδης, είναι το σημείο που ενεργοποιείται ο κόσμος του υποσυνειδήτου μας και τα όνειρα κάνουν την εμφάνιση τους. Ο ύπνος αυτός, χαρακτηρίζεται από γρήγορες κινήσεις των ματιών, από εγκεφαλικά κύματα αλλά και από μια βαθιά χαλάρωση των μυών. Χαρακτηριστική είναι η έλλειψη νορεπινεφρίνης στον εγκεφαλικό φλοιό, η οποία και επηρεάζει τη μορφή των ονείρων μας. Το REM διαρκεί περίπου 90 με 120 λεπτά, ποσοστό που για τους ενήλικες καταλαμβάνει το 20% με 25% του συνολικού τους ύπνου. Κατά τη διάρκεια ενός φυσιολογικού ύπνου, βιώνουμε συνήθως 4 με 5 περιόδους REM, εκ των οποίων ζήτημα είναι να θυμόμαστε μια από αυτές, όταν ξυπνήσουμε.

Ωστόσο, η μορφή των ονείρων και ο τρόπος που μας επηρεάζουν δεν είναι κοινά για όλους. Υπάρχει μια πληθώρα παραγόντων που καθορίζει αν τα όνειρα της νύχτας θα έχουν επίδραση πάνω μας και κατά τη διάρκεια της ημέρας. «Αίτια όπως η φυσική μας υγεία, το γεύμα, οι θόρυβοι, οι ακραίες θερμοκρασίες, σημαντικές ειδήσεις και γεγονότα, ακόμα και η μυρωδιά του χώρου επενεργούν πάνω στην ψυχολογία μας και ασυνείδητα μας χαρίζουν ανάλογες ονειροπεριπέτειες», συμπληρώνει ο κος Ιορδανίδης.

Για το λόγο αυτό, θα μπορούσαμε να διακρίνουμε τα όνειρα με ένα ευρύ φάσμα αποχρώσεων. Τα δαιμονικά όνειρα, οι γνωστοί σε όλους μας – εφιάλτες- είναι τρομακτικά όνειρα, που συνήθως περιλαμβάνουν πολύ αγωνία ή οργή. Το άτομο ξυπνά πολλές φορές φωνάζοντας ή νοιώθοντας άγχος. Συνήθως οι εφιάλτες συμβαίνουν το δεύτερο μισό της νύχτας και εμφανίζονται κυρίως σε παιδιά και γυναίκες. Τα επαναλαμβανόμενα όνειρα, φέρουν το ίδιο μήνυμα συνεχώς. Τα βλέπουμε και τα ξαναβλέπουμε απαράλλαχτα ή με ελάχιστες διαφορές. Το υποσυνείδητο μας ενημερώνει ο ψυχολόγος, επιμένει να μας φέρνει στην επιφάνεια εικόνες, οι οποίες είτε ευχάριστες είτε δυσάρεστες, ζητούν την αναγνώριση του συνειδητού. Τα προφητικά-διαισθητικά όνειρα, τα οποία όπως φανερώνει και το όνομά τους μας ενημερώνουν για καταστάσεις που ενδέχεται να συμβούν στο άμεσο ή έμμεσο μέλλον. Τα συνειδητά όνειρα, τα βλέπουμε συνήθως λίγο προτού ξυπνήσουμε, δηλαδή όταν έχουμε «χορτάσει» ύπνο. Σε αυτήν την κατηγορία ονείρων υπάρχει η ικανότητα της λογικής αντίληψης. Ο άνθρωπος συνειδητοποιεί κατά τη διάρκεια του ύπνου ότι ονειρεύεται, με αποτέλεσμα, αν δεν επιλέξει να ξυπνήσει να μπορεί να επέμβει στην έκβαση του ονείρου.

Ακόμη, υπάρχουν τα επικά όνειρα, τα οποία ως ζωντανές ταινίες που εκτυλίσσονται μπροστά στα μάτια μας, φανερώνουν όλες τις ανάγκες και επιθυμίες μας που κάνουν το υποσυνείδητο να φτάνει στα έσχατα όρια ανοχής του. Τα θεραπευτικά όνειρα, που συνήθως προειδοποιούν για την υγεία του σώματός μας. Για παράδειγμα, το σύνηθες όνειρο ότι μας πέφτουν τα δόντια, πολλοί το ερμηνεύουν ως την ανησυχία την στοματική μας υγεία. Τα όνειρα «σκιές», δηλαδή τα όνειρα που μας ταξιδεύουν πίσω στο χρόνο, στη «στιγμή γέννησης» ενός σημαντικού γεγονότος, μιας φοβίας ή ενός ελαττώματος μας. Τέλος, τα όνειρα «μέσα στα όνειρα» κατά τα οποία βλέπουμε ότι ξυπνάμε ενώ στην πραγματικότητα συνεχίζουμε να κοιμόμαστε και να ονειρευόμαστε. «Πρόκειται για μια κατάσταση αφασίας, που σηματοδοτεί την μετάβαση από την κατάσταση REM σε πιο ελαφρύ ύπνο».

Γίνεται, επομένως αντιληπτό ότι ανεξάρτητα από το πόσο ευφάνταστη και δραστήρια είναι η ζωή μας, ανεξάρτητα από το πόση δημιουργικότητα αποπνέει η προσωπικότητα μας, τα όνειρα θα είναι πάντα εκεί για να την ενεργοποιούν ή να την εμπλουτίζουν. Όταν η ίδια η Αγκάθα Κρίστι δηλώνει ότι έβλεπε στον ύπνο της περίπλοκες αστυνομικές υποθέσεις και τις κατέγραφε το πρωί, ενώ ο αυστριακός ψυχολόγος Freud προσδιορίζει τα όνειρα ως “το βασιλικό δρόμο της ψυχής”, καταλαβαίνουμε πόσο μεγάλη βαρύτητα έχουν τα όνειρα, τόσο στην επιστήμη της Μεταφυσικής όσο και στην Νευροψυχολογία. Επιστήμονες υποστηρίζουν πως τα όνειρα είναι η διαδικασία «μεταίσθησης» που δημιουργείται στον ανθρώπινο εγκέφαλο όταν αυτός κατά τη διάρκεια του ύπνου μεταδίδει τις πληροφορίες της ημέρας προς αποθήκευση. Μια “υπερβατική βάση δεδομένων” που βρίσκεται εκτός των μελετημένων ορίων Γνώσης της σημερινής Επιστήμης, γίνεται ο αποθηκευτικός χώρος που ως μια παραλλαγμένη «μνήμη- ROM» φιλοξενεί πάσης φύσης όνειρο και ότι αυτό συνεπάγεται.

Πηγή: fe-mail.gr