Στους δρόμους θα βγαίνουν οι αύρες… Οι υδροφόρες της Αστυνομίας, δηλαδή τα θωρακισμένα οχήματα που συνέβαλαν στην αντιμετώπιση των διαδηλωτών, ήταν πάντα παρούσες στην πολιτική ιστορία της χώρας μας, από την εποχή της αποστασίας το ΄65 μέχρι την πρώτη κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου, ο οποίος τις κατήργησε.

Όμως, χθες ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, Αντώνης Σαμαράς, όταν ανακοίνωσε το πρόγραμμά του, είπε, μεταξύ άλλων ότι θα διαχειριστεί τις συγκεντρώσεις και τις πορείες «με υδροφόρες που θα διαλύουν διαδηλωτές με εκτόξευση νερού, αλλά και εκτεταμένη ηλεκτρονική παρακολούθηση, ώστε να εντοπίζονται όσοι προκαλούν επεισόδια και καταστροφές».

Πότε αποκτήθηκε η αύρα

Αυτή τη στιγμή η Αστυνομία διαθέτει μία αύρα, η οποία αγοράστηκε το 2004, έναντι 380.000 ευρώ και έχει προβλέψει να αγοράσει άλλες δύο το επόμενο διάστημα. Το μπλε όχημα, που οι αστυνομικοί αποκαλούν από τους ασυρμάτους τους «Αίαντα» έκανε ποδαρικό στη λεωφόρο Λαυρίου, με αφορμή τις συνεχιζόμενες διαδηλώσεις των κατοίκων κατά του ΧΥΤΑ στην Κερατέα. Μόνο που εκείνη τη φορά δεν χρησιμοποιήθηκε κατά των πολιτών αλλά για την κατάσβεση των πυρκαγιών που υπήρχαν από τα επεισόδια.

Αξιωματικοί της Αστυνομίας πάντως που έχουν παρακολουθήσει τις επιδείξεις όπλων από αμερικανικές, ισραηλινές, γερμανικές και γαλλικές εταιρείες, τις κατατάσσουν στα ηπιότερα όπλα αποτροπής. Κι αυτό γιατί με το κανόνι νερού που διαθέτουν, οι αστυνομικοί μπορούν να διαλύουν φλεγόμενα οδοφράγματα αλλά και να τα στρέψουν κατά των διαδηλωτών όταν οι διμοιρίες των ΜΑΤ δέχονται πυρά από βόμβες μολότοφ.

Το καλοκαίρι των «Αγανακτισμένων», η ισραηλινή αύρα είχε στρατοπεδεύσει στη Ρηγίλλης, σε πολύ κοντινή απόσταση από την πλατεία Συντάγματος. Και πολλοί πίστευαν ότι θα δοθεί η εντολή τελικά να τη χρησιμοποιήσουν προκειμένου να διαλύσουν την 48ωρη συγκέντρωση των πολιτών. Όμως, αυτό δεν έγινε ποτέ.

Τώρα όμως, όπως προανήγγειλε ο κ. Σαμαράς, αυτή ίσως χρησιμοποιηθεί κατά των διαδηλώσεων.

Πάντως, οι απόψεις γι’ αυτό το όπλο διίστανται. Κι αυτό γιατί μπορεί να θεωρείται ήπιο όπλο αποτροπής, όμως, δημοσιεύματα αναφέρουν ότι χειριστές του ίδιου ακριβώς τύπου οχήματος από άλλες χώρες λένε πως η δύναμη νερού είναι τέτοια που σε σχετικά κοντινή απόσταση μπορεί ακόμη και να αποκεφαλίσει. Ακόμη δηλαδή και η κατασκευάστρια εταιρεία που το συγκαταλέγει στην κατηγορία των μη φονικών μέσων καταστολής, έχει διευκρινίσει πως μπορεί να αποβεί μοιραίο αν δεν χρησιμοποιηθεί ακριβώς σύμφωνα με τις προδιαγραφές.

Η εταιρεία που το έχει κατασκευάσει, του έχει δώσει την κωδική ονομασία «6000», κάτι που μπορεί να απαντά στη χωρητικότητα του οχήματος σε λίτρα «κατασταλτικού» νερού αλλά χειριστές του από χώρες του εξωτερικού λένε πως οι έξι τόνοι μπορούν να τελειώσουν μόλις σε λίγα λεπτά εάν το κανόνι ρυθμιστεί να ρίχνει με συνεχόμενη ροή.

Πότε χρησιμοποιήθηκαν για πρώτη φορά

Η πρώτη χρήση οχήματος με κανόνι νερού στην ιστορία έγινε στη μεσοπολεμική Γερμανία μεταξύ 1930 – 31. Στα χρόνια που ακολούθησαν, ιδίως μετά την κατασκευή του τείχους του Βερολίνου, κατασκευάστηκαν τόσες πολλές μέχρι που έφτασαν στο σημείο να τις χρησιμοποιήσουν ακόμη και για τη μεταφορά νερού σε προάστια.

Στην Ελλάδα, μέχρι και τη χούντα, χρησιμοποιούνταν απαρχαιωμένες από τη Βρετανία ενώ μετά τη μεταπολίτευση έγιναν παραγγελίες και ήρθαν καινούργιες από το Βέλγιο. Τέθηκαν όμως εκτός επιχειρησιακού σχεδιασμού στις αρχές της δεκαετίας του ΄80. Σήμερα, υπάρχει μόνο ένας «Αίαντας» και το επόμενο διάστημα – αν το επιτρέπουν τα κονδύλια- θα αγοραστούν άλλα δύο υδροφόρα οχήματα.